به نقل از توریستگاه:
این نقاط ممکن است توسط موجودات فرازمینی ساخته شده باشند، اما این بدان معنا نیست که آنها در خارج از این جهان هستند.
سیاره زمین جایگاه آثار دیدنی بسیار جذاب باقی مانده از دوران گذشته و سازه هایی با تکنولوژی ساخت بسیار پیشرفته ایست که سنگینی و بزرگی بیش از حدشان قابلیت های بی نظیرشان را مشهود می کند.
به این تربیت بنا به نظریه متخصصان در ساخت آثاری مانند اهرام باستانی مصر (Egyptian pyramids)، خطوط ناسکا the Nasca lines و تعداد دیگری از سازه ها از دستورالعمل های نظام فرازمینی استفاده شده، آنها معتقدند که احتمالاً گردآورندگان این دستورالعمل ها فرازمینیند و از این جهان نیستند.
اما مطمئناً فکر کردن در مورد زمانیکه موجودات فرازمینی به زمین سفر می کنند، بسیار جذاب خواهد بود و با توجه به این جذابیت ها انسان های متعددی برای کشف شگفتی های سیاره های دیگر مانند مریخ که در دامنه دید انسانهاست، سفر کرده اند. اما هیچ شواهدی مبنی بر اینکه فرازمینی ها همیشه اینجا بوده اند، وجود ندارد. با استناد به تعابیر فوق العاده برای برخی از شگفت انگیزترین و تاریخی ترین دستاوردهای بشر متخصصان به این نتیجه رسیده اند که بشر در گذشته و تمدن های ما قبل تاریخ از روش های فوق العاده فرازمینی الگوبرداری و استفاده کرده است تا موفق به ساخت بزرگترین و مبهم ترین سازه ها بر روی زمین شده اند.
ساکسی هوآمان SACSAYHUAMÁN
در خارج از پایتخت قدیمی کوسکو (Cusco) و اینکا (Inca) قلعه ای به نام ساکسِی هوآمان قرار دارد که از سنگ های بسیار زیاد مخروطی که مانند یک پازل در کنار هم چیده شده اند، تشکیل شده است. برخی معتقدند که این قلعه شگفت انگیز هنر تمدن باستان، به کمک دوستان بین سیاره ای و فرازمینی است. دیوارهای ۱۰۰۰ ساله این قلعه از سنگ هایی با وزن بیش از ۳۶۰ تن ساخته شده اند. این سنگ های سنگین وزن می بایست تا ارتفاع بیش از ۳۲.۱۸ کیلومتر حمل می شدند. این سنگ ها به قدری دقیق در کنار یکدیگر قرار گرفته اند که گویی از لیزر برای تنظیم زاویه هایش استفاده شده. اما در اینجا این سوال مطرح می شود که چگونه یک فرهنگ و تمدن کهن با امکاناتی مختصر موفق به انجام چنین شاهکار مهندسی شده است و مشکلاتی از این قبیل را حل کرده اند. تبحر مردم اینکا در ساخت ساختمان های بسیار غنی و باشکوه برای تماشای آسمان و نوشتن تقویم به کمک علم نجوم کاملاً مشهود است. از شگفتی های قلعه ساکسی هوآمان علاوه بر سنگتراشی بسیار پیچیده آن می توان به جمع آوری دیوارهای مشابه از سراسر امپراطوری اینکا که شامل سنگ های ۱۲ وجهی است که در شکاف آرایش یکدیگر قرار گرفته اند، اشاره کرد. اخیراً باستان شناسان سیستم طناب و اهرم اینکا را که برای حمل و نقل سنگ از معادن به شهرها استفاده می کرده اند را کشف کرده اند، این سیستم بر پایه قدرت و نبوغ معماران فرازمینی طراحی شده اند.
