به نقل از توریستگاه:
با وجود جهانی شدن، فناوری و پیشرفت های حمل و نقل، هنوز مکان هایی در جهان وجود دارند که به سادگی نمی توانید از آنها بازدید کنید.
در حالی که برخی از ما به اکتشاف فضایی و استعمار مریخ علاقه داریم، حقیقت این است که برخی از بخش های سیاره ما هنوز عملا بکر یا حتی فراموش شده هستند.
مناطق دیگر یا پایگاه های نظامی و دارای اسرار جاسوسی هستند، یا حتی به این دلیل که «شبح زده هستند» برای عموم ممنوع شده اند.
فهرستی از ۱۰ مکان جذاب که بازدید از آنها کاملا ممنوع است را در زیر مشاهده کنید.
اتاق ۳۹، کره شمالی
به گفته روزنامه نگار کلی اولسن، “اتاق ۳۹ یکی از مخفی ترین سازمان ها در محرمانه ترین دولت جهان است.”
گفته می شود اتاق ۳۹ که در اواخر دهه ۱۹۷۰ ایجاد شد، در داخل ساختمان حزب کارگران در پیونگ یانگ قرار دارد و بنا به گفته برخی منابع، نام خود را از دفتری گرفته است که در روزهای اولیه تشکیل در مقر اصلی حزب بود.
اگرچه اطلاعات رسمی زیادی در مورد این اتاق به دلیل محرمانه بودن فعالیت های آن وجود ندارد، اعتقاد بر این است که این اتاق از طریق شرکت های تجاری، اعم از قانونی و غیرقانونی، با فعالیت هایی از جعل تا فروش طلا، مواد مخدر یا اسلحه، سرمایه جمع آوری می کند.
این شبکه با شرکت های حاضر در نقاط مختلف جهان تخمین زده می شود که توانسته است سالانه تا ۲ میلیارد دلار به کره شمالی کمک کند. حدس زده می شود که اتاق ۳۹ می تواند پشت جعل اسکناس های ۱۰۰ دلاری «سوپرنوت» باشد که طی دهه ها صادر شده اند.
خزانه کوکاکولا در آتلانتا، ایالات متحده
دستور تهیه کوکاکولا به عنوان یکی از بهترین اسرار حفظ شده در جهان شناخته می شود و آنها آن را با گذاشتن در یک خزانه امنیتی بزرگ مخفی نگه می دارند.
از زمانی که این فرمول در سال ۱۸۸۶ توسط جان پمبرتون در آتلانتا ایجاد شد، این فرمول به شدت محافظت شده است و تعداد کمی از افراد توانسته اند به آن دست پیدا کنند.
این نوشابه و شرکت آن در سال ۱۹۱۹ توسط گروهی از سرمایه گذاران به رهبری ارنست وودراف خریداری شد و از سال ۱۹۲۰، دستور تهیه آن در یک بانک نیویورک نگهداری شد و در سال ۱۹۲۵ به بانک تراست کمپانی در آتلانتا منتقل شد.
در سال ۲۰۱۱، این شرکت تصمیم گرفت دستور تهیه معروف کوکاکولا را به موزه آتلانتا منتقل کند، اما در حالی که گردشگران زیادی هر ساله از این امکانات بازدید می کنند، تنها افراد کم و منحصر به فرد هستند که می توانند از درهای خزانه عبور کنند.
جزیره مار یا کوییمادا گرانده (Queimada Grande)، برزیل
این جزیره که در ۱۰۰ کیلومتری ساحل سائوپائولو قرار دارد، ممکن است مکانی ایده آل برای گم شدن در طبیعت به نظر برسد، اما حقیقت این است که برای دهه ها اینجا مکان خالی از سکنه بوده است، زیرا به طور کامل توسط مارهای کشنده مورد تهاجم قرار گرفته است.
بین یک تا پنج مار در هر متر مربع در این جزیره ساکن هستند و اگر این به اندازه کافی وحشتناک نیست، شایان ذکر است که مارهایی که در اینجا زندگی می کنند یکی از سمی ترین مارهای جهان هستند.
افعی گلدن لنسهد ممکن است تا نیم متر طول داشته باشد و با سمی قوی و سریع می تواند گوشت اطراف نیش خود را حل کند.
به همین دلیل است که دولت برزیل صراحتا بازدید از این جزیره را ممنوع کرده است.
