به نقل از مجله اینترنتی شبره :
نماز به تعبیر پیامبر (صلی الله علیه و آله) همانند رودخانه ای جاری بر در خانه است که انسان در هر شبانه روز پنج بار خود را در آن شستشو می دهد غسل می کند و هیچ آلودگی و چرکی بر بدن او باقی نمی ماند و این چنین نماز هم انسان را از گناه نگه می دارد و هم اثر گناهان را با خود می برد.(۱)
آیت الله مکارم شیرازی (حفظه الله) در تفسیر آیه «إنَّ الصلوهَ تنهی عنِ الفحشاء و المنکرِ» (۲)، با اشاره به اعمال مختلف در مجموعه نماز می نویسد: طبیعت نماز از آنجا که انسان را به یاد نیرومندترین عامل بازدارنده یعنى اعتقاد به مبدأ و معاد مى اندازد، داراى اثر بازدارندگى از فحشاء و منکر است.
انسانى که به نماز مى ایستد، تکبیر مى گوید، خدا را از همه چیز برتر و بالاتر مى شمرد، به یاد نعمت هاى او مى افتد، حمد و سپاس او مى گوید، او را به رحمانیت و رحیمیت مى ستاید، به یاد روز جزاى او مى افتد، اعتراف به بندگى او مى کند، از او یارى مى جوید صراط مستقیم از او مى طلبد، و از راه کسانى که غضب بر آنها شده و گمراهان به خدا پناه مى برد (مضمون سوره حمد).
بدون شک در قلب و روح چنین انسانى جنبشى به سوى حق و حرکتى به سوى پاکى و جهشى به سوى تقوا پیدا مى شود.براى خدا «رکوع» مى کند، و در پیشگاه او پیشانى بر خاک مى نهد، غرق در عظمت او مى شود و خودخواهى ها و خود برتربینى ها را فراموش مى کند.
شهادت به یگانگى او و گواهى به رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله) مى دهد. بر پیامبرش درود مى فرستد و دست به درگاه خداى بر مى دارد که در زمره بندگان صالح او قرار گیرد (تشهد و سلام).همه این امور موجى از معنویت در وجود او ایجاد مى کند، موجى که سد نیرومندى در برابر گناه محسوب مى شود.
این عمل چند بار در شبانه روز تکرار مى گردد، هنگامى که صبح از خواب بر مى خیزد، در یاد او غرق مى شود. در وسط روز هنگامى که غرق زندگى مادى شده، ناگهان صداى تکبیر مؤذن را مى شنود، برنامه خود را قطع کرده، به درگاه او مى شتابد، و حتى در پایان روز و آغاز شب پیش از آن که به بستر استراحت رود با او راز و نیاز مى کند و دل را مرکز انوار او مى سازد.
از این گذشته به هنگامى که آماده مقدمات نماز مى شود خود را شستشو مى دهد پاک مى کند، حرام و غصب را از خود دور مى سازد و به بارگاه دوست مى رود. همه این امور تأثیر بازدارنده در برابر خط فحشاء و منکرات دارد.
منتهی هر نمازى به همان اندازه که از شرایط کمال و روح عبادت برخوردار است، نهى از فحشاء و منکر مى کند، گاه نهى کلى و جامع و گاه نهى جزئى و محدود. ممکن نیست کسى نماز بخواند و هیچ گونه اثرى در او نبخشد، هر چند نمازش صورى باشد، هر چند آلوده گناه باشد، البته این گونه نماز تأثیرش کم است، این گونه افراد اگر همان نماز را نمى خواندند، از این هم آلوده تر بودند.
به عبارت دقیق روشن تر: نهى از فحشاء و منکر سلسله مراتب و درجات زیادى دارد و هر نمازى به نسبت رعایت شرایط داراى بعضى از این درجات است. (۳)
پی نوشت :
من لایحضرالفقیه جلد ۱ صفحه ۳۱۶
عنکبوت، ۴۵
تفسیر نمونه، جلد۱۶
منبع: باشگاه خبرنگاران
* زیارتنامه و صلوات خاصه امام رضا (ع) + ترجمه
* کلام بزرگان / نور چشم پیامبر (ص) چیست؟
* اهمیت عطر زدن از دیدگاه پیامبر صلی الله
