به نقل از توریستگاه:
ده مسیر از خطرناک ترین مسیرهای پیاده روی در دنیا که نه ضعف قلب، بلکه اعصاب شما را آزمایش می کند، مرزهای شما را تحت فشار قرار می دهد و در امتداد مسیر باعث می شود تا بدن شما از هیجان آدرنالین ترشح کند. اگر به دنبال یک پیاده روی آرامش بخش در جنگل ها هستید این مسیرها به درد شما نمی خورد اما اگر نیازمند ماجراجویی های بسیار جدی می باشید هر کدام از این مسیرها هر آنچه بخواهید و حتی بیش تر از آن را به شما عرضه می کند.
۱- کوه هوآشان (Mount Huashan)
کوهستان هوآشان کشور چین با داشتن تنها ورودی به معابد باستانی واقع بر روی قله اش قرن هاست مسافران و گردشگران را به سوی خود می کشد. از آنجایی که مسیری طولانی از پیاده راه این کوه شامل تخته های باریک و چوبی متصل به بدنه کوه می باشد در نتیجه کوهنوردان با دقت و احتیاط خاصی در امتداد مسیر حرکت می کنند و همان طور که به راه خود ادامه می دهند زنجیرهای زنگ زده را محکم می گیرند. در بعضی از قسمت ها پیاده راه محو می شود و فقط جا پاهای بسیار باریکی که کنده شده در دل کوه است جای تخته های باریک را می گیرد. اگر ترس از ارتفاع دارید این قسمت به شدت برای شما ترسناک خواهد شد.
۲- اِل کامینیتو دِل رِی (El Caminito del Rey) یا مسیر کوچک پادشاه
مسیر طولانی و ۳ کیلومتری اِل کامینیتو دِل رِی در اسپانیا که بیش از یک قرن برای دسترسی به تعمیر و نگهداری در نزدیکی یک سد برقابی یا برق آبی تعبیه شده است جویندگان هیجان را به سوی خود می کشد. این مسیر فولادی بتونی به صخره های سنگ آهکی در حدود ۱۰۰ متر بالای زمین های صخره ای چفت و بست شده است. این مسیر پیاده روی برای سالهاست که بسیار خطرناک است زیرا قسمت هایی از راه دارای ترک می باشد و خطر سقوط دارد، از این رو به طور رسمی بر روی بازدیدکنندگان بسته شد. پس از یک دوره بازسازی گسترده و کامل این مسیر مجددا به روی گردشگران باز شد و در حال حاضر کاملا امن است اما هنوز هم مسیری بسیار هیجان انگیز و پرمخاطره محسوب می شود.
۳- سرزمین فرود فرشتگان (Angels Landing)، یوتا
حدود ۴ کیلومتر از مسیر فرود فرشتگان که یکی از محبوب ترین مسیرهای پیاده روی در داخل پارک ملی زیون است آنقدرها هم ترسناک نیست. زمانی که کوهنوردان به ۱ کیلومتری پایانی مسیر نزدیک می شوند، می توانند انتخاب کنند تا با جدیت به سمت اسکات لوک اَوت حرکت کنند. پیش رفتن در این مسیر به معنای راه رفتن بر روی لبه ای پر شیب و باریک با سرازیری های بسیار خطرناک در هر دو طرف است. زنجیرهایی در این مسیر نصب شده تا به عنوان حفاظ عمل کند اما با وجود این زنجیرها نیز مسیر یابی و ادامه دادن می تواند بسیار ترسناک باشد. جایزه هرکس که موفق شود و راه را تا آخر برود دیدن و لذت بردن از مناظر بسیار دیدنی و غیر قابل تصور طبیعت آنجاست.
۴- دراکنزبِرگ گراند تراوِرس (Drakensberg Grand Traverse)
دراکنزبِرگ گراند تراورس، مسیری مناسب برای سفرهایی با کوله پشتی شخصی است که به طول ۶۴ کیلومتر در امتداد پارک ملی ناتال در آفریقای جنوبی قرار دارد و به خاطر مناظر بسیار بی بدیلش کاملا شناخته شده است. مسیر این راه پیچ و خم های بسیار دارد که گاهی کاملا خطرناکند اما خطرناک ترین قسمت شروع مسیر است جایی که مسافران برای رسیدن به خود مکان شروع مسیر بایستی از دو نردبان زنجیری بالا بروند.
۵- مسیر کالالائو (Kalalau Trail)، هاوایی
مسیر کالالائو در امتداد ساحل ناپالی هاوایی قرار دارد و در شرایط آب و هوایی مناسب موقعیت پیاده روی کاملا تماشایی را برای همگان فراهم می آورد. مسیر رفت و برگشت ۳۵ کیلومتری حتی دسترسی به یکی از زیباترین سواحل بر روی این کره خاکی را برای آن دسته از افرادی که آرزوی راه رفتن در کنار این منطقه را دارند فراهم می آورد. بارندگی های مکرر می تواند باعث لغزندگی شدید این مسیر و همچنین خطرناک شدن چندین معبر نهر شود. یک حرکت اشتباه می تواند باعث سر خوردن عابران پیاده روی لبه صخره نزدیک و منجر به صدمات شدید و یا حتی مرگ شود.