جزایر سنتینل شمالی، آندامان و نیکوبار
در حالی که بقیه جزایر در این مجمع الجزایر تا حدودی بزرگتر و شناخته شده تر هستند، سنتینل شمالی پر از جنگل های حرا بوده و توسط مرجان ها احاطه شده است و تقریبا دست نخورده باقی مانده است. اینجا شاید شبیه بهشت به نظر برسد، اما این جزیره نمی تواند دورتر از این باشد.
در حالی که جغرافیا آن را به یکی از منزوی ترین مکان های روی زمین تبدیل کرده است، یکی از معدود قبایل بدون تماس با جهان خارج در آن زندگی می کنند. مردم بومی این جزیره که به آنها سنتینلز می گویند، عملا هیچ تاثیری از دنیای مدرن نگرفته اند.
در طول تاریخ، برخورد این قبیله با مردم با خشونت همراه بوده است. در سال ۲۰۰۶، آنها دو ماهیگیر را کشتند که قایق آنها توسط جریان آب به سواحل آنها کشیده شده بود.
به گفته گاردین، یک منطقه محدود پنج کیلومتری مانع از ورود بازدیدکنندگان به این قلمرو می شود.
به گفته Survival، یک سازمان غیردولتی برای حقوق مردمان بومی و قبیله ای، دولت هند از هرگونه برنامه ریزی برای تماس با سنتینلز خودداری کرده است.
کل قبیله می تواند توسط بیماری هایی که در برابر آنها مصونیت ندارند از بین برود، به همین دلیل است که مقامات به تمایل آنها برای عدم تماس احترام می گذارند.
قلعه بانگره، هند
بین جیپور و الوار در راجستان ویرانه های پادشاهی باشکوهی قرار دارد. این قلعه توسط حاکم امبر کاچاواها برای کوچکترین پسرش در سال ۱۵۷۳ ساخته شد و به تدریج جمعیت آن کاهش یافت تا اینکه در سال ۱۷۸۳ قحطی شدید روستاییان را که هنوز در آنجا زندگی می کردند مجبور به فرار کرد. افسانه های محلی بیان می کنند که دلیل نابود شدن پادشاهی، نفرین شدن قلعه بود.
طبق تایمز آو ایندیا، به عنوان تنها محل شبح زده در هند که «از نظر قانونی به رسمیت شناخته شده است»، یک مجوز دولتی لازم است تا بتوان قبل از طلوع آفتاب یا بعد از غروب آفتاب وارد آن شد.
اگرچه گفته می شود دلیل آن حیوانات وحشی و شب زنده داری مانند ببرها و نبود نور مصنوعی در این منطقه است، اما هیچ کس نمی داند چه چیز دیگری می تواند در کمین خرابه ها باشد.
جزیره برادر شمالی، ایالات متحده
هر ساله نیویورک پذیرای میلیون ها گردشگر است که مشتاق بازدید از هر گوشه شهر، به جز یک مورد هستند.
دسترسی به جزیره برادر شمالی بدون مجوز قبلی ممنوع است زیرا تمام ساختمان های آن بصورت خطرناکی از بین رفته اند. در داخل جزیره، طبیعت همچنان به بلعیدن سازه ها و ویرانه های متروکه ای که زمانی بیمارستان قرنطینه شهر بودند، ادامه می دهد.
برای اولین بار در سال ۱۶۱۴ ادعا شد تاریخ گذشته جزیره برادر شمالی با مرگ و بیماری در هم آمیخته است؛ در دهه ۱۸۸۰ و درست در دهه ۱۹۴۰، افراد مبتلا به بیماری های بسیار مسری در این مکان قرنطینه شدند. تمام کسانی که در آنجا جان باختند در سردخانه جزیره نگهداری شدند. از این محل از سال ۱۹۵۱ به عنوان مرکز بازپروری معتادان به مواد مخدر استفاده می شد.
در سال ۱۹۶۳، جزیره برادر شمالی متروکه و به مالکیت اداره پارک ها و تفریحات شهر نیویورک تبدیل شد که اکنون این مکان را به عنوان پناهگاه پرندگان مدیریت می کند.
دیگو گارسیا، سرزمین های خارج از کشور بریتانیا
دیگو گارسیا که بین شرق آفریقا، خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی واقع شده است، یک سرزمین استراتژیک مهم برای نیروی دریایی ایالات متحده است که یک پایگاه نظامی بزرگ در آنجا دارد. بر اساس گزارش گاردین، همچنین گفته می شود که برخی از مهم ترین سایت های سیاه شناور سازمان سیا می توانند در این منطقه واقع شوند.
