آیا واریکوسل در مردان می‌تواند باعث ایجاد ناباروری شود؟

مردان رگ‌های بزرگی درون کیسه‌های بیضه خود دارند که اگر این رگ ها متورم شوند، واریکوسل ایجاد می شود. واریکوسل یک بیماری مردانه است که علائم خاصی ندارد. در بعضی از درجات این بیماری، تصور بر ایجاد ناباروری است. این بیماری در بین مردان بسیار شایع است و می‌توان گفت ۱۵ درصد از آقایان با آن درگیر هستند.

متخصصین در مورد ارتباط واریکوسل و ناباروری، تحقیقات زیادی را انجام داده‌اند که تعدادی از این تحقیقات نشان می دهد واریکوسل ‌های درمان شده، می‌تواند قدرت باروری را افزایش دهد. ما در این مقاله می‌خواهیم برای شما همراهان عزیز مجله پزشکی در مورد واریکوسل و ارتباطش با ناباروری و همچنین راه‌های درمان آن صحبت کنیم پس برای آشنا شدن با این بیماری، ما را تا انتهای این مقاله همراهی کنید.

واریکوسل چیست؟

سیاهرگ هایی که داخل کیسه بیضه قرار دارند هنگامی که دچار تورم شوند و در آن‌ها پیچ خوردگی هایی ایجاد شود، می‌گوییم فرد دچار واریکوسل شده است. در این تورم سیاه‌رگ ها، ممکن است بیضه کمی متورم شده اما رنگ آن تغییری نکند. واریکوسل را می‌توان به سه درجه از نظر شدت تقسیم‌بندی کرد.

کیسه‌های بیضه برای این‌که بتوانند اسپرم را تولید کنند حتماً باید در یک محیط خنک قرار بگیرند و رگ‌ها وظیفه خنک کردن بیضه را انجام می‌دهند. هنگامی‌که اختلالی در عملکرد آن‌ها ایجاد شود، محیط گرم شده و ممکن است تولید اسپرم در بیضه‌ها هم دچار اختلال شود. می‌توان گفت تعداد بالایی از افرادی که مبتلا به واریکوسل هستند، علائمی را از خود نشان نمی‌دهند اما واریکوسل می تواند همراه با تورم در کیسه‌های بیضه باشد.

آیا واریکوسل ناباروری می‌آورد؟

می‌توان به این سوال جواب منفی داد. تحقیقات نشان داده که افراد مبتلا به واریکوسل ازنظر باروری، مشکلی ندارند اما از طرف دیگر هم می‌توان گفت درصد ناباروری در افرادی که واریکوسل دارند، نسبت به افرادی که عادی هستند، بالاتر است پس می‌توان گفت که وجود بیماری واریکوسل در ساخت اسپرم ممکن است اختلال ایجاد کند.

در سال ۲۰۱۴ تحقیقی بر روی ۸۰۰ مرد انجام شد تمامی این افراد مشکل ناباروری داشتند و پس از انجام آزمایش‌ها مشخص شد که یک‌ سوم از افراد آزمایش شده، بیماری واریکوسل دارند. پس شاید بتوان گفت واریکوسل در بعضی از مواقع البته نه همیشه می‌تواند یکی از عوامل ناباروری باشد.

درمان واریکوسل و باروری

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ انجام شد افرادی در این تحقیق شرکت داده شدند که واریکوسل داشتند و همچنین نابارور بودند. در این تحقیق به درمان واریکوسل افراد پرداخته شد و مشاهده کردند که تعدادی از افراد مورد آزمایش، مخصوصاً آن عده‌ای که ناباروری آن‌ها علت مشخصی نداشت، توانستند باروری خود را بدست بیاورند. تحقیقات در این زمینه هنوز به نتایج یکسانی نرسیده است و نیاز به مطالعات بیشتری دارد. واریکوسل می‌تواند مقدار اسپرم را کمتر کند و در افرادی که مقدار تولید اسپرم در آن‌ها متوسط رو به بالا است، نمی‌تواند یک خطر جدی باشد. شمارش اسپرم یکی از راه‌های اولیه تشخیص ناباروری است.

