شاید برای شما هم پیش آمده در یک روز آفتابی و روشن کودک تان وارد خانه شده و با تعجب از شما سوال می کند که چرا با این که روز است ماه در آسمان دیده می شود؟!
برای پاسخ به این سوال لازم است گذری به گردش ماه به دور زمین داشته باشیم و درباره موضوعات زیر بیشتر بدانیم:
در ادامه با کوکا همراه باشید تا به این سوالات علمی و جالب پاسخ دهیم.
چرا گاهی ماه در طول روز در آسمان دیده می شود؟
ماه در زمان های مختلفی در طول روز و شب در آسمان قابل مشاهده است و این که ما آن را کجا و چه زمانی ببینیم به حالت ماه و این که در چه روزی از ماه قمری قرار داریم بستگی دارد.
همه ما می دانیم ماه در طول یک ماه قمری با شکل های مختلفی در آسمان شب دیده می شود، در روزهای ابتدای ماه بسیار نازک و اصطلاحا هلالی شکل است و به مرور به یک دایره کامل تبدیل می شود و پس از آن کم کم این دایره دوباره به یک هلال نازک تبدیل شده و ناپدید می شود.
اگر بیشتر دقت کنید متوجه می شوید در این مدت موقعیت ماه نیز در آسمان تغییر می کند.
برای درک علت دیده شدن ماه در آسمان روز لازم است با مفهوم طلوع و غروب ماه آشنا شویم:
طلوع و غروب ماه
همه ما با طلوع و غروب خورشید آشنا هستیم اما آیا می دانستید ماه نیز طلوع و غروب می کند؟!
زمان طلوع و غروب ماه ثابت نیست بلکه مانند شکل ماه و بسته به مکان ماه در آسمان در روزهای مختلف تغییر می کند. زمانی که طلوع ماه در طول روز رخ می دهد ما می توانیم در آسمان روشن نیز آن را ببینیم.
راز طلوع و غروب ماه و زمان آن را باید در حرکت ماه و دوری و نزدیکی آن به خورشید جستجو کنیم.
ماه هر ۳۰ روز یک دور حول زمین می چرخد و همزمان با این چرخش به دور خودش نیز حرکت می کند، حرکت ماه به دور خودش را چرخش حول محور خود می نامند.
مدت زمانی که طول می کشد ماه به دور محور خودش یک چرخش داشته باشد با مدت زمانی که طول می کشد تا یک دور کامل دور زمین بزند برابر است، به همین دلیل است که ما همیشه یک طرف ماه را در آسمان می بینیم.
از سوی دیگر ماه نیز همانند خورشید مسیری مشابه را در آسمان طی می کند. همزمان که ماه حول زمین می چرخد نور خورشید به آن برخورد کرده و در زاویه های مختلف به ما می رسد.
در روزهای اول ماه که ماه به خورشید نزدیک است نور خورشید به قدری زیاد است که ما نمی توانیم ماه را ببینیم، در این زمان طلوع و غروب خورشید و ماه تقریبا همزمان رخ می دهد.
اما کم کم با حرکت ماه، فاصله آن از خورشید دورتر می شود و ماه به شکل یک هلال نازک در آسمان دیده می شود.
طی روزهای بعد قسمت بیشتری از ماه را روشن می بینیم، ماه اصطلاحا بزرگ و بزرگ تر می شود و هر روز حدود ۵۰ دقیقه دیرتر از روز قبل طلوع می کند به طوری که هر چه به اواسط ماه قمری نزدیک می شویم زمان طلوع ماه به غروب نزدیک تر می شود.
روزی که طلوع ماه هنگام ظهر رخ می دهد همان روزی است که نیمه سمت چپ آن روشن است. (در تصویر بالا موقعیت ساعت ۱۲ در تصویر بالا)
آیا ماه همیشه در آسمان شب حضور دارد؟
خیر! همان طور که گفتیم زمانی که طلوع ماه در طول روز رخ دهد ماه بخشی از شب در آسمان دیده نمی شود.
تنها زمانی که ماه به طور کامل در آسمان شب حضور دارد وقتی است که غروب خورشید با طلوع ماه و طلوع خورشید با غروب ماه همزمان می شود و این اتفاق زمانی رخ می دهد که به اواسط ماه قمری رسیده ایم، ماه و خورشید زاویه ۱۸۰ درجه با هم دارند و ماه کامل شده است.
پس از آن هر چه به پایان ماه قمری نزدیک می شویم فاصله ماه با خورشید کمتر و کمتر شده و ماه دوباره شروع به کوچک شدن می کند. زمانی که ماه نیمه شب طلوع می کند همان موقعی است که نیمه راست ماه روشن شده است (موقعیت ساعت ۶ در تصویر بالا)
در پایان ماه قمری ماه به مدت سه روز از آسمان ناپدید می شود و دوباره به صورت یک ماه نو و هلال نازک نمایان می گردد.
منبع: theconversation
