به نقل از توریستگاه:
پرسه زدن در میان رودخانه های قرار گرفته در لابه لای جنگل، متر کردن مسیرهای کوهستانی مه آلود، سوار شدن به زیپ لاینی که بر فراز درختان بلند کشیده شده و نیز اطراق کردن در حاشیه جاده و نوش جان کردن یک کاسه نودل، تمامی این ها کارهایی هستند که می توان در طول یک هفته، بدون از دست دادن حس آرامش بخش و ویژه ای که این کشور در افراد ایجاد می کند، یعنی کشور لائوس (Laos) انجام داد.
فقط با ۷ روز و به واسطه چندین بار اتوبوس سوار شدن و ایستادن های به موقع و استراحت در کافه های میان راهی، این امکان فراهم خواهد بود تا به خوبی از پایتخت پر از آرامش این کشور به نام ویِنتیَن (Vientiane)، پرداختن به فعالیت های تفریحی فضای بازی که در سکونتگاه خوش آب و هوای وَنگ ویِنگ (Vang Vieng) قابل انجام بوده و همچنین بازدید از لواَنگ پرِبَنگ (Luang Prabang) که یکی از میراث های خیره کننده جهانی است لذت کامل برد.
روز اول: ویِنتیَن
در شهر ویِنتیَن که پایتخت پر از صمیمیت این کشور است، می توان به بازدید از مهم ترین بنای یادبود ملی کشور لائوس به نام فیدات لانگ (Pha That Luang) (گنبد طلایی) رفت و از تماشای معابد قرار گرفته در اطراف آن لذت برد. هم زمان با بالا رفتن دمای هوا، می توان به سمت شهر حرکت کرد تا منظره زیبای معابدی که در بخش داخلی شهر قرار گرفته اند را از دور تماشا کرد. وات سی ساکِت (Wat Si Saket) یکی از بخش های این شهر است که شامل چندین کافه مناسب برای استراحت های بین راهی خواهد بود. در هنگام غروب خورشید، هم می توان به همراه سایر ساکنین شهر ویِنتیَن، به قدم زدن در امتداد رودخانه مِکانگ (Mekong) پرداخت. در زمان شب هم بهترین کار، سر زدن به طیف وسیعی از رستوران های سرو کننده غذاهای لذیذ این محل است که قیمت های بسیار مقرون به صرفه ای هم دارند.
روز دوم: ویِنتیَن
اگر فردی مشتاق برای شناختن بیشتر و رفتن به زیر پوست شهر ویِنتیَن باشد، تور گردشگری بسیار فوق العاده توک توک سافاری (Tuk Tuk Safari) انتخاب خوبی خواهد بود. این تور که توسط افرادی خوش ذوق اداره می شود، گردشگران را با موتورهای سه چرخی که توک توک نام دارند به قلب حقیقی شهر می برد. در کنار همراهی مردم خونگرم محلی این شهر، افراد شرکت کننده در این تورها می توانند با چشمان خود نظاره گر کارهای هنری استادان نقره کار باشند و یا به پشت صحنه فعالیت رستورانی بروند که به کودکان خیابانی کمک می کند. حتی این امکان وجود دارد که بازدید کنندگان سری به مرکز کوپ (COPE) که با ساخت اندام مصنوعی، به قربانیان مواد منفجره نشده کمک می کنند بزنند.
حالا در کجای شهر ویِنتیَن می توان غذا خورد: جوما بیکِری کافه (JoMa Bakery Café)، لو بانتِن (Le Banneton)، لائو کیچِن (Lao Kitchen)، رستوران مَکفِت (Makphet Restaurant)، اغذیه فروشی های کنار خیابانی که انواع ساندویچ و شِیک های میوه ای را عرضه می کنند از جمله گزینه های پیش رو هستند.
روز سوم: وَنگ ویِنگ
نشسته بر روی رودخانه زیبای نام سانگ (Nam Song) و در کنار توده سنگ های اوج گرفته کارست، شهر اسبق و فرقه ای وَنگ ویِنگ یکی از حیرت آورترین نقاط دیدنی در کشور لائوس است. این شهر به تفریحاتی مثل کایاک سواری، غار نوردی، کوهنوردی و البته مهم تر از همه، آرامش و کسب استراحت شهرت بسیاری دارد. تصور تماشای غروب خورشید و تبدیل شدن آن به یک هلوی سرخ شده از پشت تپه ها، هنگامی که افراد در یکی از بارهای این منطقه به نام اِرث (Earth)، یک نوشیدنی خوشمزه را در دست دارند بسیار لذت بخش است.
