مجله نماوا:
شهاب حسینی با انتشار پوستر برنامه جدیدش، هم رفیق از پخش این برنامه در آینده‌ای نزدیک از نماوا خبر داد. این برنامه از زمانی که خبر ساخته‌شدنش به گوش رسید با حاشیه‌های فراوانی همراه بود. گرچه اطلاعات کاملی از محتوا و سبک هم رفیق در دسترس نیست، اما بی‌شک، آخرین پروژه ستاره برگزیده جشنواره کن، یکی از کنجکاوی برانگیزترین آثار چند ماه آینده شبکه نمایش خانگی خواهد بود.
درواقع هم رفیق هنوز از راه نرسیده، حاشیه‌هایش شروع‌شده است. خبر حضور نوید محمدزاده به‌عنوان اولین مهمان این برنامه، در ازای دریافت مبلغی هنگفت، بعد از جنجال‌های مربوط به مجوز، آخرین حاشیه هم رفیق است. البته این خبر از سوی تیم هم رفیق تکذیب شد و با توجه به اینکه هنوز اطلاعات زیادی از این برنامه در دست نیست، بازار حاشیه و گمانه‌زنی هم داغ است.
آنچه راجع به آخرین پروژه شهاب حسینی میدانیم این است که هم رفیق برنامه‌ای ترکیبی است. آیتم اصلی آن گفتگو با مهمان خواهد بود و آیتم‌های تصویری دیگری نیز در تکمیل این گفتگوها به کار گرفته خواهد شد. بدین ترتیب، هم رفیق را می‌توان ادامه برنامه‌های گفتگو محوری دانست که در چند سال اخیر بسیار رونق گرفته‌اند و شهاب حسینی جا پای سوپراستارهایی چون مهران مدیری و رامبد جوان خواهد گذاشت.
به سبک صندلی داغ
“تاک شو” یا همان برنامه‌های گفتگو محور، سال‌های زیادی است که در سراسر جهان مورد استقبال قرارگرفته‌اند. این برنامه‌ها که معمولاً دریکی از روزهای آخر هفته و در ساعات پایانی شب پخش می‌شوند، ساختار یکسانی دارند. یک بازیگر، خواننده یا هر چهره سرشناس دیگری مقابل مجری قرار می‌گیرد و به سؤالات او پاسخ می‌دهد.
بااین‌حال، سبک اجرای هر مجری متفاوت است. دیوید لترمن با برنامه شو آخر وقت با لترمن بیش از سی سال، میزبان چهره‌های سرشناس هالیوودی، ورزشی و سیاسی بود. لترمن در مصاحبه‌هایش میهمانانش را به چالش می‌کشید و از پرسیدن سؤالی که مهمان برنامه را در تنگنا قرار دهد هم ابایی نداشت.
برنامه‌های این سبکی جدیدتر اما شیوه متفاوتی در پیش‌گرفته‌اند. از الن دجنرس تا جیمی فالن و جیمی کیمل، برنامه‌های تاک شو اخیر، فضایی دوستانه‌تر ایجاد کرده‌اند. مهمان به‌جای آنکه در تنگنا قرار بگیرد در یک فضای صمیمی صحبت می‌کند و بازی‌ها و سرگرمی‌های متفاوتی را همراه مجری برنامه تجربه می‌کند.
ورود برنامه‌های گفتگو محور به ایران هم طبیعتاً از شکل اولیه آن در آمریکا نشاءت می‌گرفتند. منوچهر نوذری در نسخه‌ای شبیه برنامه لترمن، به نام صندلی داغ، انواع و اقسام سؤالات پرحاشیه و جنجالی را مطرح می‌کرد و مهمانش هم لاجرم پاسخ می‌داد. داریوش کاردان بعد از نوذری اجرای این برنامه را به عهده گرفت و در سبک و سیاق قبلی آن را پیش برد. این همان سبکی است که فرزاد حسنی هم در گفتگوهایش به کار می‌برد، سؤال و جواب بی سانسور که گاهی مهمان را معذب می‌کند و گاهی هم کار دست مجری می‌دهد.
