با مکان های جدید میراث جهانی یونسکو در سال ۲۰۲۱ آشنا شوید (قسمت دوم)

دولاویرا (Dholavira)، شهر هاراپان، هند

شهر باستانی دولاویرا که در سال ۱۹۶۸ توسط باستان شناس جاگات پاتی جوشی کشف شد، دریچه ای به تمدن باستانی هاراپان است. بشر در این شهر بین ۳۰۰۰ تا ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد سکونت داشته و در آن دوره یک شهر مستحکم و گورستان ساخته شد و همچنین خیابان‌ ها و خانه‌ هایی ساخته شد که طبقه بندی شده بودند تا نظم اجتماعی را منعکس کنند. این سایت که بین سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۵ حفاری شده است، به عنوان یکی از بهترین شهرهای حفظ شده از آن دوره در آسیای جنوب شرقی شناخته می شود.

مرزهای امپراتوری روم، لیمز آلمان سفلی، آلمان و هلند

بین قرن اول و پنجم پس از میلاد، این مکان نظامی مرز بین آلمان و هلند را مشخص می کرد. این سایت که حدود ۴۰۰ کیلومتر در امتداد ساحل چپ رودخانه راین سفلی امتداد دارد، دارای ۱۰۲ جزء باقی مانده از جمله پایگاه های نظامی، قلعه ها، کانال ها، بندرها و شهرها از مرزهای سابق است. تقریبا همه این بقایا در زیر زمین مدفون شده‌اند. تصویر نیز بازآفرینی بقایای شناخته شده یک قلعه سنگی است.

مکان های ماقبل تاریخ جومون (Jomon) در شمال ژاپن

این مجموعه ای از ۱۷ مکان در شمال ژاپن است که قدمت آن به دوره جومون (۱۳۰۰۰ تا ۳۰۰ قبل از میلاد) برمی گردد. این سکونتگاه ها نشان می دهند که چگونه فرهنگ جومون پیش از کشاورزی توسعه یافته است. سانی مارویاما که در تصویر دیده می شود، بزرگترین و بهترین مکان حفظ شده است. این روستا که به طور تصادفی کشف شد، حاوی بیش از ۷۰۰ ساختمان بود که قبل از دفن مجدد و بازسازی کلبه های سنتی آن مورد کاوش و مطالعه قرار گرفتند.

چشم انداز معدن روزیا مونتانا (Roșia Montană)، رومانی

تصمیم برای به رسمیت شناختن سایت معدن طلای باستانی روزیا مونتانا به عنوان یک سایت میراث جهانی، تصمیمی تاریخی است. این عملا پروژه ای را که توسط شرکت کانادایی Gabriel Resources برنامه ریزی شده بود متوقف می کند، که می توانست چهار قله سایت را به منظور استخراج طلا از بین ببرد. چشم انداز منحصر به فرد این منطقه واقع در غرب رومانی، شواهدی از استخراج معادن دوران روم را نشان می دهد، زمانی که حدود ۵۰۰ تن طلا از آن استخراج شد.

منطقه مسکونی و فرهنگ مومیایی مصنوعی چینچورو در منطقه آریکا و پاریناکوتا، شیلی

این سایت یونسکو سه جنبه دارد. در این سایت فالدئو نورته دل مورو د آریکا (Faldeo Norte del Morro de Arica) و کولون ۱۰ (Colón 10) وجود دارد که هر دو در شهر آریکا در ساحل شمالی قرار دارند. سپس دسیمبوکاردورا دی کامارونز (Desembocadura de Camarones) وجود دارد که در یک منطقه روستایی در ۱۰۰ کیلومتری جنوب واقع شده است. این سایت ها برای حفظ سبک زندگی شکارچی – گردآورنده مردمی که در این منطقه بین سال های ۵۴۵۰ تا ۸۹۰ قبل از میلاد زندگی می کردند شناخته شده اند. این مکان های باستان شناسی شواهدی از اولین تکنیک های مومیایی شناخته شده را نیز نشان می دهند.