روز چهارم: وَنگ ویِنگ
سوار تویوپ های بادی شدن و استفاده از آرامش رودخانه نام سانگ بسیار خوشایند است. لانگ (Long)، یک مسیر سنتی و مناسب برای گردشگران خارجی کشور لائوس است. طی کردن این مسیر در حدود دو ساعت به طول خواهد انجامید و با عبور از این رودخانه و حرکت به سمت پایین، از میان جنگل، صخره ها و زمین های کشت برنج گذر کرد. توصیه می شود که توریست ها در ابتدای روز خود را به این محل برسانند تا پس از اتمام، نیمی از روز را برای انجام فعالیت های دیگر در اختیار داشته باشند. افرادی که در ماه اکتبر و پس از فصل بارش به دیدار این محل می روند، باید هشیار باشند که جریان آب این رودخانه سریع خواهد بود. بعد از ظهرها هم زمان بسیار مناسبی برای زیپ لاین سوار شدن و کمی هیجان است. در اینجا افراد به یک کابل متصل شده و در زیر یک سایه بان از بالای رودخانه، دره و جنگل این ناحیه، غژ غژ کنان حرکت خواهند کرد. شرکت های متعددی میزبان این فعالیت تفریحی هستند ولی شرکت گرین دیسکاوری (Green Discovery) برای شروع بد نخواهد بود.
حالا در کجای شهر وَنگ ویِنگ می توان غذا خورد: در رستوران هایی مثل پیتزا لوکا (Pizza Luka) و یا لو کافه دِ پاریس (Le Café De Paris).
روز پنجم: لواَنگ پرِبَنگ
می توان در ابتدای روز سوار یک اتوبوس شد و به تماشای شهر لواَنگ پرِبَنگ، این میراث جهانی بسیار زیبا رفت. این شهر در سال ۲۰۱۵، برای بیستمین سال است که در زیر چتر حمایت سازمان یونسکو به سر می برد. در طول سفر از میان مسیرهای کوهستانی که نمایان کننده روستاهایی است که بر نوک تپه های مرتفع و پرتگاه هایی که گویی بی پایان هستند، قرار گرفته، مناظر بی همتای این شهر بازدید کنندگان را به شدت درگیر و مشغول خود خواهد کرد. هم زمان با چنین صحنه هایی، کودکانی را می توان دید که در کنار جاده و در اطراف خانه های آبی رنگ مردمان مانگ (Hmong) مشغول بازی هستند. توصیه می شود که گردشگران به محض رسیدن به شهر لواَنگ پرِبَنگ، مستقیم به شبه جزیره این منطقه بروند تا نظاره گر تعدادی از ۳۳ معبد حاضر در اینجا باشند. پرسه زد در کنار رودخانه، توقف برای استراحت در یک کافه و تماشای اعجاز غروب خورشید از میان آب های رودخانه مِکانگ، از دیگر کارهای پر طرفدار برای تازه واردها است. گردشگران در شب هنگام، قدم زنان از میان بازارهای شبانه فروش هنرهای دستی که شامل ویژه های منحصر به فرد کشور لائوس نظیر بالا پوش های دست دوز و پارچه های ابریشم می شوند عبور می کنند. تمامی این موارد، خریدهای با ارزشی خواهند بود.
روز ششم: لواَنگ پرِبَنگ
شرکت در کلاس های یوگا در اوایل شروع صبح که در لواَنگ پرِبَنگ یوگا (Luang Prabang Yoga) و پیش از وعده صبحانه برگزار می شود، به شدت به گردشگران توصیه می شود. همچنین صرف صبحانه در رستوران لو بانتِن برای سفارش دادن و میل کردن نان مشهور کروسان (croissant) هم در نوع خود فرصتی ایده آل خواهد بود. بعد از این دو کار می توان با استفاده از موتورهای توک توک، به تات کوانگ سی (Tat Kuang Si) که تماشایی ترین آبشار کشور لائوس است رسید. یک شیرجه کوچک به داخل آب های سبز و نعنایی رنگ این آبشار که توسط یک جنگل سبز پوش احاطه شده، حس طراوت و تازگی بی مانندی خواهد داشت. گردشگران در راه رسیدن به این آبشار، بهتر است از سر زدن به کوانگ سی بِر رِسکیو سِنتر (Kuang Si Bear Rescue Centre)، که یک پناه گاه برای خرس های سیاه آسیایی است و برای در امان ماندن از خطر فروخته شدن در این مکان نگهداری می شوند اصلاً غافل نشوند. در حوالی شب، می توان به سمت رودخانه رفت و غروب خورشید را در حالیکه یک نوشیدنی خوشمزه در دست است تماشا کرد.
