به نقل از توریستگاه:
جهان پر از شگفتی های باستانی است، اما متاسفانه بازدید از بسیاری از گنجینه های فرهنگی برای بازدیدکنندگان بین المللی ممنوع است. چه به دلیل قرار گرفتن آنها در مناطق درگیری یا ناپایدار و خطرناک باشد، یا صرفا به دلیل سختی دسترسی به آنها، ما نگاهی به گنجینه های قدیمی می اندازیم که بعید است هرگز آنها را به صورت حضوری ببینید.
پالمیرا، سوریه
یکی از بسیاری از گنجینه های باستان شناسی که به طور غیرقابل بازگشت و عمدی در جریان جنگ جاری سوریه آسیب دیده است، ویرانه های شهر باستانی پالمیرا است که از میان صحرای سوریه در استان ویران شده حمص سر برآورده است. از آنجایی که مرکز تاریخی جاده ابریشم دو بار توسط بنیادگرایان دولت اسلامی اشغال شد، بازدید از آن ممنوع بوده است. از جمله شگفتی های تخریب شده آن معبد خدای بین النهرینی بل و طاق پیروزی بود.
هنر و معماری این شهر کویری که قدمت آن به قرن اول تا دوم میلادی می رسد، بازتاب سنت تمدن های متعددی است که تکنیک های یونانی – رومی را با سنت های محلی و تاثیرات ایرانی تلفیق می کند. این شهرک که قبلا یک واحه کاروانی ثروتمند بود، در اواسط قرن اول پس از میلاد تحت کنترل رومیان قرار گرفت و قدرت خود را به عنوان شهری کلیدی تثبیت کرد که شرق را به دریای مدیترانه متصل می کرد. در حالی که جنگ ادامه دارد، بازسازی پالمیرا همچنان متوقف است.
دژ شهسواران (Krak des Chevaliers)، سوریه
این قلعه عظیم بر فراز تپه، با دفاع قدرتمند و موقعیت تسخیرناپذیر خود یکی از بهترین قلعه های صلیبی است که هنوز پابرجاست. این قلعه همراه با قلعه قرون وسطایی دیگر در نزدیکی آن، قله صلاح الدین ویران شده، یکی از شش مکان میراث جهانی سوریه را تشکیل می دهد که همگی در فهرست در معرض خطر یونسکو هستند.
دژ شهسواران که در ابتدا برای امیر حلب در سال ۱۰۳۱ ساخته شد، بعدها به دستور نظامی شوالیه مهمان نواز سنت جان اورشلیم، در حالی که نیروهای صلیبی با ارتش های مسلمان منطقه نبرد می کردند، فرماندهی شده و گسترش یافت. این بنای آهکی قدرتمند چندین سال پیش توسط نیروهای ضد دولتی اشغال شد و آسیب هایی دید.
لپتیس مگنا (Leptis Magna)، لیبی
ویرانه های باشکوه لپتیس مگنا، در سواحل مدیترانه لیبی، یکی از بهترین بقایای به جا مانده از یک شهر رومی در جهان محسوب می شود. گفته می شود این شهر قرن ها زیر شن ها مدفون بوده و یکی از زیباترین شهرهای این امپراتوری است. با این حال، تاریخچه آن به دورانی بسیار قبل تر از آن باز می گردد. این شهر به احتمال زیاد توسط فنیقی ها در حدود قرن هفتم قبل از میلاد تاسیس شد. متاسفانه، این سایت به دلیل درگیری های مداوم و بی‌ثباتی سیاسی، کاملا خارج از دسترس بازدیدکنندگان بین‌المللی است و دفتر امور خارجه مشترک المنافع و توسعه بریتانیا (FCDO) از سال ۲۰۱۴، پرهیز از هرگونه سفر به لیبی را توصیه کرده است.
این شهر بندری زیبا در قرن دوم و سوم پس از میلاد به اوج خود رسید. این شهر حتی زادگاه امپراتور روم به نام سپتیمیوس سِوِروس بود که دستور ساخت بسیاری از سازه های بزرگتری را داد که در اینجا باقی مانده اند. این بقایای گسترده که در سال ۱۹۸۲ به عنوان میراث جهانی یونسکو معرفی شد، در سال ۲۰۱۶ به همراه چهار سایت دیگر یونسکو در لیبی به فهرست آثار در معرض خطر سازمان میراث بین المللی اضافه شد.
سابراتا (Sabratha)، لیبی
سابراتا که به خاطر آمفی تئاتر وسیع خود مشهور است، یک محل تجاری فنیقی بود که توسط رومیان در قرن دوم و سوم پس از میلاد بازسازی شد و یک مرکز تجاری مهم در مسیر کاروان های آنسوی صحرا بود. این ویرانه ها علاوه بر محل تئاتر وسیع، شامل چندین معبد، یک انجمن، بخشی از یک ستون، فواره ها و حمام های عمومی است. این جواهر امپراتوری روم در سال ۲۰۱۶ پس از غارت و درگیری بین شبه نظامیان رقیب، توسط یونسکو در معرض خطر ارزیابی شد.
سیمنا (Simena)، ترکیه
بقایای این تمدن لیکیایی که در اثر یک سری زمین لرزه در قرن دوم ویران شد، امروزه برای بازدیدکنندگان دور از دسترس است. در حالی که برخی از سازه های باورنکردنی سیمنا، از جمله مقبره های پرآذین، از سطح آب بالا آمده اند و می توان آنها را از خشکی دید، بسیاری از بقایای شهر باستانی غرق شده در زیر سطح جزیره خالی از سکنه کِکووا قرار دارند. هر گونه غواصی نیز برای محافظت از ویرانه های آسیب پذیر اینجا ممنوع است و این منطقه به عنوان منطقه حفاظت شده ویژه طبقه بندی می شود، اگرچه برخی از قایق های تور اجازه عبور آهسته از آنجا را دارند.