سایت های ShUM در اسپایر، ورمز و ماینتس، آلمان

سه منطقه یهودی نشین سابق در شهرهای اسپایر، ورمز و ماینز آلمان نیز به این فهرست اضافه شده اند. این شهرها که در دره راین علیا واقع شده‌اند، زمانی به عنوان «اورشلیم روی رود راین» شناخته می‌شدند و کانون ایمان و فرهنگ یهودیان در اروپا در قرون وسطی بودند. مکان‌ هایی که یونسکو به رسمیت می‌ شناسد عبارتند از کنیسه قدیمی (تصویر)، میکوا و حیاط یهودیان در اسپایر و همچنین گورستان‌ های قدیمی یهودیان در ورمز و ماینز است.

سیتیو روبرتو برله مارکس (Sítio Roberto Burle Marx)، برزیل

سیتیو در محله بارا دی گواراتیبا که در ریودوژانیرو به عنوان آزمایشگاه روباز برای معمار مناظر قرن بیستم، روبرتو برل مارکس عمل می‌ کرده، مجموعه‌ای از گیاهان دیدنی را در خود جای داده است. در واقع، بیش از ۳۵۰۰ گونه از گیاهان گرمسیری و نیمه گرمسیری در یک منطقه به طور دقیق ۴۰۵۰۰۰ متر مربعی وجود دارد. محوطه‌ هایی که شامل باغ‌ ها، دریاچه‌ ها، چندین مجموعه هنری و خانه سابق برل مارکس می‌ شود، برای آموزش آینده در مورد باغبان تاثیرگذار منظره ضروری است.

مساجد به سبک سودانی در شمال ساحل عاج

هشت مسجد کوچک در ساحل عاج توسط یونسکو به دلیل سبک معماری منحصر به فردشان به رسمیت شناخته شده اند. این هشت مسجد در تینگرلا، کوتو، سوروبانگو، ساماتیگویئلا، امبنگ، کونگ (تصویر) و کائوارا پراکنده شده‌ اند و به سبک منحصر به فرد سودانی بین قرن‌ های ۱۷ و ۱۹ ساخته شده‌ اند. آنها دارای الوارهای بیرون زده و تکیه گاه های عمودی هستند که اغلب با سفال یا مناره های مخروطی پوشانده می شدند.

اثر مهندس الادیو دیسته: کلیسای آتلانتیدا، اروگوئه

کلیسای آتلانتیدا اروگوئه کاملا مسحورکننده است. شبستان کلیسا که توسط معمار مشهور الادیو دیسته بین سال‌ های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۰ ساخته شد، با دیوارهای آجری موجدار و سقف منحنی شکل گرفته است و آجرکاری هنرمندانه‌ ای را به نمایش می‌ گذارد که دیسته به آن شهرت داشت. این مجموعه کلیسا که در استاسیون آتلانتیدا در جنوب اروگوئه قرار دارد، به عنوان شاهدی بر دستاوردهای معماری آمریکای لاتین در اواخر قرن بیستم شناخته می شود.

نیس، شهر تفریحی زمستانی ریویرا، فرانسه

شهر ساحلی زیبای نیس در جنوب فرانسه مدت‌ هاست که بازدیدکنندگانی را که به دنبال خورشید، ماسه و دریا هستند به خود جذب کرده است. اما اکنون پر دیگری به کلاه خود اضافه کرده است و یونسکو نیس را به دلیل نقش آن به عنوان یک استراحتگاه زمستانی تاریخی به رسمیت می شناسد. از اواسط قرن هجدهم، ترکیبی از اشراف و خانواده های سلطنتی شروع به هجوم به این شهر برای آفتاب زمستانی کردند، در این مدت بسیاری از ویژگی های قابل توجه آن، از جمله پرومناد دز آنگله و پِلِیس مسنا (تصویر) را به دست آوردند.

