به نقل از توریستگاه:
۱۵. منطقه معبد بودایی
مکان: بانکوک، تایلند
پایتخت شلوغ تایلند با بیش از ۱۰.۵ میلیون نفر جمعیت، مدت هاست که دچار فرونشست زمینی شده که به کندی فرو می رود و عمدتا ناشی از استخراج آب های زیرزمینی مورد نیاز برای تامین آب شهر بوده است. فرونشست بانکوک را به ویژه در برابر سیل های رایج در این منطقه آسیب پذیر کرده است و با افزایش نرخ بالا آمدن سطح دریا در خلیج تایلند به فرسایش ساحلی کمک کرده است.
بسیاری از زیباترین و تاریخی ترین معابد بودایی شهر در اطراف رودخانه چائو فرایا که از مرکز شهر می گذرد، جمع شده اند و می تواند یکی از اولین مناطق بانکوک باشد که غرق می شود.
۱۶. خط ساحلی نورفولک شمالی
مکان: ایست آنگلیا، انگلستان
ساحل نورفولک شمالی در شمال شرقی لندن، به دلیل سواحل بکر، آسمان صاف، صخره های چشمگیر و باتلاق های نمکی و تالاب ها که محل زندگی حیات وحش متنوع است، رسما به عنوان منطقه ای با زیبایی های طبیعی برجسته شناخته شده است. سیل های ساحلی این منطقه و همچنین فنس (Fens)، باتلاق احیا شده بین نورفولک و لینکلن شایر و حتی شهر کلیسای جامع افسانه ای الی (Ely) را در داخل کشور به زیر آب می برد.
۱۷. کاسکو ویجو (Casco Viejo)
مکان: پاناما سیتی، پاناما
محله قدیمی پاناما سیتی، بخشی که به نام کاسکو ویجو یا شهر قدیمی و همچنین سن فیلیپه شناخته می شود، با مجموعه ای عالی از کلیساها، کاخ ها و میدان های قرن هفدهم و هجدهم، در سال ۱۹۹۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این محله که بر روی بخشی از خلیج پاناما ساخته شده است، اگر سطح دریا بالا بیاید به آرامی به زیر آب می رود.
۱۸. جزیره هرشل-پارک سرزمینی کیکیکتاروک (Qikiqtaruk Territorial Park)
مکان: دریای بوفور، منطقه یوکان، کانادا
یک پارک سرزمینی بخش زیادی از این جزیره خشک و اغلب یخی را پوشانده است که دارای یک اکوسیستم منحصر به فرد قطب شمال است که شامل حیوانات، پرندگان دریایی و آبزیان و همچنین گونه هایی از پوشش گیاهی است که فقط در یوکان وجود دارند. طبق گزارش سال ۲۰۱۹ دولت یوکان، «تغییرات آب و هوا، نیروهای اکولوژیکی شکل دهنده جزیره را تغییر می دهد».
کاهش یخ دریا و فرسایش چشمگیر سواحل آن را به ویژه در معرض افزایش سطح اقیانوس ها قرار می دهد و در سال ۲۰۰۸، صندوق جهانی بناهای تاریخی این جزیره را در فهرست تماشای “۱۰۰ مکان در معرض خطر” خود قرار داد.
۱۹. محله فرانسوی
مکان: نیواورلئان، لوئیزیانا، ایالات متحده آمریکا
محله فرانسوی در این شهر تاریخی که به عنوان یک مکان تاریخی ملی تعیین شده است، به دلیل بارها و رستوران هایش، صحنه موسیقی، زندگی راحت خیابانی اش و خانه های شهری کرئول و ویکتوریایی آمریکایی معروف است. در حالی که پس از ویرانی طوفان کاترینا در سال ۲۰۰۵، یک سیستم سیلابی جدید نصب شد و اگرچه محله در مدت آن فاجعه یکی از مناطق به شدت آسیب دیده نبود، این بخش مهم شهر در صورت ادامه افزایش سطح دریا، همچنان در معرض خطر سیل شدید است.