در سال ۲۰۱۴ بر روی مردانی که اسپرم کمی داشتند و همچنین مبتلا به واریکوسل بودند انجام شد و نشان داد که پس از جراحی و درمان واریکوسل، اسپرم‌های آن‌ها از ۲ میلیون به ۱۱ میلیون در میلی لیتر رسید و درنتیجه جراحی واریکوسل می‌تواند به باروری کمک کند. از ۱۰۰ نفری که در این آزمایش شرکت کردند ۱۷ نفر توانستند بچه‌دار شوند.

عوامل ایجاد واریکوسل

همان‌طور که گفتیم با تورم رگ‌های داخل بیضه واریکوسل شروع می‌شود. رگ ها دریچه ای دارند که نمی‌گذارد خون برگشت کند اما هنگامی که در کار این دریچه اختلال ایجاد شود و یا از بین برود، خون برگشت کرده و رگ‌ها متورم می شوند. دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند ارتباط بین این دریچه‌ها و عوارض ایجاد واریکوسل را پیدا کنند.

در سال ۲۰۱۴ تحقیقاتی انجام شد که نشان داد یکی از عواملی که می‌تواند خطر ابتلا به واریکوسل را افزایش دهد، استعمال سیگار و دخانیات است. زیرا با استعمال سیگار، رگ‌های خونی مورد آسیب قرار می‌گیرند. از طرف دیگر هم تصور می‌شد شکم‌های بیرون آمده می تواند به رگ‌ها فشار وارد کند و ایجاد واریکوسل کند اما محققین به این نتیجه رسیدند که این مورد هم جزو مواردی است که به‌ندرت اتفاق می‌افتد و بیشتر در مردان بالای ۴۵ سال شایع است.

درمان واریکوسل

با معاینه توسط پزشک و یا در مراحلی که علائم کمتر است با سونوگرافی بیضه، واریکوسل تشخیص داده می شود. اگر واریکوسل علائم خاصی از خود بروز ندهد، نیازی به درمان ندارد اما اگر موارد زیر را هم همراه با آن مشاهده کردید، حتماً باید در فکر درمان باشید:

• هنگامی‌که اسپرم فرد کم باشد و یا مشکلاتی در ساخت اسپرم داشته باشد.

• هنگامی‌که واریکوسل ایجاد درد و تورم کند.

• هنگامی که علت ناباروری زوج مشخص نشده‌است.

برای درمان واریکوسل می‌توان دو راه را انتخاب کرد:

آمبولیزاسیون: آمبولیزاسیون جراحی است که جریان خون را به صورت موقتی قطع می‌کند و سرپایی بوده در مطب با بی‌حسی موضعی انجام می شود. در این نوع جراحی سوزن اصولاً از کشاله ران وارد می‌شود و به رگ‌های داخل کیسه بیضه می‌رسد. این عمل می‌تواند حساسیت و درد زیادی را داشته باشد اما در کوتاه‌مدت بهبود پیدا کرده و فرد می‌تواند به کارهای روزمره خود ادامه دهد. تحقیقات نشان داده که آمبولیزاسیون در ۱۹ درصد موارد ممکن است موفقیت‌آمیز نباشد.

جراحی واریکوسلکتومی: پزشک در این نوع جراحی جریان خون در رگ آسیب دیده را قطع می‌کند تا به رگ های سالم برود. فرد در حین جراحی نیاز به بیهوشی عمومی دارد و بعد از عمل چند روز مدت زمان بهبود لازم است و ممکن است درد و حساسیتی ایجاد شود. این جراحی موفقیت‌آمیز تر از آمبولیزاسیون است و می توان درصد موفقیت آن را ۹۵ درصد در نظر گرفت.

بیشتر بخوانید:
 خصومت کرونا با مردان
 خوردنی های افزایش میل جنسی
 نشانه های سرطان
 تست تعصب