سنگ نگاره های دریاچه اونگا (Lake Onega) و دریای سفید، روسیه

سنگ نگاره های اطراف دریاچه اونگا و دریای سفید در روسیه (در حدود ۳۰۰ کیلومتری یکدیگر) که شش تا هفت هزار سال پیش در صخره ها حک شده اند، بینش شگفت انگیزی از دوره نوسنگی به ما می دهد. در میان نقاشی‌ های صخره‌ ای دریاچه اونگا، حکاکی‌ هایی از حیوانات، انسان، خورشید، ماه و اشکال هندسی وجود دارد، در حالی که سنگ‌ نگاره‌ های دریای سفید صحنه‌ های شکار و دریانوردی را نشان می‌ دهند.

رواق های بولونیا، ایتالیا

در شهر تاریخی بولونیا در شمال ایتالیا، مجموعه ای از رواق ها که قدمت آنها به قرن دوازدهم باز می گردد، اخیرا به عنوان یک مکان فرهنگی تعیین شده اند. این بخش‌ های ستون‌ دار ساختمان‌ ها به‌ عنوان «بیان و عنصر هویت شهری بولونیا» توسط یونسکو توصیف شدند و در سراسر شهر امتداد دارند. در واقع، پورتیکو دی سن لوکا با ۳.۸ کیلومتر طول، طولانی ترین رواق در جهان است.

منظره تخته سنگ شمال غربی ولز، انگلستان

منطقه ای که دره های اسنودونیا در شهرستان گویند (Gwynedd) در شمال غربی ولز را در بر می گیرد، به سی و سومین میراث جهانی یونسکو در بریتانیا تبدیل شده است. در مدت انقلاب صنعتی (۱۷۸۰-۱۹۱۴)، این شهر به مرکزی برای استخراج تخته سنگ تبدیل شد و حتی گفته می‌ شود که در قرن نوزدهم، با توجه به تعداد ساختمان‌ هایی که در اینجا با تخته سنگ پوشانده شده بودند، گویی «جهان را با سقف پوشانده اند». اینجا همچنین به عنوان الگویی برای بسیاری از معادن تخته سنگ در سراسر جهان عمل کرد.

آثار خوزه پلکنیک (Jože Plečnik) در لیوبلیانا، اسلوونی

معمار خوزه پلکنیک با به جا گذاشتن یکی از بزرگترین تاثیرات در لیوبلیانا، بسیاری از شناخته شده ترین ساختمان های پایتخت اسلوونی را بین دهه ۱۹۲۰ و زمان مرگش در سال ۱۹۵۷ طراحی کرد. از جمله مکان های باورنکردنی که توسط یونسکو به رسمیت شناخته شده پل های سه گانه هستند، یک پل عابرپیاده چشمگیر که امکان عبور عابران پیاده را فراهم می کند و گورستان بزرگ زاله، که دروازه قوسی با شکوه آن قرار بود نمایانگر دروازه های بین زنده ها و مردگان باشد.

پارک ملی ایویندو (Ivindo)، گابن

پارک ملی ایویندو با مساحت ۳۰۰ هزار هکتار نام خود را از شبکه رودخانه‌ های سیاه آبی گرفته که از آن عبور می‌ کند و یکی از زیباترین و متنوع‌ ترین مناظر طبیعی در گابن است. این مکان محل زندگی طیف وسیعی از گونه های در معرض خطر انقراض است، از جمله تمساح پوزه باریک و فیل جنگلی که به شدت در خطر انقراض است. چوتس دی کونگو (Chutes de Kongou)، مجموعه ای از آبشارهای خیره کننده با ارتفاع کلی بیش از ۵۰ متر، یکی از دیدنی های آن است.

خطوط دفاع آبی هلند، هلند

خطوط دفاع آبی هلند که بین سال های ۱۸۱۵ تا ۱۹۴۰ ایجاد شد، برای محافظت از کشور در برابر سیل ساخته شد. این شبکه ۲۰۰ کیلومتری از خندق ها، دژها، ایستگاه های پمپاژ، کانال ها و سیل گیرها امکان سیل های کنترل شده و موقت را فراهم و به عنوان یک عنصر حیاتی از سیستم دفاعی هلند عمل می کرد. امروزه، اینجا همچنین یک مکان بسیار دیدنی است که برای پیاده‌ روی، دوچرخه‌ سواری و قایق‌ سواری محبوب است.

منبع: loveexploring