۲۰. خیابان فرهنگ باستان
مکان: تیانجین، چین
تیانجین یک شهر بندری بزرگ در شمال شرقی چین، درست در جنوب شرقی پکن، یک مرکز مالی مهم است و به عنوان یکی از ۲۵ شهر برتر علمی جهان بر اساس نیچر ایندکس رتبه بندی شده است. این شهر همچنین محل «گو ونهوا چی» یا خیابان فرهنگ باستان است که یک گذرگاه عابر پیاده در امتداد رودخانه های با دروازه های معبد پرآذین، یک قصر استادانه، یک معبد دائوئیستی، درب ها و پنجره های نقاشی شده، صدها مغازه فروش صنایع دستی محلی و غرفه های غذاهای خیابانی متعدد دارد.
طبق گزارش Earth.org، تیانجین در برابر افزایش سطح دریا بسیار آسیب پذیر است و ممکن است در اوایل سال ۲۰۳۰، خیابان فرهنگ باستانی همراه با آن غرق شود.
۲۱. دوتونبوری (Dōtonbori)
مکان: اوزاکا، ژاپن
منطقه دوتونبوری که بین دو پل بر روی کانال دوتونبوری در دومین شهر بزرگ ژاپن قرار دارد، نوعی میدان تایمز آسیایی در کنار آب است که به دلیل تابلوهای تبلیغاتی عظیم نئونی، رستوران ها و غرفه های غذا، تفریحات شبانه و فضای کلی لذت بخش خود شهرت دارد.
افزایش حدود یک متری سطح دریا باعث می شود آب روی دیوارههای کانال سرازیر شود و بسیاری از جاذبه های منطقه را از بین ببرد و به گفته اتحادیه دانشمندان نگران، اگر روند فعلی گرمایش جهانی ادامه یابد، چنین افزایشی در محدوده پیش بینی دهه های آینده است.
۲۲. هزار جزیره
مکان: جاکارتا، اندونزی
هزار جزیره (که در واقع از ۳۴۲ جزیره تشکیل شده)، رشته ای از جزایر پراکنده در سواحل جاکارتا است که محل استراحتگاه ها، امکانات تفریحی، پارک ها، اقامتگاه های خصوصی و دهکده های ماهیگیری است. این مجمع الجزایر یک منطقه حفاظت شده دریایی است که در آن لاک پشت های نادر پوزه عقابی از تخم بیرون می آیند و دیگر موجودات دریا و خشکی در آرامش نسبی زندگی می کنند.
به گفته یک متخصص سیاست از وزارت امور دریایی و شیلات اندونزی، افزایش سطح آب دریا تا سال ۲۰۵۰ می تواند حدود ۲۰۰۰ جزیره کوچکتر کشور را زیر آب ببرد و هزار جزیره احتمالا در میان آنها خواهد بود.
۲۳. پیاتزا سن مارکو (Piazza San Marco)
مکان: ونیز، ایتالیا
ونیز در حال حاضر هم مرتبا توسط «acqua alta» سیل زده می شود که اغلب خیابان ها و میدان های شهر را در بهار و پاییز گاهی بین یک و نیم تا دو متر به زیر آب می برد. یک سیستم عظیم از موانع حفاظتی برای جلوگیری از ورود آب دریا سال هاست که در حال ساخت است، اما اگر سطح آب به اندازه کافی بالا رود، ممکن است در نهایت محافظت کافی را ایجاد نکند.
شاید معروف ترین قسمتی از شهر که تحت تاثیر قرار میگیرد پیاتزا سن مارکو باشد، میدانی عظیم و زیبا که توسط کافه ها و مغازه های شیک زیر ستون ها احاطه شده است و کاخ دوج و کلیسای سن مارکو در یک طرف آن قرار دارند.
۲۴. منطقه تاریخی مرکز شهر
مکان: سنت آگوستین، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا
سنت آگوستین که توسط اسپانیایی ها در سواحل شمال شرقی فلوریدا در سال ۱۵۶۵ تاسیس شد، ادعای قابل قبولی دارد که قدیمی ترین شهر دائما مسکونی در ایالات متحده است. تعدادی از خانه های قدیمی اسپانیایی و ساختمان های نظامی و مدنی باقی مانده اند و منطقه تاریخی مرکز شهر به خاطر جذابیت و سبک زندگی راحت خود شناخته شده است. متاسفانه، طبق پیش بینی های Climate Central، ۶۴ درصد احتمال دارد که این منطقه حداقل یک سیل با عمق بیش از یک متر را از هم اکنون تا سال ۲۰۵۰ تجربه کند.