خطوط نازکا NASCA LINES
در فلات های مرتفع و خشک و حدود فاصله ۳۰۰ کیلومتری جنوب شرقی لیما (Lima) بیش از ۸۰۰ خطوط طولانی و سفید مستقیم که تصویری مانند سیاه قلم را در بیابان های پُرووییَن (Peruvian desert) ایجاد کرده اند، وجود دارد. این خطوط به صورت بسیار تصادفی به بیش از ۳۰۰ اشکال هندسی و ۷۰ چهره از حیوانات، عنکبوت، میمون و مرغ مگس خوار تبدیل شده اند. طولانی ترین این خطوط به شکل پیکان و در فاصله چند کیلومتری و بزرگترین اشکال در فاصله ۳۶۵ متری گسترش یافته اند و بهترین چشم انداز را ارائه می دهند. دانشمندان معنقدند که نقاشی های نازکا بیش از ۲ میلیون سال قدمت دارند، و به خاطر اندازه، قدمتشان، چشم انداز بی نظیر از بالا و طبیعت بسیار مرموز می توانند مثالی بسیار مشهود از آثار هنری موجودات فرازمینی بر روی زمین باشند. چنانچه این گمان درست نباشد، چگونه ممکن است که یک فرهنگ کهن قادر به انجام چنین طرحی عظیم در بیابان باشند در صورتیکه قادر به پرواز هم نبوده اند.
درک چگونگی خلق این طرح بسیار آسان است و این شیوه را جیوگلیفس geoglyphs می نامند. این طرح معماگونه با برداشتن قله، شن زدایی از لایه های سنگ و تراشیدن آنها برای دستیابی ساختار زیرین شن و ماسه های پایینی انجام می شود. در اولین سال های ۱۹۰۰ با توجه به تحقیقات اولیه، به این مسئله مشکوک شدند که این یک طرح منظم فلکی یا نجومی است، اما مطالعات اخیر نشان می دهد که این خطوط مربوط به آیین های قدیمی آب و حاصلخیزی می باشد. علاوه بر این همانطور که این خطوط از طریق هوا قابل مشاهده اند، از تپه های اطراف نیز دیده می شوند.
اهرام مصر EGYPTIAN PYRAMIDS
در خارج از قاهره (Cairo) در جیزه (Giza) مشهورترین اهرام مصر از بیابان ها سر برافراشته اند. این اثر تاریخی بیش از ۴۵۰۰ سال پیش در جیزه که مقبره باشکوه فراعنه و ملکه های باستانی مصر بوده، بنا شده است. اما در اینجا این سوال مطرح می شود که مصریان دقیقاً چگونه این آثار باشکوه را ساخته اند؟ این هرم بزرگ از میلیون ها سنگ تراشیده هم وزن و با وزن کلی دو تن ساخته شده اند. حتی با جرثقیل های امروزی و دیگر تجهیزات ساخت و ساز مدرن، ساختن هرمی به بزرگی آنکه فرعون خوفو (Pharaoh Khufu) ساخته است، چالشی بسیار دشوار خواهد بود. از دیگر شگفتگی های این اهرام می توان به پیکربندی نجومی آن و قرار گرفتن در خطی منظم بر روی کمربند منظومه جبار یا النسق اشاره کرد. همچنین نظریه پردازن فرازمینی اغلب به این واقعیت معتقدند که این سه هرم در مسیری بهتر از بقیه هرم هایی که در قرن بعد ساخته شده اند، قرار گرفته اند. (هرگز مقدار حجم کاری را که در طول قرن های گذشته برای ساخت این هرم ها انجام شده، به ذهنتان هم نمی رسد.)
بنابراین آیا اهرام مصر از آثار فرازمینی ها هستند؟ نه دقیقاً این مسئله درست نیست. دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که چگونه مصریان باستان این اهرام باشکوه را ساخته اند و چگونه این کار را به این سرعت انجام داده اند. اما شواهد بسیاری وجود دارد که در ساخت این مقبره هزاران فرد زمینی دست داشته اند.
اِستون هِنج STONEHENGE
یک دایره بزرگ سنگی با وزن بیش از ۵۰ تن در حومه انگلیسی و در خارج از سالیسبوری Salisbury قرار گرفته و به عنوان اِستون هنج یک آثار تاریخی مربوط به دوره نوسنگی (۳۵۰۰ تا ۸۰۰۰ سال پیش از میلاد) مشهور است. نویسنده سوئیسی اِریش فون دانیکِن (Erich von Däniken) از آن به عنوان یک مدل از منظومه شمسی که محل فرود آمدن موجودات فرازمینی است، یاد کرده است. چگونه می توانند یک سنگ عظیم الجثه را تا صدها کیلومتر دورتر از خانه خود جابجا کنند؟
هیچکس نمی داند که استون هنج به چه معناست، اما به همراه تمام سایت های این مجموعه به معنای ساخت فرازمینی ها نیست. در عوض دانشمندان ثابت کرده اند که ساخت چنین اثری با استفاده از تکنولوژی ۵۰۰۰ سال پیش، زمانیکه ساختار اولیه در این محل ساخته شده است امکان پذیر می باشد. در حال حاضر به نظر می رسد که این سنگ ها با توجه به انقلابین و گرفت در یک صف ردیف شده اند و به سازندگان اِستون هِنگ پیشنهاد می دهند که حداقل از عرش آسمان حواسشان به آنها باشد، حتی اگر به زمین نمی آیند.
