یافته‌های یک مطالعه در پژوهشگاه رویان نشان می‌دهد که ضخامت میومتر می‌تواند بر نتیجه درمان با استفاده از فناوری‌های کمک‌باروری اثر بگذارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، میومتر لایه میانی دیواره رحم است که ضخامت آن می‌تواند پیش‌بینی‌کننده عملکرد رحم باشد. عملکرد غیر طبیعی لایه عضلانی رحم می‌تواند باعث مشکلات شایع و مهم باروری شود.
دکتر فیروزه احمدی و دکتر شهره ایرانی؛ پژوهشگران پژوهشکده رویان در مقاله‌ای به بررسی رابطه بین ضخامت پایه میومتر و پیامدهای فناوری‌های کمک باروری (ART) ارزیابی شد. در این مطالعه کوهورت آینده نگر، ۴۵۳ زن نابارور که به چرخه درمان‌های کمک باروری وارد شده بودند و هیچ گونه آسیب آشکار رحمی نداشتند، شرکت کردند.
این مطالعه در پژوهشگاه رویان با همکاری دانشگاه علوم پزشکی لرستان و دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد.
نتایج این مطالعه که در نشریه بین المللی International Journal of Fertility and Sterility منتشر شده است نشان داد که در چرخه‌های درمان از طریق فناوری‌های کمک باروری، ضخامت پایه میومتر کمتر از ۲۵ میلی‌متر با میزان لانه‌گزینی و بارداری کمتری در مقایسه با ضخامت میومتر بیشتر از ۲۵ میلی‌متر همراه است. در نتیجه، به نظر می‌رسد که ضخامت میومتر کمتر از ۲۵ میلی‌متر اندازه گیری شده در مرحله قاعدگی ممکن است تأثیر نامطلوبی بر نتایج درمان از طریق IVF (لقاح آزمایشگاهی) و ICSI (تزریق درون‌سیتوپلاسمی اسپرم یا میکرواینجکشن) داشته باشد.
این یافته‌ها می‌تواند به پزشکان کمک کند تا بر ارائه استراتژی‌های درمانی و مراقبت‌های حمایتی خاص به منظور بهبود نتیجه درمان از طریق IVF (لقاح آزمایشگاهی) و ICSI (تزریق درون‌سیتوپلاسمی اسپرم یا میکرواینجکشن) در این زنان تمرکز کنند.