۲۵. آنسه لاتزیو (Anse Lazio)
مکان: جزیره پراسلین، سیشل
سیشل مجمع الجزایری در اقیانوس هند در سواحل شرقی آفریقا است که به دلیل زیبایی های طبیعی، هنر و صحنه موسیقی، و سواحل زیبای خود شناخته می شود و آنسه لاتزیو، که به طور چشمگیری دارای تخته سنگ های گرانیتی است، یکی از محبوب ترین آنهاست. برخلاف برخی دیگر از بخش های جزیره پراسلین، این جزیره توسط صخره های مرجانی محافظت نمی شود و در سال ۲۰۰۴ توسط سونامی و یک بار دیگر در سال ۲۰۱۹ توسط سیل های موسمی غرق شد. این منطقه قبلا تحت تاثیر افزایش سطح دریا و فرسایش قرار گرفته است و آینده آن امیدوارکننده نیست.
۲۶. پلورینیو (Pelourinho)
مکان: سالوادور، باهیا، برزیل
سالوادور د باهیا در ساحل شرقی برزیل، اولین پایتخت این کشور بود. مرکز تاریخی آن که یکی از میراث جهانی یونسکو است، مملو از کلیساها و کاخ های دوران رنسانس و خانه هایی است که با رنگ های پاستلی نقاشی شده اند. منطقه پلورینوی مرکز به خصوص دارای ساختمان های متمرکز و بناهای تاریخی چشمگیر است.
پیش بینی افزایش سطح دریا در برزیل دشوار است، زیرا داده های مربوط به زمان های قبل ناقص است، اما شواهدی از سطح بالای دریا در تاریخ سالوادور وجود دارد و این شهر به عنوان یکی از مناطق ساحلی آسیب پذیر در برابر افزایش جزر و مد در نظر گرفته می شود.
۲۷. تفرجگاه های کنار دریا و پارک ژنو
مکان: کادیز، اسپانیا
کادیز در منطقه جنوب غربی اسپانیا در اندلس، بیش از سه هزار سال پیش توسط فنیقی ها تاسیس شد و یکی از قدیمی ترین شهرهای اروپا است که دائما مسکونی بوده است (برخی می گویند قدیمی ترین شهر اروپا است). این شهر روی زمینی با شکل نامنظم که به خلیج چسبیده، در برابر بالا آمدن آب ها بی دفاع است. در میان اولین بخش هایی از شهر که باید از آن بازدید کرد، می توان به باغ های ملی رمانتیک یا تفرجگاه های کنار دریا و پارک بت نیوز، با آبشارها و پوشش گیاهی سرسبز استوایی اشاره کرد.
۲۸. سانداربانس (The Sundarbans)
مکان: خلیج بنگال، هند و بنگلادش
سانداربانس یک جنگل حرا وسیع در دلتای خلیج بنگال است که بین هند و بنگلادش مشترک است. چهار سایت میراث جهانی یونسکو در این منطقه وجود دارد. آبها، علفزارها و بیشه زارهای آن محل زندگی حدود ۴۵۳ گونه حیات وحش از جمله ببر بنگال در خطر انقراض است.
این جنگل همچنین مکانی است که در دهه های اخیر آنچه را «افزایش فوق العاده سریع سطح دریا» می نامند تجربه کرده است و از سال ۱۹۸۰ تقریبا ۱۲ درصد از خط ساحلی خود را از دست داده است. به گفته محققان هیئت بین دولتی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی، اگر افزایش سطح آب ادامه یابد، جنگل های حرا و تا حد زیادی از اکوسیستم گیاهی و جانوری آن تا سال ۲۰۵۰ به زیر آب خواهد رفت.
منبع: ۲۴۷wallst