تئوتیهواکان TEOTIHUACÁN
تئوتیهواکان به معنای شهر خدایان است، یک شهر باستانی در مکزیک که برای معابد هرمی و صف نجومی اش بسیار شناخته شده و معروف است. تئوتیهواکان بیش از ۲۵۰۰ سال پیش ساخته شد و قدمت، اندازه و پیچیدگی هایش می توانند آن را دگرجهانی کنند. یک مجموعه که شاید بشریت از عهده ساخت آن برنیایند. دانشمندان گمان می کنند که در طول قرن ها این شهر با ترکیب فرهنگ های مایا (Maya)، زاپوتِک (Zapotec) و میکستِک (Mixtec) ساخته شده و جایگاهی برای بیش از یک میلیون نفر باشد. این شهر به کمک نقش های دیواری، ابزار، سیستم حمل و نقل و شواهد مبتنی بر شیوه های پیشرفته کشاورزی ساخته شده و در ساخت آن از فن آوری بسیار پیشرفته تر از شرایط ممکن پری آزتک مکزیکو استفاده شده است. تاکنون ساختمان تئوتیهواکان به عنوان هرم عظیم خورشید معروف بوده است و به عنوان یکی از بزرگترین ساختارها در نیمکره غربی، هم تراز با اهرام مصر در چرخه تقویمی و تاریخی استوار می باشد.
جزیره ایستِر EASTER ISLAND
موآی (moai) توسط رموز و معماهای بسیار مبهمی احاطه شده است. جزیره ایستر در بین چهره ای سنگی بسیار متعددی غوطه ور شده، جاییکه در مورد آن توضیحات و روایات بسیار بیشتری نسبت به دیگر آثار تاریخی مشابه نقل شده است. در مورد این مکان همیشه این سوال مطرح شده که چگونه جزیره راپا نوی (Rapa Nui) موفق به ساخت این مجسمه ها در حدود ۱۰۰۰ سال پیش بوده است؟ و چگونه مجسمه های موآی در جزیره ایستر ساخته شده اند؟ در این مکان نزدیک ۹۰۰ مجسمه با میانگین طولی ۳.۹۶ متری و وزن ۱۴ تن وجود دارند که از سنگ های تراشیده شده ساخته شده اند و در امتداد دامنه های آتشفشان های خاموش قرار گرفته اند. همچنین بیش از ۴۰۰ مجسمه با شرایط مختلف ساختمانی که تکمیل کننده چهره ها می باشند، در انتظار انتقال و ساکن شدن در جایگاه های مشخص شده هستند. دلایل متعددی مبنی بر مرموز بودن کنده کاری و ساخت مجسمه های موآی وجود دارد، هر چند به احتمال زیاد یکی از دلایل ساخت آنها دلیل مذهبی و آئینی بوده، دقیقاً مشخص نیست که چگونه کنده کاری های سنگ ها در راپا نوآی انجام شده. اما با توجه به تئوری های پیشنهادی، شکست تمدن در برابر فاجعه های زیست محیطی عامل اصلی تشکیل این مجسمه ها بوده است، هنگامی که موجودات فرازمینی باستانی از عقل بی نهایت خود بر فراز فرهنگ استفاده کرده اند.
چهره مریخ THE FACE ON MARS
اگر ایلون ماسک (Elon Musk) راه خودش را داشت، انسان ها قادر به دیدن چهره های مریخ در این قرن بودند. این چهره ها توسط مدارگر ۱ وایکینگ در سال ۱۹۷۶ کشف شدند و در فاصله ۳.۲۸ کیلومتری در امتداد منطقه ای به نام سیدونیا (Cydonia) قرار دارند. در آن زمان دانشمندان نظریه چهره را به عنوان بازی سایه رد کردند، اما با گذشت بیش از چند دهه در میان کسانی که مشکوک به مشارکت غیر زمینی ها در منظومه شمسی بوده اند بسیار محبوب شد. در سال ۲۰۱۱ نقشه بردار سیاره مریخ ناسا عکس هایی را با رزرولیشن و کیفیت بسیار بالا از این چهرها گرفت.
منبع: nationalgeographic
