طرح «ساخت بومی اولین پنل ۱ کیلووات‌ساعت سلول‌های خورشیدی نسل سوم در کشور به عنوان منبع انرژی پاک و تجدیدپذیر» با حمایت بنیاد ملی علم ایران در دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی اجرا شد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری، محمود صمدپور، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی در توضیح طرح تحقیقاتی خود گفت: برای کم کردن اتکای جهانی به منابع طبیعی پایان‌پذیر و سوخت‌های مخرب محیط زیست، تلاش‌های علمی فراوانی شده است. در عین حال ما منابعی داریم که هم تجدیدپذیر هستند و هم ضرری برای محیط زیست ندارند که از جمله این منابع می‌توان به انرژی خورشیدی، آب، باد، زمین‌گرمایی، حرارتی و جزر و مد اقیانوس‌ها اشاره کرد.
وی افزود: با توجه به سطح تابش انرژی خورشیدی و زمین‌های وسیع در مناطق مرکزی و جنوبی ایران، منبع انرژی خورشیدی به راحتی در کشور قابل دستیابی است.
این دانش‌آموخته دکتری تخصصی نانوفیزیک از دانشگاه صنعتی شریف در ادامه بیان کرد: در دهه اخیر سلول‌های خورشیدی نسل سوم مبتنی بر استفاده از مواد و تکنولوژی‌های ساخت پیشرفته امروزی مورد توجه قرار گرفته‌اند. در این نسل از سلول‌های خورشیدی، محققان با روش‌های نوین، ساده و ارزان به دنبال ساخت سلول‌های خورشیدی هستند. در بین انواع مختلف سلول‌های نسل سوم در حال حاضر سلول‌های خورشیدی نانوساختار حساس شده با رنگدانه در برخی کشورهای اروپایی و آسیایی مانند سوئیس، کره جنوبی و غیره به صورت نیمه‌تجاری تولید می‌شوند.
وی در ادامه بیان کرد: ساخت سلول‌های خورشیدی حساس شده با رنگدانه‌ها و نقاط کوانتومی با در نظر گرفتن هزینه کم برای ساخت، پتانسیل بالایی جهت تجاری‌سازی دارد.
صمدپور در ادامه گفت: در حال حاضر تکنولوژی ساخت این سلول‌ها با امکانات و نیروی انسانی موجود به صورت ۱۰۰ درصد در کشور وجود دارد و هدف این طرح هم ساخت اولین پنل خورشیدی یک کیلووات‌ساعت از سلول‌های خورشیدی نسل سوم به صورت کاملاً بومی بود. چرا که این سلول‌ها علاوه بر هزینه پایین ساخت، روش ساخت ساده‌ای دارند. همچنین یکی دیگر از اهداف این طرح، تولید دانش فنی آن با استفاده از توانمندی داخلی و هزینه مناسب با توجیه اقتصادی بود تا بتوان در کشور به راحتی از این انرژی تجدیدپذیر بهره برد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: از آنجا که از قبل تجهیزات مورد نیاز طرح را تهیه کرده بودم، در انجام این طرح با مشکل کمبود امکانات و تجهیزات مواجه نبودم ولی مشکل و چالش اصلی طرح‌های نظیر این طرح، رهاشدن آن‌ها و نرسیدن به مرحله تولید انبوه و ساخت است. با اینکه نمونه آزمایشگاهی آن ساخته شده است اما برای تولید انبوه نیاز به حمایت مالی وجود دارد که تاکنون این مشکل برطرف نشده است.