در طول جنگ سرد، بریتانیا جزیره مرجانی را به مدت ۵۰ سال به ایالات متحده اجاره داد، اما این جزیره خالی از سکنه نبود، بنابراین قبل از اجاره آن، دولت بریتانیا حدود دو هزار چاگوسی را از آن اخراج کرد. بین سال های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۳، این ساکنان به زور به موریس، سیشل و دیگر مناطق بریتانیا فرستاده شدند.
از آن زمان، ساکنان جزیره بدون موفقیت خواستار حق بازگشت به خانه های خود شده اند. مدت اجاره دیگو گارسیا در سال ۲۰۱۶ به پایان رسید، اما انگلیس قرارداد را برای ۲۰ سال دیگر تمدید کرد.
باشگاه سفید (The White’s Club)، انگلستان
هنوز به طرز باورنکردنی مکان های خاصی در جهان وجود دارد که دسترسی زنان به آنها ممنوع است. معروف ترین آنها احتمالا کلوپ های آقایان است که در فرهنگ بریتانیا بسیار محبوب هستند.
اعضای باشگاه سفید که در سال ۱۶۹۳ تاسیس شد و در خیابان سنت جیمز ۳۷ در پیکادیلی واقع شده است، رهبران سیاسی، بانکداران ارشد و حتی وارثان تاج و تخت بریتانیا هستند.
محدودیت برای ورود زنان آنقدر سخت است که فقط ملکه الیزابت توانسته است وارد آن شود.
به گزارش تلگراف، در سال ۲۰۱۳ دیوید کامرون داوطلبانه باشگاه منتخب را ترک کرد و گفت: “من متاسفم که باشگاه، زنان را به عنوان عضو نمی پذیرد. من این را در عصر کنونی غیرقابل توضیح می دانم، واقعا آن را ترک می کنم.”
تعداد اعضای قدیمی ترین و نخبه ترین باشگاه آقایان لندن به ۵۰۰ نفر کاهش یافته است و گفته می شود که کافه آن ۲۰۰ سال است که بسته نشده است.
جزیره سورتسی (Surtsey Island)، ایسلند
جزیره سورتسی در ایسلند فقط ۵۵ سال پیش در یک فوران آتشفشانی شکل گرفت، که به این معنی بود که دانشمندان فرصت منحصر به فردی داشتند تا تولد و تکامل یک اکوسیستم را از ابتدا مشاهده کنند. این رویداد جذاب دقیقا همان چیزی است که دسترسی آن را به سایر نقاط جهان محدود می کند.
همه چیز در سال ۱۹۶۳ آغاز شد، زمانی که یک فوران آتشفشانی شدید در ۳۲ کیلومتری جنوب ایسلند منجر به تشکیل سورتسی، یکی از جوان ترین جزایر روی کره زمین شد. از آن زمان به دلیل فرسایش آبی و بادی، وسعت جزیره کاهش یافته است.
تحقیقات انجمن تحقیقات سورتسی تخمین زده است که با توجه به نرخ فعلی فرسایش، سورتسی می تواند تا سال ۲۱۰۰ در سطح دریا باشد.
باکتری ها، قارچ ها و کپک ها اولین موجوداتی بودند که به جزیره رسیدند. پس از آن، تعداد گونه های جانوری و گیاهی به طور تصاعدی افزایش یافت.
طبق گزارش یونسکو، در حال حاضر تخمین زده می شود که حدود ۸۹ گونه پرنده و ۳۳۵ بی مهره در این منطقه زندگی می کنند.
برای اینکه در این پیشرفت تغییری ایجاد نشود، فقط محققان مجاز به بازدید از جزیره هستند.
موزه آموزش امنیت ملی جیانگ سو، چین
در سال ۲۰۰۹ چین درهای موزه ملی جاسوسی خود را باز کرد.
مجموعه موزه آموزش امنیت ملی جیانگ سو که در نانجینگ واقع شده است، تاریخ جاسوسی و سرویس های اطلاعاتی مخفی را از روزهای اولیه حزب کمونیست چین تا اواخر دهه ۱۹۲۰ به نمایش می گذارد.
در حالی که بررسی سلاح های تبدیل شده به اشیاء معمولی، دوربین های جاسوسی یا دستگاه های شنود ممکن است بازدید جالبی به نظر برسد، موزه کاملا برای عموم باز نیست و ورود خارجی‌ها کاملا ممنوع است.
گرفتن تصاویر یادگاری نیز بسیار سخت است و برای آن دسته از شهروندانی که اجازه ورود دارند، گرفتن عکس کاملا ممنوع است.
منبع: businessinsider