۶- دِ مِیز یا مارپیچ (The Maze)
یکی دیگر از مناطق پیاده روی خطرناک در منطقه یوتا منطقه دِ مِیز یا مارپیچ است. دِ مِیز متشکل از یک مجموعه دره عمیق و باریک به هم متصل است که گم شدن و منحرف شدن در آن بسیار آسان می باشد. بسیاری از ۲۰۰۰ مسافر سالانه که در این مسیر پیاده روی می کنند آنقدر در این منطقه چرخ می زنند و چرخ می زنند که بیش تر اوقات به بن بست می رسند و مسیریابی مجدد از طریق راه های بسیار باریک برایشان مشکل می شود. طبیعت از راه دور این مسیر در داخل پارک ملی کنیون لند قرار دارد و پیدا کردن آن نیز یک چالش است. در حالی که این منطقه در یک مکان بسیار زیبا قرار دارد اما سازه گیج کننده آن بدین معناست که افراد پیاده بایستی بر مبنای خاصی توسط افراد دیگر از داخل یک هزارتو نجات پیدا کنند.
۷- هوآینا پیچو (Huayna Picchu)
اولین نشانه از این که مسیر هوآینا پیچو کشورِ پرو خطرناک است این است که آن منطقه را پیاده روی مرگ می خوانند. دلیل این نامگذاری این است که این منطقه سالانه جان چندین نفر از افراد را می گیرد بخصوص گردشگرانی که ریسک بالا رفتن از این مسیر شیب دار را بدون پوشیدن کفش مناسب به جان می خرند. زمانی که زمین خیس است سطح مسیر بسیار صاف و لغزنده می شود به طوری که در فصل بارندگی مرتبا این منطقه بسته می شود. دلیل دیگری که پیاده روی در این منطقه را بسیار خطرناک می سازد این است که بسیاری از قسمت های این مسیر فروریخته و این مشکل قدم گذاشتن روی این مسیر را تقریبا دشوار می سازد.
۸- کَسکِید سَدِل یا زین آبشار (Cascade Saddle)
مکان های محدودی روی زمین هستند که همانند نیوزیلند مکانی زیبا و عالی برای پیاده روی داشته باشند اما بعضی از آن ها می توانند بسیار خطرناک باشند. برای مثال منطقه کَسکِید سَدِل یا زین آبشار را در نظر بگیرید، مسیری ۱۷ کیلومتری که به پایان رساندن آن دو روز طول می کشد، جالبی این مسیر این است که به افراد مناظر فیلم برداری شده در فیلم ارباب حلقه ها را نشان می دهد. در هر حال، پایین آمدن از محیط مرتفع رشته کوه های آلپ مخصوصا در روزهای بارانی می تواند بسیار خطرناک باشد. بسیاری از کوهنوردان پس از این که راه خود را گم می کنند، دچار صدمات شدید می شوند و یا حتی جان خود را از دست می دهند.
۹- مسیر برایت آنجل یا فرشته روشن (Bright Angel Trail)
پیاده روی در گراند کَنیون می تواند یک کار حماسی باشد، اما همیشه این را به خاطر بسپارید که همین طور که پایین می روید همان طور هم بایستی این راه را به سمت بالا برگردید. به نظر می رسد بسیاری از کوهنوردان که از طریق مسیر فرشته روشن به سمت پایین می روند این موضوع را فراموش می کنند. به دلیل دشواری مسیر برگشت به سمت توقفگاه نگهبانان پارک مرتبا برای کمک به کوهنوردان در این مسیر رفت و برگشت ۱۵ کیلومتری احضار می شوند. در واقع، برای بسیاری از افرادی که به دردسر می افتند تیم مخصوصی از نگهبانان وجود دارد که به تنهایی برای این راه و کمک به افراد مشغول به کارند. گرما و فشار در این مناطق می تواند بسیار خطرناک باشد.
۱۰- مسیر میست (Mist Trail)
مسیر میست یوسِمیت کوهنوردان را به قله هَف دوم می برد، این مسیر یکی از برجسته ترین مسیرها در کل دنیاست. این مسیر بسیار محبوب صدها پیاده رو را در شلوغ ترین روزها به آنجا می کشاند. برای تکمیل این مسیر ۲۳ کیلومتری نیاز دارید تا از کابل های فلزی معروف هَف دوم بالا بروید که این کار در پایین آمدن از آن سمت تخته سنگ گرانیتی عظیم به کوهنوردان کمک می کند. این کابل ها و خود صخره نیز در روزهای بارانی بسیار صاف و لغزنده می شوند که این موضوع می تواند باعث شود تا افراد بی دقت و غیر حرفه ای و بدون وسایل لازم سر بخورند و بیفتند. رعد و برق های مکرر نیز یک مساله نگران کننده است. سایر قسمت های این مسیر نیز در زمان خیسی بسیار خطرناک می شوند. در واقع، گزارشی مبنی بر این موضوع وجود دارد که بیش از ۶۰ نفر از افراد در مسیر میست جان خود را از دست داده اند که این موضوع مسیر میست را تبدیل به یکی از خطرناک ترین مسیرها در جهان کرده است.
منبع: tripsavvy
