گروه اروپایی قصد دارد کپی دیجیتال از مغز انسان تهیه کند. کپی دیجیتال در واقع نمونه ای از پدیده های دنیای واقعی هستند. این جفت دیجیتال در بخش هایی مانند ساخت و تولید، صنعت و هواپیما فضا کاربرد دارند. به عنوان مثال از بنادر شهرها و نیروگاه‌های دنیا کپی مشابه به صورت دیجیتالی وجود دارد. اصطلاح جفت دیجیتالی نیز برای اولین بار توسط جان ویکرز محقق ناسا و در رابطه با نقشه راه فناوری این آژانس فضایی استفاده شد.
به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، ایجاد جفت دیجیتال امکان درمان بیماران را نیز فراهم خواهد کرد و حتی پیشرفت بیماری در بدن را نیز پیش بینی می کند. علاوه بر آن همکاری در آزمایش درمانها و آزمایش فرآیندهای دارو را نیز برای پزشکان به وجود می آورد. پیش از این یک برنامه تحقیقاتی به نام Echoes با کمک محققان اروپایی، بریتانیا و ایالات متحده آغاز شده بود که در آن تلاش داشتند تا قلب دیجیتال بسازند. پس از آن یک شرکت آلمانی فعال در زمینه تجهیزات پزشکی نیز چنین پروژه ای را در پیش گرفت. یک شرکت اتریشی نیز تلاش دارد تا جفت های دیجیتال از افراد آسیب‌پذیر تهیه کند.
اکنون این محققان به دنبال ساخت یک جفت دیجیتال از مغز انسان یا نوروتوئین (Neurotwin) هستند. این پروژه با کمک پژوهشگران اروپایی با بودجه مالی اتحادیه اروپا انجام خواهد گرفت. هدف از آن نیز ساخت یک مدل کامپیوتری از کل مغز یک بیمار است. پژوهشگران قصد دارند مدل دیجیتالی مدنظرشان از مغز انسان را با هدف استفاده در پیش بینی اثرات در درمان اختلالات عصبی مانند صرع و آلزایمر استفاده کنند. در حال حاضر برای درمان این گونه بیماریها نیاز به تحریک مغزی است. اما به دلیل تازه بودن فناوری و نیاز به اصلاح و بررسی نمی توان آن را به صورت کامل روی بیماران مبتلا به صرع و آلزایمر استفاده کرد. در اینجا است که یک مغز مجازی دیجیتال می‌تواند برای استفاده در درمان تحریک های الکتریکی غیر تهاجمی به کمک پزشکان بیاید.
البته ایجاد یک جفت دیجیتالی برای هر ارگانی مانند مغز با چالش ها و سوالات اخلاقی بسیاری روبرو خواهد بود. مانند اینکه بیمار در آینده می تواند در مورد تمام جزئیات و پیش‌بینی‌های مربوط به بیماری اطلاع پیدا کند یا خیر و یا اینکه بعد از مرگ بیمار جفت دیجیتالی آن چه سرنوشتی خواهد داشت.
ماتیاس براون متخصص اخلاق از دانشگاه نورنبرگ آلمان در مورد مغز دیجیتال و حوزه مراقبتهای بهداشت گفته است: اگر چه این روش مسیر هیجان‌انگیز و انقلابی را در توسعه درمانها ارائه می کند چالش هایی را نیز به دنبال خواهد داشت. به عنوان مثال مالکیت دیجیتال با چه کسی است یا ممکن است بیمار در زمینه پیش بینی های خاص یا مسائل مربوط از کاربرد اطلاعات خودداری کند و سوال مهم این است که کنترل جفت های دیجیتال حتی در صورت عدم نقص حریم خصوصی با فرد خواهد بود یا خیر.