روز هفتم: لواَنگ پرِبَنگ
با برخاستن از خواب در هنگام طلوع خورشید، می توان به تماشای مراسم حرکت دسته جمعی راهبانی رفت که تاک بات (Tak Bat) نام دارند. البته بهتر است که افراد برای ادای احترام، فاصله خود با این راهبان را رعایت کنند. بعد از آن می توان به تماشای خزندگان چندش آوری که در نمایش های خیابانی و بازارهای محلی به نمایش گذاشته می شوند رفت. بهترین کار این است که زمان کافی را برای کاوش در میان معابد بسیار نفیس و پر تعداد شهر که شهرت بسیاری نیز دارند اختصاص داد. بعد از اینکه بازدید کنندگان از دیدن این معابد سیراب شدند، می توانند سوار کشتی شوند و از عرض رودخانه مِکانگ عبور کنند تا به روستای بان زایِنگ مِیِن (Ban Xieng Maen) برسند. البته بهتر است که این رفت و برگشت زودتر تمام شود تا بعد از بازگشت به موقع، غروب خورشید شهر لواَنگ پرِبَنگ را از نوک تپه فو سی (Phu Si) نظاره گر باشند. همچنین خوب است که بعد از ظهرها سری به سالن تئاتر خودمانی گراوِک (Garavek) زد. این سالن محل برگزاری نمایش سنتی یک ساعته، داستان سرایی و افسانه شناسی های کشور لائوس می باشد که همراه با موسیقی خواهد بود. تا پیش از انتهای شب هم می توان به یک کافه عجیب و غریب مثل آیکان کِلاب (Icon Klub) سر زد و شب را با یک نوشیدنی به پایان رساند.
حالا در کجای شهر لواَنگ پرِبَنگ می توان غذا خورد: رستوران های تِمِریند (Tamarind)، تَنگِر (Tangor)، چِز ماریوس (Chez Marius)، لو بانتِن و بازارهای شبانه که پر هستند از غذاهای اشتها آوری همچون ماهی باربیکیو شده و دیگر غذاهای خوشمزه محلی.
جاذبه های دیگر چطور؟
افرادی که علاقه زیادی به جنگ و بقایای تاریخی داشته و در برنامه سفر خود زمان بیشتری را در اختیار دارند، بهتر است تا برنامه بازدید از فون ساوِن (Phonsavan) که واقع در وَنگ ویِنگ است را به لیست خود اضافه کنند. این منطقه بهترین جا برای پرسه زدن در قبرستان های باستانی مرموزی است که به نام پلین آو جارز (Plain of Jars) یا دشت کوزه ها نیز شناخته می شود. در زمان رسیدن به فون ساوِن، بازدید کنندگان می توانند خود را به یو اِکس او اینفورمیشِن سِنتر (UXO Information Centre) برسانند تا اطلاعات بیشتری در مورد مبارزه مداوم کشور لائوس با بمب های عمل نکرده ای که از زمان جنگ ویتنام به جا مانده اند بدست بیاورند. روز بعد بهترین زمان برای ترتیب دادن یک تور گردشگری در هر سه منطقه ملقب به دشت کوزه هاست (با وجود اینکه اولین دشت از دو دشت دیگر وسیع تر است، اما هر دو دشت دوم دارای مناظر دیدنی تری هستند).
البته لازم به ذکر است که این منطقه هنوز حاوی بمب های عمل نکرده است، برای همین توصیه می شود که احتیاط کاملی در زمان عبور از نواحی تعیین شده صورت بگیرد. تنها همین سه منطقه از دشت های کوزه ای به عنوان مقاصد منطقی و خالی از بمب های عمل نکرده در نظر گرفته شده اند.
حالا در کجای منطقه فون ساوِن می توان غذا خورد: رستوران کرَنکی تی کافه و بار (Cranky-T Café & Bar)، رستوران و بار بَمبوزِل (Bamboozle Restaurant & Bar).
نحوه رسیدن به مناطق اطراف
اتوبوس هایی به صورت زمان بندی شده از شهر ویِنتیَن به سمت وَنگ ویِنگ (مسافتی در حدود ۳ الی چهار ساعت) و از طرف وَنگ ویِنگ به پرِبَنگ (مسافتی در حدود ۷ ساعت) حرکت می کنند. مسیر رسیدن به منطقه فون ساوِن از شهر لواَنگ پرِبَنگ، با اتوبوس حدوداً ۵ ساعت به طول خواهد انجامید. همچنین پروازهای منظمی هم از شهر ویِنتیَن به وَنگ ویِنگ انجام می شوند که توسط اپراتور بین المللی لائو ایرلاین (Lao Airlines) اداره شده و این فاصله را به ۴۰ دقیقه کوتاه می کنند.
منبع: lonelyplanet
