نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «به عبارتی» به کارگردانی محمدمهدی کتیراچی و تهیه کنندگی امیر فکری سه‌شنبه ۲۲ خرداد ماه در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی گروه سینمایی «هنروتجربه»، در ابتدای نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «به عبارتی»، میثم کریمی که اجرای این نشست را بر عهده داشت، با اشاره به فیلم‌هایی که در گروه سینمایی «هنروتجربه» اکران می‌شود، گفت: امروز بسیاری علاقه دارند تا آثارشان را در گروه «هنروتجربه» نمایش بدهند و فیلم «به عبارتی» از جمله فیلم‌های کمدی است که به قول یکی از رسانه‌ها، از نوع «هنروتجربه» است.
محسن سوهانی منتقد و پژوهشگر سینما نیز طی سخنانی با اشاره به فضای فیلم «به عبارتی» گفت: فیلم موقعیت‌های خوبی را بر اساس داستانی که می‌خواهد تعریف کند ایجاد کرده است و اگر در تدوین کمی دقت نظر بیشتری می‌شد، قطعاً ما شاهد فیلم بهتری بودیم.
وی با اشاره به مباحثی همچون جامعه‌شناسی نسلی ادامه داد: این فیلم درباره یک جوان دهه شصتی است و دغدغه‌های او را مطرح می‌کند، دهه شصت دهه عجیبی است و به نوعی متولدین این نسل در دهه میانه قرار دارند که آغاز ورود تکنولوژی‌های جدید است و موقعیت آدم ها بر اساس ارزش آنها از بالا به پایین تعیین شده است. دهه شصت به نوعی نسل دوران گذار است.
سوهانی بیان کرد: نگاهی که این فیلم به نسل دهه شصت دارد دارای صداقتی است که مخاطب را جذب می‌کند و داستان را با یک حلاوت و شیرینی بیان می‌کند.
وی با اشاره به نمایش این فیلم در گروه سینمایی «هنروتجربه» گفت: آنچه که فعالیت این گروه را ارزشمند می‌کند جسارت دادن به فیلمسازان برای تجربه کردن است، زیرا ساخت فیلم تجربی بسیار سخت است و از این منظر گروه سینمایی «هنروتجربه» پلکان خوبی برای توسعه سینمای ایران است.
این منتقد سینما گفت: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم ایرانی بودن آن در داستان و هویت است و به دنبال تقلید کورکورانه نبوده و توانسته روایت را مال خود کند. می‌توان امیدوار بود که ما شاهد یک فیلم ساز صاحب سبک شده‌ایم.
محمدمهدی کتیراچی کارگردان فیلم «به عبارتی» نیز با اشاره به روند ساخت این فیلم گفت: از ابتدا علاقه داشتم تا فیلمم در گروه سینمایی «هنروتجربه» اکران شود زیرا خودم را از علاقه‌مندان جدی این سینما می‌دانم. متاسفانه در زمان ساخت این فیلم بیماری کرونا همه گیر شد و طبعاً روند ساخت فیلم را تحت تاثیر قرارداد و پایان ساخت فیلم نیز با پایان کرونا هم زمان شد. این فیلم را به اصطلاح با پول تو جیبی خودم ساختم و هدف اصلی خودم تجربه کردن در سینما بود.
وی توضیح داد: سفر قهرمان در فیلم یک کهن الگوی کلاسیک است که همچنان جزو پرمخاطب‌ترین شیوه‌ها برای روایت داستان است و ما در ساخت این فیلم تلاش کردیم تا از حرکت اول قهرمان را تعریف کنیم و به هیچ عنوان در نگاه اول به دنبال ساخت یک فیلم کمدی نبودیم. ما تلاش کردیم در روایت داستان فقط تعدادی موقعیت‌های کمدی خلق کنیم شاید کمی از حزن و غم فیلم کم کند.
کتیراچی ادامه داد: من از ابتدا اصلاً به دنبال این نبودم که یک فیلم متفاوت بسازم فقط می‌خواستم فیلمی بسازم که خودم آن را دوست داشته باشم و اتمسفری که در فیلم وجود دارد در کارهای کوتاه من نیز قبلاً وجود داشته است.
وی در پایان گفت: ما هرچند برای ساخت این فیلم با مشکلات مختلفی روبه رو بودیم و بحث مالی نیز یکی از آنها بود اما واقعیت این است که به این نتیجه رسیده‌ام که در سینما همه چیز پول نیست و همه مسایل را در سینما نمی‌توان با پول حل کرد و گاهی حتی ورود پول زیاد به ضرر یک فیلم تمام می‌شود. نکته مهم بعدی بحث ابزارزدگی است. اینکه تصور کنیم برای ساخت یک فیلم خوب به پیشرفته‌ترین ابزار نیاز داریم کاملاً غلط است بلکه آنچه در یک فیلم اهمیت زیادی دارد محتواست.
