نمایشگاه عکس «مجلس پردهنشینان» که روایت تصویری از روضههای خانگی است، در گالری شماره یک خانه عکاسان افتتاح شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، نمایشگاه عکس «مجلس پردهنشینان» که روایت تصویری از روضههای خانگی در ماه محرم و صفر طی سالهای ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۲ است، عصر روز ۲۳ تیر ماه در گالری شماره یک خانه عکاسان افتتاح شد.
این نمایشگاه شامل ۵۲ عکس است که از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۲ توسط عکاسان طاهره بابایی و تهمینه رحمانی به ثبت رسیده است.
طاهره بابایی یکی از عکاسان نمایشگاه «مجلسِ پردهنشینان» که خاطراتش از روضههای خانگی محرم سال ۱۳۹۸ را بازگو میکند، در این باره گفت: به دنبال نشان دادن قاب جدیدی از روضه بودم که تصمیم گرفتم از بانیان روضههای خانگی عکاسی کنم اما با شیوع کرونا فضا کاملاً تغییر کرد و اتفاقی به وقوع پیوست که من را به عکاسی از فضاهای عزاداری سوق داد. به واسطه دوستی قدیمی که با تهمینه رحمانی داشتم با هم همراه شدیم و از عموم افراد میخواستیم تا در صورت برگزاری روضه خانگی به ما اطلاع دهند تا ما از محافل هرچند محدودشان عکس بگیریم. در آن دوره مردم پرچم عزا بر سر در خانهها نصب میکردند و اعلام میکردند به دلیل شیوع ویروس کرونا مراسم نخواهند داشت اما دلشان برای محرم و عزاداری پر میکشید، گاه میشد که خودمان به منازل مراجعه میکردیم و گاه با اطلاع قبلی از برگزاری روضه به خانهها میرفتیم اما آنچه جالب بود این بود که وقتی وارد روضه میشدیم با جمع سه یا چهار نفرهای مواجه میشدیم که درحال خواندن زیارت عاشورا و روضه بودند. این محافل با کیفیت مجالس عزاداری قبل برگزار میشد اما بسیار غریبانه بود. غریبی که محرم در کرونا طی کرد با حال و هوای عزاداران حسینی زنده نگه داشته شد.
وی بیان کرد: برخی روضه خانگی را در حیاط خانه، برخی در کوچه و برخی در پشت بام برگزار میکردند. کرونا باعث شده بود، برخی مداحان به سراغ روضههای خانگی بروند، یکی از این افراد آقای متشرعی بود که به کوچهها و محله شهدا میرفت و روضهخوانی میکرد. او با شناسایی شهدای محلات در دهه اول و دوم محرم جلوی در خانه شهدا با حضور همسایگان و خانواده شهید به عزاداری و روضهخوانی مشغول میشد.
بابایی با اشاره به ۱۶ تصویری که از او در نمایشگاه «مجلسِ پردهنشینان» روی دیوار رفته در مقابل یک عکس لحظاتی سکوت میکند، گویا خاطرهای در ذهن دارد. او تصویری را نشان می دهد که مادرش در آن مشغول سوگواری است، با داغی که بر دل و بغضی که در گلو دارد خاطره آخرین حضور مادرش در جمع عزاداران حسینی را بازگو می کند، مادری که سال گذشته، در همین شب و پس از سوگواری برای سید شهیدان درگذشته بود.
تهمینه رحمانی دیگر عکاس این نمایشگاه، روند عکاسی از روضههای خانگی را چنین تشریح کرد: شروع کارمان از ۱۳۹۹ یعنی اولین محرم کرونایی بود. در آن زمان سردرگمی بین مردم و مسئولان وجود داشت و هم تصمیم به تعطیلی هیاتهای بزرگ بود و هم برگزاری عزای حسینی. من به صورت اتفاقی یک استوری در فضای مجازی را دیدم که یکی از مداحان در محله باغ فیض به صورت خودجوش با حداقل امکانات که شامل یک زیلو و یک بلندگو بود به منزل شهدا میرفت و روضهخوانی میکرد. این ماجرا به نظرم جالب بود چراکه هم شکل عزاداری کاملاً متفاوت از سال های گذشته میشد و هم فضای تصویری جذابی برایم داشت. من با آن مداح همراه شدم و به واسطه این همراهی به حیاط منازل راه پیدا کردم. سال اول پروژه تماماً به فضاهای بیرونی و روضههای درِ خانه شهدا و حیاط و پشت بامها اختصاص پیدا کرد و ما اصلاً وارد خانهها نشدیم اما در سال دوم کرونا گویا مردم تا حدی ترس خود را از کرونا از دست داده بودند و روضهها در قالب جمعهای کوچک و تعداد محدود در خانهها برگزار شدند. روضهها در سال ۱۴۰۱ به شکل و شمایل اولیه برگشت. سه سال اول برای من یک پروسه و پله بود و قبل آن هم خیلی از افراد مقید به روضه خانگی بودند اما کرونا مردم را مجبور به تعطیلی روضه کرد. رفته رفته و طی سال گذشته و امسال این پروژه تبدیل به کاری دلی برای من شد به طوری که هنوز هم از روضههای خانگی عکاسی میکنم.
وی درباره برگزاری نمایشگاه «مجلس پردهنشینان» عنوان کرد: هدف مان از عکاسی از محافل عزاداری گسترش فرهنگ روضههای خانگی بود و آثار مربوط به سه سال اول را به واسطه آشنایی با فضای رسانه به خبرگزاریها ارائه کردیم تا مردم خروجی کارمان را ببینند. همان زمان هم بازخوردهای بسیار خوبی میگرفتیم و اساتیدی چون احسان باقری راهنماییهای زیادی به ما میکردند و میگفتند که مجموعه، قابلیت آوردن تصاویر روی قاب نمایشگاه و بعد کتاب شدن را دارد.
رحمانی گفت: در آغاز امر به دنبال برگزاری نمایشگاه عکس نبودیم و روضهها را به نیت نمایشگاه، عکاسی نکردیم اما با جلوتر رفتن پروژه و افزایش تعداد عکسها، اساتید پیشنهاد نمایش آنها را مطرح کردند اما از آنجا که نمیخواستم نمایشگاه نقطه پایان پروژه باشد زیر بار نمایشگاه نمیرفتم و این نمایشگاه هم نقطه پایان پروژهام نخواهد بود چراکه عکاسی روضهها همچنان ادامه خواهد داشت. نمایشگاه «مجلسِ پردهنشینان» بخش کوچکی از آرشیو عکسهایی است که من و طاهره بابایی عکاسی کردهایم و من تاکنون حدود ۱۹۰ مجلس روضهخوانی را عکاسی کردهام.
نمایشگاه عکس «مجلسِ پردهنشینان»» از یکشنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۳ تا ۳ شهریور ۱۴۰۳ در روزهای شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۱۰ تا ۱۹ و در روزهای پنجشنبه از ساعت ۱۵ تا ۱۹ در گالری «شماره یک خانه عکاسان ایران» واقع در حوزه هنری انقلاب اسلامی، خیابان سمیه تقاطع خیابان حافظ، قابل بازدید است.