صنعا، یمن
صنعا پایتخت یمن که به طرز چشمگیری از میان دره ای کوهستانی سر برآورده، یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان است که برای بیش از ۲۵۰۰ سال مسکونی بوده است. شهر قدیمی آن که در فهرست یونسکو ثبت شده است به خاطر خانه های برجی ساخته شده از خاک با نقش های هندسی خیره کننده و دیوارهای گلی بلند خود قابل توجه است که مساجد متعددی از جمله جامع الکبیر قرن هفتمی، کاخ های باستانی و حمام ها را احاطه کرده‌اند. اما به دلیل جنگ ویرانگر، دولت ها از سراسر جهان به شهروندان خود توصیه می کنند که از یمن دوری کنند.
بسیاری از ساختمان های باستانی شهر به دلیل درگیری های مسلحانه در کشور آسیب دیده اند و در وضعیت ویران شده قرار گرفته اند. این شهر قدیمی در سال ۲۰۱۵ در فهرست میراث جهانی در خطر یونسکو قرار گرفت که این نهاد بیان کرد آسیب جدی به محله القاسمی، در نزدیکی باغ شهری معروف مقشمات القاسمی وارد شده است. مسجد المهدی متعلق به قرن دوازدهم نیز آسیب دید. این نهاد می گوید: «بیشتر درب ها و پنجره های رنگارنگ تزئین شده که مشخصه معماری داخلی شهر است، شکسته یا آسیب دیده اند.
بعلبک، لبنان
شهر فنیقی بعلبک که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، مدت هاست یکی از جاذبه های گردشگری لبنان بوده است، اما بازدید از این منطقه در حال حاضر اصلا توصیه نمی شود. بسیاری از دولت ها که در نزدیکی مرز سوریه قرار دارند، به شهروندان خود هشدار می دهند که برای کاوش، به این ویرانه های چشمگیر سفر نکنند، اگرچه اینجا دارای ساختارهای خارق العاده‌ای از زمانی است که شهر در قرن اول تحت کنترل روم قرار گرفت.
این مکان که به نام بعل، خدای فنیقیایی نامیده شده است، توسط رومیان با نام یونانی هلیوپولیس (شهر خورشید) شناخته می شد. مجموعه وسیع معابد عظیم و معماری به خوبی حفظ شده آن توسط یونسکو به عنوان “یکی از چشمگیرترین شواهد معماری دوره امپراتوری رومی” توصیف شده است. این یکی از مشهورترین پناهگاه های دنیای باستان بود و بقایای معبد قدرتمند مشتری (جوپیتر) از جمله چشمگیرترین اما دور از دسترس ترین گنجینه های آن است.
تیگره، اتیوپی
منطقه ارتفاعات شمالی تیگره در اتیوپی، در نزدیکی مرز اریتره، گنجینه های فرهنگی و مذهبی متعددی را در خود جای داده است. اما اخیرا پس از درگیری بین نیروهای اتیوپی و اریتره صحنه خشونت بوده است. همچنین سایت باستان شناسی یونسکو، آکسوم، کلیساهای صخره ای دورافتاده و صومعه دبر دامو (تصویر) در معرض خطر هستند. در ژانویه ۲۰۲۱، گزارش شد که این صومعه منزوی، که قدمت آن به زمان آکسومیت در قرن ششم و سلطنت شاه گبر مِسکل بر می گردد، مورد حمله و غارت قرار گرفت.
آکسوم، اتیوپی
گفته می شود که آکسوم پایتخت پادشاهی باستانی آکسومیت، زادگاه ملکه سبا است که برای دیدار با سلیمان به اورشلیم سفر کرد. پسرشان منلیک اول ظاهرا تابوت عهد (شامل لوح های سنگی که ده فرمان روی آن نوشته شده است) را به شهری که در آنجا باقی مانده اند آورده است. گفته می شود که آنها در کلیسای بانو مریم صهیون در آکسوم امروزی پنهان شده اند و توسط راهبان ارتدوکس اتیوپیایی محافظت می شوند. مقدس ترین مکان برای تمام اتیوپی های ارتدکس، کلیسا نیز صحنه قتل عام اخیر بوده است.
سیوداد پردیدا (Ciudad Perdida)، کلمبیا
این مکان که در زبان محلی به نام تیونا (Teyuna) شناخته می شود، فقط با یک راهنمای مجاز قابل بازدید است که مسافران را در مسیری ۴۳ کیلومتری به سمت بالای کوه ها و رودخانه ها هدایت می کند و همه راه در شرایط بسیار گرم و مرطوب طی می شود. گروهی از گردشگرانی که به شهر گمشده سفر می کردند در سال ۲۰۰۳ ربوده شدند، اما اکنون، برخلاف بازدید برخی از مناطق کلمبیا که به دلیل “جنایت و تروریسم” ممنوع است، بخش ماگدالنا برای گردشگری امن تلقی می شود.
آگادز (Agadez)، نیجر
مسائل امنیتی به این معنی است که بسیاری از شگفتی های باستانی شهر آگادز نیجر برای گردشگران خارج از دسترس هستند. وزارت امور خارجه بریتانیا توصیه می کند که به دلیل ناآرامی های سیاسی، از سفر به آگادز که در لبه جنوبی صحرای ساحارا قرار دارد، اجتناب کنید. از جمله گنجینه های مرکز تاریخی آن که مربوط به قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی است، مناره گلی مسجد جامع آگادز است که بلندترین سازه خشتی در جهان می باشد.
منبع: loveexploring
