پژوهشگران در دانشگاه ام آی تی دریافتند دریاهای قمر زحل ممکن است فعالیتهای شدیدی داشته باشند به طوری که باعث فرسایش خطوط ساحلی دریاچهها و دریاها شود.
به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، پژوهشگران دانشگاه ام آی تی در مطالعات اخیر خود پاسخ جدیدی برای راز دریاهای قمر زحل پیدا کردند. آنها میگویند فعالیت موج در بزرگترین قمر زحل در برخی موارد بسیار قوی بوده به طوری که میتواند فرسایش خطوط ساحلی را به همراه داشته باشد. تایتان به عنوان بزرگترین قمر زحل میزبان رودخانهها دریاچهها و دریاهای فعال به عنوان تنها جرم سیارهای در منظومه شمسی است. طبق مطالعات انجام شده رودخانههای تایتان از متان و اتان مایع پر شده که از آنجا به دریاچهها و دریاهای وسیع منتقل میشوند. همچنین محققان تصور میکنند برخی از این دریاچهها و دریاها ممکن است به بزرگی دریاهای روی زمین باشند. وجود دریا بزرگ و یا دریاچههای کوچکتر در این قمر از طریق فضاپیمای کاسینی ناسا در سال ۲۰۰۷ به ثبت رسید و تصور دانشمندان در این مورد تایید شد. اکنون محققان دانشگاه ام آی تی با بررسی خطوط ساحلی تایتان با کمک شبیه سازیهای رایانهای متوجه شدند دریاهای بزرگ در این قمر توسط امواج تشکیل شدند.
مدل سازی روشهای فرسایش دریاچه روی زمین به این گروه از دانشمندان کمک کرد تا وجود امواج روی تایتان را بررسی کنند. در این مطالعه به فرسایش خطوط ساحلی توسط امواج در تصاویر کاسینی پرداخته شد. اکنون محققان میگویند امواج محتملترین توضیح برای ایجاد خطوط ساحلی در تایتان هستند.
البته پژوهشگران نتایج به دست آمده را به طور قطع تایید نمیکنند. اما مشاهدات مستقیم میتواند وجود امواج در تایتان را به طور قطع تایید کند. تیلور پرون از پژوهشگران مطالعه در این مورد میگوید: نتایج به دست آمده نشان میدهد به احتمال زیاد امواج مسئول فرسایش خطوط ساحلی در دریاهای تایتان هستند. اگر امکان مشاهده مستقیم وجود داشت میتوانستیم ببینیم امواج متان و اتان مایع به صورت چرخشی در آب قرار داشته و در نهایت هنگام طوفان خود را به سواحل دریا میکوبند. این موضوع میتواند باعث فرسایش ساحل و مواد تشکیل دهنده آن شود.