به نقل از ارز دیجیتال:
سقف عرضه بیت کوین ۲۱میلیون واحد است، به این معنی که تعداد واحدهای این ارز دیجیتال به ۲۱میلیون عدد محدود است و بیشتر از آن استخراج نخواهد شد. اما چرا ساتوشی ناکاموتو این عدد خاص را انتخاب کرده است؟ با کمک مقاله‌ای از سایت دیکریپت، دو احتمال را برای توضیح این مسئله بررسی خواهیم کرد.
مانند بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال، بیت کوین با اصل عرضه محدود طراحی شد. این یعنی تعداد بیت کوین‌هایی که می‌توانند وجود داشته باشند، حد مشخصی دارد.
درمورد بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو تعیین کرده است که نهایتاً فقط ۲۱میلیون واحد از این ارز دیجیتال وجود داشته باشد. برای سایر ارزهای دیجیتال، این سقفِ عرضه به‌شکل قابل‌ملاحظه‌ای متفاوت است. این طیف از ۱۸.۹میلیون واحد برای مونرو و دش شروع می‌شود و به ۱۰۰میلیارد واحد برای کوین‌هایی مانند ریپل و ترون می‌رسد.
ساتوشی با محدودکردن سقف عرضه و کاهش سرعت تولید بیت کوین، قصد داشت به افزایش ارزش بیت کوین در طول زمان کمک کند.
نظریه جایگزینی عرضه پول
تناسب واحدهای بیت کوین و مقدار پول موجود در جهان می‌تواند اصلی‌ترین دلیلی باشد که ساتوشی عرضه ۲۱میلیون واحدی را برای بیت کوین انتخاب کرده است.
بر اساس ایمیلی که ظاهراً بین ناکاموتو و مایک هرن (Mike Hearn)، یکی از مشارکت‌کنندگان در توسعه بیت کوین کور (Bitcoin Core)، ردوبدل شده است، ساتوشی استدلال کرده است که اگر ۲۱میلیون کوین برای استفاده در بخشی از اقتصاد دنیا وجود داشته باشد، ۰.۰۰۱ بیت کوین می‌تواند ارزشی معادل با ۱ یورو داشته باشد. این پیش‌بینی در سال ۲۰۱۳ و زمانی که قیمت بیت کوین برای اولین بار از مرز ۱,۰۰۰ یورو عبور کرد، به حقیقت پیوست. امروز، ۰.۰۰۱ بیت کوین برابر با ۸.۲۴ یورو است.
با اینکه در این ایمیل، ساتوشی قیمت بیت کوین را با یورو مقایسه می‌کند، یک حساب سرانگشتی نشان می‌دهد که او احتمالاً آینده بزرگتری برای بیت کوین متصور بوده است که علت انتخاب عدد حداکثر ۲۱میلیون را بهتر توضیح می‌دهد.
در زمان ایجاد بیت کوین، کل عرضه پول جهان تقریباً ۲۱تریلیون دلار بود. این عدد، که تحت‌عنوان عرضه پول «M1» شناخته می‌شود، از ارزش کل تمام پول‌های فیزیکی در جهان، از جمله پول نقد، سکه‌ها و چک‌های مسافرتی به دست آمده است.
اگر قرار باشد بیت کوین تنها ارز جهان و جایگزین تمام پول‌های M۱ شود، هر بیت کوین می‌تواند ارزشی معادل با ۱میلیون دلار داشته باشد. در این صورت، ازآنجاکه هر واحد بیت کوین از ۱۰۰میلیون ساتوشی تشکیل شده است، هر ساتوشی می‌تواند ۰.۰۱ دلار ارزش داشته باشد.
این واقعیت که این اعداد تا این اندازه مشابه هستند، اگر عمدی نباشد، اتفاق جالبی است.
نظریه تنظیم زمان استخراج بلاک
اگرچه نظریه جایگزینی عرضه پول M۱ احتمالاً منطقی‌ترین دلیل ساتوشی برای انتخاب عدد ۲۱میلیون به‌عنوان سقف بیت کوین است، توضیح ساده‌تر دیگری نیز وجود دارد.
با نگاهی به پارامترهای به‌کاررفته برای کنترل عرضه بیت کوین، مشخص می‌شود که عدد ۲۱میلیون بیت کوین، تضمینی برای استخراج بلاک‌ها در بازه‌های زمانی منظم (هر ۱۰ دقیقه) در این شبکه است. این رقم همچنین باعث می‌شود که با نزدیک‌شدن به سقف عرضه، میزان بیت کوین پرداخت‌شده به استخراج‌کنندگان در طول زمان کاهش یابد. همان‌طور که به نظر می‌رسد، پارامترهایی که ساتوشی تعیین کرده است، خواه‌ناخواه باعث ایجاد حداکثر ۲۱میلیون بیت کوین خواهد شد.
در حال حاضر، کد بیت کوین کور سختی استخراج را به‌گونه‌ای تنظیم می‌کند تا مطمئن شود که صرف‌نظر از میزان نرخ هش (hash rate) شبکه، به‌طور میانگین در هر ۱۰ دقیقه یک بلاک جدید استخراج می‌شود. براساس این ویژگی، در هر چرخه چهارساله، در مجموع ۲۱۰,۰۰۰ بلاک باید استخراج شود. پس از هر چهار سال، پاداش بلاک نصف می‌شود. در اولین چرخه، ۵۰ بیت کوین با استخراج هر بلاک تولید می‌شد. این میزان در سال ۲۰۱۲ به ۲۵ بیت کوین برای هر بلاک رسید و سپس در سال ۲۰۱۶، تا ۱۲.۵ بیت کوین برای هر بلاک کاهش یافت. پس از هاوینگ ۲۰۲۰ نیز، پاداش بلاک به ۶.۲۵ بیت کوین برای هر بلاک رسیده است.
اگر این جریان را ادامه دهید، متوجه می‌شوید که مجموع پاداش بلاک برای هر چرخه برابر با ۱۰۰ است. عددِ ۱۰۰ از محاسبه سری مربوط به مجموع تصاعد هندسی با جمله اول ۵۰ (a) و قدرنسبت ۰.۵ (r) به دست آمده است. با ضرب این عدد در ۲۱۰,۰۰۰ بلاک برای هر چرخه، به عرضه حداکثر ۲۱میلیون کوین خواهید رسید. در تصویر زیر، جزئیات این محاسبات را ملاحظه می‌کنید:
آیا سقف عرضه بیت کوین یک ژست فلسفی است یا محصول منطق ریاضی محض؟ پاسخ این پرسش را تنها ساتوشی ناکاموتو می‌داند و او هنوز راز این عدد ویژه را فاش نکرده است.