به سبک خندوانه
یکی از نقاط عطف برنامه‌های تاک شو ایرانی قطعاً با اجراهای رضا رشیدپور رقم خورد. شب شیشه‌ای و مثلث شیشه‌ای برنامه‌هایی که بودند که با اجرای رشید پور به محبوبیت فراوانی رسیدند. رشیدپور در برنامه‌هایش از هنرمندانی دعوت می‌کرد که کمتر مصاحبه کرده بودند یا اساساً رابطه خوبی با تلویزیون نداشتند و همین موضوع از دلایل محبوبیت این برنامه بود.
اجرای متفاوت رشیدپور هم در استقبال از برنامه‌های او بی‌دلیل نبود. او نه به سبک مجریان متأخر برنامه‌های آخر شبی اجرا می‌کرد و نه به شیوه تاک شوهای قدیمی ایرانی. او مسلماً از پرسیدن سؤال‌های چالش‌برانگیز ابایی نداشت، اما جو دوستانه‌ای که برقرار می‌کرد و رفاقتی که در رفتارش داشت، باعث می‌شد که مهمانش راحت‌تر در مقابلش بنشیند و به سؤالاتش پاسخ دهد.
لحن تاک شوهای ایرانی در چند سال اخیر اما بسیار متفاوت است. رامبد جوان با خندوانه مشخصاً سعی در ایجاد فضایی مفرح و شاد داشت و در مقابل مهمانانش به خاطره تعریف کردن و بازی و سرگرمی بسنده می‌کرد. مهران مدیری در فضایی جدی‌تر، اما راحت و صمیمی در مقابل مهمانانش می‌نشیند و با سؤالاتی که بیشتر به زندگی خصوصی آن‌ها مربوط می‌شود، مخاطبانش را جذب می‌کند. مجید صالحی با ام شو هم از تازه‌واردان برنامه‌های گفتگو محور ایرانی است و با اجرایی شبیه رامبد جوان، بیشتر روی حضور مهمانش تمرکز می‌کند تا به چالش کشیدن او یا نزدیک کردن مخاطب به شخصیت‌های معروف و مشهور. بااین‌حال این برنامه هم از حاشیه و جنجال به دور نبوده است.
همکاری شهاب حسینی و سروش صحت
با همه این‌ها، سؤال اصلی این است که از هم رفیق و اجرای شهاب حسینی چه انتظاری باید داشته باشیم. حسینی که قبل از بازیگر شدن سال‌ها اجرا را تجربه کرده است، قطعاً از چهره‌هایی چون رامبد جوان و مجید صالحی حرفه‌ای‌تر ظاهر خواهد شد. از هم رفیق می‌توان چیزی فراتر از یک دورهمی دوستانه انتظار داشت. شخصیت حرفه‌ای و هنری شهاب حسینی ثابت می‌کند که او از ساخت چنین برنامه‌ای هدف مشخصی در ذهن دارد و تصور او در فضایی یکسره سرخوشانه هم کمی غیرقابل‌تصور است.
بااین‌حال، حضور مستمر و درخشان شهاب حسینی در سینمای ایران، برایش موقعیتی طلایی در رویارویی با مهمانانش ایجاد می‌کند. از رفاقت‌ها و رقابت‌ها، تا اشراف او به اجرا تا آشنایی‌اش با فضای کلی زندگی افراد سرشناس، به او امکان می‌دهد تا هم مهمانانش را با سؤالاتی متفاوت غافلگیر کند و هم در فضایی راحت و دوستانه با آن‌ها به گپ و گفت بنشیند.
از حضور سروش صحت در هم رفیق هم نباید گذشت. صحت که خودش کتاب‌باز را اجرا می‌کند، سابقه طولانی در نویسندگی در سینما و تلویزیون ایران را همراه دارد. صحت که به‌تازگی با جهان با من برقص اولین فیلم سینمایی‌اش را با موفقیت کارگردانی کرده، با جهان‌بینی منحصربه‌فردش و شوخ‌طبعی جذابی که همیشه در لحن و نوشتارش است، می‌تواند بهترین محتوا را برای حسینی آماده کند.
با در نظر گرفتن این همکاری طلایی و بقیه جوانب می‌توان امیدوار بود که هم رفیق فصلی تازه در برنامه‌های گفتگو محور رقم بزند و به‌جای سؤالات کلیشه‌ای و همیشگی این دست برنامه‌ها، به گفتگوهای جذاب و پر چالش روی بیاورد. به‌هرحال باید منتظر ماند و دید شهاب حسینی و هم رفیق به چه سمت و سویی خواهند رفت.
