سندرم مرگ ناکهانی نوزادان SIDS

به نقل از مجله سیب:

سندرم مرگ ناکهانی نوزادان SIDS

در سال ۲۰۱۶ حدود ۳۶۰۰ کودک زیر یک سال در آمریکا به طور ناگهانی و با علت نامعلوم فوت نمودند. مرگ ناگهانی کودکان زیر یک سال که تحت عنوان SIDS شناخته می شود، ضایعه ای دردناک است که می تواند عوارض روحی – روانی جبران ناپذیری را برای تمام عمر به مادر و سایر اعضاء خانواده تحمیل نماید. از این رو در ادامه مباحث مربوط به سلامت مادر و کودک و با توجه به تقارن زمانی این شماره از مجله با ماه اطلاع رسانی در مورد SIDS (نوامبر)، در این مقاله به توضیح در مورد این سندرم می پردازیم.

تعریف SIDS: سندرم مرگ ناگهانی نوزادان یا Sudden Infant Death Syndrome به مرگ ناگهانی و دور از انتظار کودک زیر یک سال اطلاق می شود که پس از تحقیقات کافی و کامل، علت مرگ کودک کماکان ناشناخته باقی بماند. تحقیقات پیرامون مرگ کودک باید شامل کالبدشکافی (Autopsy)، بررسی محل و صحنه فوت و مرور و بررسی تاریخچه پزشکی کودک باشد. اگر پس از انجام تمامی این تحقیقات، علت فوت کودک ناشناخته باقی بماند، این مرگ تحت عنوان  SIDS تلقی می شود. این سندرم اولین علت مرگ کودکان زیر یک سال در آمریکا می باشد که بیشتر بین دو تا چهار ماهگی و در هنگام خواب اتفاق می افتد.

علل  SIDS: علت یا علل مرگ ناگهانی کودکان زیر یک سال کماکان ناشناخته است، اگرچه تحقیقات فراوانی پیرامون آن ادامه دارد. نتایج برخی از تحقیقات موید این فرضیه است که کودکانی که بر اثر SIDS فوت می نمایند، احتمالا با نقایص و مشکلاتی در بخش هایی از سلول های عصبی مغزشان متولد می شوند که در بدو تولد قابل شناسایی نیست. این سلولها مسئول کنترل اعمال حیاتی و مهمی نظیر تنفس، ضربان قلب، فشار خون، دمای بدن و بیدار شدن از خواب می باشند. اختلال عملکرد این سلولها می تواند به توقف تنفس و یا ضربان قلب بیانجامد، دمای بدن کودک را بسیار بالا یا پایین ببرد و یا جلوی بیدار شدن کودک از خواب در صورت بروز وقفه تنفسی را بگیرد و منجر به مرگ کودک گردد. متاسفانه در حال حاضر، شناسایی این نقایص در بدو تولد میسر نمی باشد، ولی محققان امیدوارند با ابداع روشهایی برای شناسایی این نقایص، از آمار مرگ کودکان زیر یک سال بکاهند.

عواملی که خطر مرگ ناگهانی کودکان را افزایش می دهند: در شرایط زیر خطر SIDS افزایش می یابد:

خواباندن کودکان بر روی شکم.

خواباندن کودک بر سطوح بسیار نرم مانند تشک نرم مخصوص بزرگسالان که می تواند باعث فرورفتن سر کودک در این سطوح و نرسیدن هوا به او شود.

گرم شدن بیش از حد بدن کودک در هنگام خواب.

در معرض دود سیگار قرار گرفتن کودک در شکم مادر و یا پس از تولد.

خواباندن کودک در تختخواب مشترک با والدین، کودکان بزرگتر و حیوانات خانگی.

خطر SIDS در مورد کودکانی که در تختخواب مشترک می خوابند، بیشتر افزایش می یابد اگر:

والدین سیگاری بوده، به تازگی الکل مصرف کرده و یا بسیار خسته باشند، کودک با پتو یا لحاف پوشانده شود، کودک در کنار بیش از یک نفر بخوابد و یا سن کودک کمتر از یازده تا چهارده هفته باشد.

راه کارهای کاهش خطر SIDS: برای کودک یک تخت مخصوص مهیا کنید و برای خواب در هنگام روز و شب او را در این تخت بخوابانید. بهتر است این تخت در اتاق خواب شما و نزدیک ترین فاصله به تخت شما قرار گیرد، تا امکان چک کردن کودک در هنگام خواب برای شما بهتر میسر گردد. بهتر است که کودک تا یک سالگی در کنار تخت شما بخوابد، ولی اگر امکان پذیر نیست، برای حداقل شش ماه این کار را انجام دهید. از یک تشک مسطح و نسبتا سفت برای کودک استفاده نمایید. گهواره و تشک های مخصوص و استاندارد برای این منظور در بازار موجود می باشند (Safety-Approved Crib). روانداز کودک هم باید هم اندازه گهواره باشد و کناره های اضافه که روی صورت کودک را بپوشاند، نداشته باشد. از قرار دادن سایر اشیاء مانند عروسک و اسباب بازی در گهواره کودک به خصوص در سنین پایین تر اجتناب نمایید. تغذیه کودک با شیر مادر، خطر SIDS را نیز کاهش می دهد. ترک سیگار مادران در هنگام حاملگی و پس از آن و جلوگیری از رسیدن دود سیگار به کودک به هر علت دیگر نیز عامل موثری در کاهش خطر SIDS می باشد. دمای اتاق خواب را متعادل نگاه داشته و از پوشاندن و گرم کردن بیش از حد بدن کودک پرهیز نمایید. تحقیقات نشان داده است که استفاده از پستانک در هنگام خواب، خطر SIDS را کاهش می دهد. این موضوع در مورد کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند هم صدق می کند. بر خلاف برخی تصورات نادرست، واکسیناسیون باعث افزایش خطر SIDS نمی شود. از این رو معاینات کودک و واکسیناسیون او را طبق دستور پزشک یا متخصص مربوطه انجام دهید.

منبع:

https://www1.nichd.nih.gov/sts/about/SIDS/Pages/default.aspx

https://www.cdc.gov/sids/AboutSUIDandSIDS.htm

http://www.idph.state.il.us/sids/sids_factsheet.htm