مجله نماوا، نغمه خدابخش
مریم بحرالعلومی در دومین اثر سینمایی خود همچون اولین فیلمش «پاسیو» فضایی زنانه را به تصویر کشیده و به معضلات اجتماعی و آسیب‌ها و مصائبی که زن در برخورد با خانواده و جامعه با آن مواجه می‌شود پرداخته است. در فیلم پاسیو زنانی متفاوت را در موقعیت‌ها و دغدغه‌های عاطفی متفاوتی به نمایش گذاشت و نظر مخاطبان و منتقدان به فیلم جلب کرد. در ساخته جدیدش «شهربانو» موقعیت عجیب مادری را ترسیم می‌کند که سالهاست دور از خانه و بی‌خبر از اوضاع اعضای خانواده بوده و قرار است برای مدت کوتاهی در کنار آنها باشد.
«شهربانو» در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در بخش سینمای سعادت به نمایش درآمد و در اکتبر، مهر ماه، سال گذشته به بخش مسابقه بین‌الملل هجدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم زردآلوی طلایی ارمنستان راه یافت و مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار گرفت و اکنون به‌عنوان تنها منتخب ایران در جشنواره سیدنی قرار است در اردیبهشت ماه، ماه می، حضور داشته باشد.
قصه زنان زندانی به‌دلیل موقعیت‌های پیچیده و جرمی که مرتکب شده‌اند از روایت‌های کنجکاوی برانگیز است و جذابیت‌های خاص خود را دارد. بحرالعلومی برای ساخته جدید خود سراغ چنین سوژه جذابی رفته و روایت زنی را به نمایش گذاشته که طعمه‌ای شده برای جابجایی مواد مخدر و در نهایت گرفتار زندان و حکم سنگین حبس ابد. فیلمساز با به چالش کشیدن یک زن به‌عنوان مادر خانواده به بررسی آسیب‌ها و عواقب اینگونه اتفاقات در خانواده و جامعه پرداخته است.
«شهربانو» قصه بانوی شهری است پرهیاهو و بی‌در و پیکر که سال‌ها قبل آدم‌هایش باعث مجرم بودن او و دور افتادنش از کانون خانواده شده‌اند و حالا بعد از سال‌ها قصد دارند طعم شیرین آزادی را به کامش تلخ کنند.
«شهربانو» قصه مادری است که به‌خاطر رفاه فرزندانش خبطی کرده و سال‌ها تاوان آن را در تنهایی پس داده و حالا با شوق و ذوق بی‌وصف مشتاق دیدن آنهاست، غافل از اینکه دیگر پذیرای او نیستند و قصد انکار وجودش را دارند.
«شهربانو» قصه زنی است که سالهاست همسرش به سراغش نیامده، اما او عاشقانه و مشتاقانه دیدار او را می‌طلبد.
«شهربانو» قصه زنی تنهاست که بهترین و مطمئن‌ترین همدمش دوست و هم‌بندی سابقش است و ترجیح می‌دهد مدت زمان کوتاهی که برای آزادی (مرخصی) به او داده شده را بی‌منت در کنارش باشد و از بی‌وفایی نزدیکانش در امان بماند.
«شهربانو» قصه بانوی شهری است که دیگر پناهگاه و تکیه‌گاهی در جامعه و خانواده‌اش برای او وجود ندارد و به ناچار باید به سلول تنهایی خود پناه ببرد.
«شهربانو» پس از سال‌ها حبس به بهانه حضور در مراسم ازدواج پسرش چند روزی از زندان مرخصی گرفته و منتظر استقبال و خبرهای خوش از افراد خانواده‌اش است، اما به مرور متوجه رازهایی می‌شود که نتیجه‌اش بهم‌ریختگی شهربانوست. دختر بزرگش او را به فرزندش به‌عنوان یک غریبه، خاله، معرفی می‌کند نه مادربزرگ. پسرش نیز قصد دارد او را در عروسی به‌عنوان یک میهمان دعوت کند. ماجرای غریبه بودن شهربانو به اینجا ختم نمی‌شود و هر چه بیشتر پیش می‌رود با مشکلات بیشتری مواجه شده و تلاشش برای سر و سامان دادن به وضعیت خانواده بی‌نتیجه می‌ماند.
فیلم تنها به روایت شخصیت اصلی اکتفا نکرده و داستان‌های تلخی از سرنوشت زنان دیگر نیز روایت می‌کند، زنانی با زخم‌های عمیق و کهنه در جان که برای زندگی کردن تلاش می‌کنند و قدردان ندارند و دیده نمی‌شوند.
«شهربانو» نقاط قوت بسیار دارد که مهمترین آن نقش آفرینی فرشته صدرعرفایی است. توانایی او در استفاده از میمیک صورت برای نمایش و انتقال احساسات به مخاطب مثال‌زدنی است و رابطه صمیمی و گرمی که با فیروزه، هم‌بندی سابقش، با بازی متفاوت بهناز جعفری دارد قابل قبول درآمده. حضور متفاوت و نقش آفرینی بازیگرانی چون یوسف تیموری و گلاره عباسی از نکات قابل توجه فیلم است. در کنار نکات مثبت فیلم نمی‌توان منکر کاستی‌های آن شد چنین سوژه دراماتیکی بی‌شک پتانسیل قابل توجهی برای پرداختن دقیق‌تر و عمیق‌تر به معضلات زنان درد کشیده را دارد و می‌تواند از اثر حاضر گیراتر و تاثیرگذارتر باشد با این حال «شهربانو» فیلمی است قابل دفاع که مضمون اجتماعی و آسیب شناسانه آن قابل بحث، ارزشمند و قابل تفکر است.
تماشای آنلاین فیلم شهربانو در نماوا
