تقسیم سلولی یکی از اساسی و حیاتی ترین فعالیت های بیولوژیکی می باشد که منجر به ادامه ی حیات می شود اما همچنان مواردی در مورد این پدیده بصورت ناشناس باقی مانده است. در همین راستا و برای شناخت بیشتر این پدیده، پژوهشگران دانشگاه شیکاگو شروع به بازسازی سلول در خارج از یک سلول کردند که از نتایج حاصل شده بسیار شگفت زده شدند.
از زمانی که ما تنها یک سلول بودیم و تا زمانی زخم های ما در بزرگسالی بهبود می یابند، تقسیم سلولی یک فعالیت حیاتی برای ادامه ی زندگی و بقا بوده است. ما می دانیم که این پدیده چگونه در مقیاس وسیع اتفاق می افتد اما همچنان نکات ظریفی در این رابطه وجود دارد که ما از آنها آگاهی نداریم.
به گزارش سرویس اخبار فناوری تک نیوز به نقل از دانشگاه شیکاگوی امریکا، محققان در مطالعه جدید تصمیم گرفتند این روند را بیشتر بررسی کنند. برای انجام این کار، محققان عناصر و مواد تشکیل دهنده ی سلول را از آن خارج کرده و شروع به بازسازی آن در خارج از سلول کردند. اما محققان انتظار نداشتند که این سلول موقتی خود شروع به تقسیم سلولی کند!
تیم محقق در ابتدا “اکتین” که یک پروتئین مورد نیاز برای انجام فعالیت تقسیم سلولی می باشد را خارج کرد. اکتین ها که طولانی و میله ای شکل هستند، تمایل دارند با هم به صورت خطوط موازی بچسبند و یک قطره به شکل بادام را تشکیل دهند. عجیب ترین اتفاق زمانی افتاد که محققان “میوزین” که نوعی پروتئین حرکتی می باشد و در ماهیچه ها باعث انقباض و حرکت ماهیچه ها می شود را به اکتین اضافه کردند. زمانی که میوزین به اکتین اضافه شد، میوزین به سمت مرکز قطره ی اکتین حرکت کرد و از وسط آن را خم کرد و به دو سلول جداگانه تبدیل کرد.
پژوهشگران دریافتند که اکتین ها مقاومت اندکی دارند به همین دلیل ساختاری موازی به خود می گیرند. زمانی که میوزین به اکتین اضافه می شود سعی می کند تا ساختاری شبیه به اکتین به خود بگیرد به همین دلیل در مرکز اکتین انباشته می شود اما اگر میزان میوزین از حدی بیشتر شود باعث می شود تا اکتین از وسط به دو قسمت تبدیل شود.
تیم محقق می گوید اگرچه این مدل بسیار دقیقی برای تقسیم سلولی نمی باشد اما می تواند باعث شود تا ما درک بهتری نسبت به این پدیده ی حیاتی داشته باشیم. همچنین این درک باعث می شود تا بتوانیم به سلول های مصنوعی و دیگر پیشرفت های پزشکی برسیم.
سرپرست تحقیقات، Margaret Gardel می گوید: “این پدیده ای است که باید به درک درست از آن رسید تا بتوان برای مثال بافت های مصنوعی برای زخم ها را درست کرد. در نهایت، بسیاری از مشکلات در زیست شناسی در مورد چگونگی همکاری مولکول ها با هم هستند و اغلب موارد مواد با یکدیگر واکنش های شیمیایی انجام می دهند که مدل سازی آنها بسیار دشوار است. این نوع مطالعات به ما اجازه ی شناخت عوامل اصلی واکنش ها را می دهد.”
