به نقل از توریستگاه:
می توان از احساس مدرن و کیفیت بالا به عنوان دو نیاز اصلی مسافرین هوایی که همواره به دنبال انتخاب بهترین فرودگاه های جهان برای سفر هستند، نام برد. برخی از فرودگاه ها که عنوان بهترین را در سال های گذشته از آن خود کرده اند، هم اکنون بسیار شلوغ شده و برخی دیگر نیز دچار مشکلات آب و هوایی اند، موضوعی که ترافیک هوایی را بسیار گسترده و اغلب غیر قبل کنترل می کند. در هندوستان هزینه های بسیار هنگفتی صرف ارتقای زیر ساخت های موجود در فرودگاه ها شده است، پرداخت هزینه های بسیار زیاد همراه با تلاش های متعدد و بی وقفه طبیعتاً نتیجه ای جز موفقیت در پیش نخواهد داشت، موفقیتی بزرگ و نتیجه ای قابل توجه که باعث قرار گرفتن فرودگاه های دهلی نو و بمبئی در بین ۵ فرودگاه در طبقه بندی عبور مسافرین تا ظرفیت ۲۵ تا ۴۰ میلیون نفر در جهان شده است.
۱. فرودگاه بین المللی ایندیرا گاندی، دهلی نو (Indira Gandhi International Airport – New Delhi)
این فرودگاه بین المللی در منطقه پایتخت ملی هندوستان و شهر دهلی قرار گرفته است و می توان از آن به عنوان شلوغ ترین فرودگاه هندوستان نام برد. این فرودگاه دارای ظرفیت عبور ۶۰ میلیون نفر در سال می باشد که در سال ۲۰۱۳ تقریباً ۳۶.۸۸ میلیون نفر از آن تردد کردند. فرودگاه بین المللی ایندیرا گاندی دارای ترمینال یکپارچه بین المللی و داخلی می باشد. ترمینال ۳ آن یک ساختمان نه طبقه با دو سکو به طول ۱.۲ کیلومتر است. گفته می شود این ترمینال، در رده ششم بزرگترین ترمینال های جهان قرار دارد، جاییکه در سال ۲۰۱۰ و پس از پنج سال تلاش و پرداخت هزینه ای معادل با ۱۲۷۰۰ کرور (ده میلیون) روپیه افتتاح گردید. فرودگاه بین المللی ایندیرا گاندی دهلی در رده دومین فرودگاه برتر قرار دارد و برای سومین سال متوالی موفق به کسب جایزه کیفیت خدمات فرودگاه از اِی سی آی (ACI) شده است.
۲. فرودگاه بین المللی راجیو گاندی، حیدر آباد (Rajiv Gandhi International Airport – Hyderabad)
می توان از این فرودگاه به عنوان یک فرودگاه بین المللی در خدمت شهر حیدر آباد نام برد، جاییکه در منطقه شمس آباد و فاصله ۲۲ کیلومتری جنوب حیدر آباد قرار گرفته است. فرودگاه بین المللی راجیو گاندی توسط یک شرکت خصوصی اداره می شود و دارای ظرفیت هدایت بیش از ۷ میلیون مسافر در طول سال است. این مکان بسیار جذاب، امکاناتی بی نظیر و متناسب با سطح و استانداردهای جهانی از جمله ماشین آلات بسیار پیشرفته در خط عبور چمدان ها، تعداد زیادی از کانترهای پذیرش مسافرین و کانتر مهاجرین برای جلوگیری از تاخیر و کنترل ازدحام جمعیت را ارائه می دهد.
۳. فرودگاه بین المللی بَنگلور، بَنگلور (Bengaluru International Airport – Bengaluru)
می توان از بنگلور با عبور بیش از ۱۰ میلیون مسافر در سال به عنوان سومین فرودگاه شلوغ هندوستان نام برد. این فرودگاه با مساحتی حدود ۴۰۰۰ جریب توسط یک شرکت خصوصی بنا و در سال ۲۰۰۸ افتتاح شد. از ویژگی ها و مشخصه های برجسته این فرودگاه می توان به مستقل بودن آن، سیستم تهویه مطبوع هوای بسیار مجهز، ساختمان دو طبقه با ظرفیت تردد حدوداً ۳۰۰۰ مسافر داخلی و بین المللی در ساعات اوج شلوغی اشاره کرد.
۴. فرودگاه بین المللی چاتراپاتی شیواجی، بمبئی (Chhatrapati Shivaji International Airport – Mumbai)
فرودگاه بین المللی چاتراپاتی شیواجی به مساحت ۱۴۵۰ جریبی در حومه شهر بمبئی و در سانتا کروز (Santa Cruz) و ساحار (Sahar) قرار دارد. این فرودگاه با ظرفیت هدایت و عبور بیش از ۲۵ میلیون مسافر در سال تحت عملیات ارتقا و نوسازی در سال ۲۰۰۶ قرار گرفت. در طی این فرآیند یک ترمینال جدید بین المللی به آن افزوده شد که در سال ۲۰۱۴ افتتاح گردید. اما در حال حاضر این فرودگاه دچار مشکل عدم کنترل ازدحام جمعیت در کانترهای پذیرش و در ساعت اوج عبور و هنگام شب می باشد، در این ساعات در این مکان نظاره گر صف هایی بسیار طولانی خواهید بود.
۵. فرودگاه بین المللی چِنای (چِنای) (Chennai International Airport – Chennai)
می توان از فرودگاه چِنای به عنوان قطب اصلی برای ورود و خروج در جنوب هند نام برد. این فرودگاه دارای ظرفیت عبور بیش از ۸ میلیون مسافر در روز می باشد که بیش از نیمی از پروازهای آن در داخل خود کشور انجام می شود. این فرودگاه توسط دولت هندوستان اداره می شود و فرآیند توسعه مجدد آن از پایانه هایش در حال حاضر انجام شده است. ترمینال داخلی جدید این فرودگاه در سال ۲۰۱۳ افتتاح و ترمینال بین المللی اش چند ماه بعد راه اندازی شد، اما گسترش آن و تکمیل زیر ساخت هایش مستلزم کار مداوم و فعالیت های گسترده تری خواهد بود.
منبع: hellotravel
