مجله نماوا: فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم» به کارگردانی هومن سیدی که در جوایز اسکار ۲۰۲۳ نماینده ایران در بخش فیلم بلند بین‌المللی بود، از شنبه ۲۶ فروردین در سینماهای سراسر کشور اکران می‌شود.
«جنگ جهانی سوم» اولین بار در دنیا شهریور سال گذشته در بخش افق‌ها هفتاد و نهمین جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و برنده دو جایزه بهترین فیلم و بهترین بازیگر مرد برای محسن تنابنده شد.
تنابنده در ششمین فیلم سینمایی سیدی، نقش شکیب، یک کارگر روزمزد بی‌خانمان را بازی می‌کند که محل کار فعلی او لوکیشن فیلمی درباره جنایات نازی‌ها در جنگ جهانی دوم است. وقتی اتفاقی برای بازیگر نقش هیتلر در فیلم می‌افتد، شکیب به خاطر شباهت به هیتلر به‌عنوان بازیگر نقش او انتخاب می‌شود و از اینجا به بعد در هزارتویی از اتفاقات مختلف فرو می‌رود.
«جنگ جهانی سوم» پس از حضور موفق در جشنواره ونیز در چند رویداد سینمایی دیگر نیز جوایزی دریافت کرد. دریافت تقدیرنامه ویژه جشنواره فیلم خاورمیانه اکنون در فلورانس، ایتالیا؛ جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم توکیو، ژاپن؛ جایزه ویژه هیئت داوران و بهترین بازیگر نقش مرد در جشنواره فیلم جهان آسیا لس آنجلس، آمریکا؛ جایزه فیپرشی بهترین فیلم جشنواره استکهلم، سوئد؛ جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردان و نقش اول مرد در جشنواره فیلم بلگراد، صربستان؛ جایزه فیپرشی و هیئت داوران جوان در جشنواره فیلم لوکزامبورگ سیتی، لوکزامبورگ؛ و جایزه ویژه هیئت داوران و تقدیرنامه هیئت داوران جوان در جشنواره فیلم فریبورگ، سوئیس، از دیگر موفقیت‌های این فیلم در سطح بین‌المللی هستند.
مهسا حجازی، ندا جبرائیلی، نوید نصرتی، لطف‌الله سیفی و حاتم مشمولی نیز در «جنگ جهانی سوم» بازی می‌کنند که با سرمایه‌گذاری نماوا و نماآگهی تولید شده است. پخش و عرضه فیلم در داخل کشور بر عهده «شایسته فیلم» است.
خرید بلیت از سامانه‌های سینماتیکت، ایران تیک و گیشه ۷ امکان‌پذیر است.
آنچه در ادامه می‌خوانید بخش‌هایی از نظرات هفت منتقد خارجی درباره «جنگ جهانی سوم» است که اولین بار، هم‌زمان با نمایش این فیلم در جشنواره ونیز در مجله نماوا منتشر شد.
اسکرین دیلی – جاناتان هالند
سیدی به ما می‌گوید زمان ممکن است عوض شود، اما شیوه‌های اعمال قدرت ثابت می‌ماند و همیشه کسی در انتهای هرم هست که حاضر نیست فراموش شود. در یکی از آن لحظات زودگذرِ دیالوگ‌های روشنگر که «جنگ جهانی سوم» در آن عالی است، کارگردان از شکیب می‌پرسد که می‌داند هیتلر کیست؟ پاسخ او منفی است. این فیلم اضطراب‌آور نشان می‌دهد هر کسی که نداند هیتلر کی بود، خودش می‌تواند هیتلر شود. (مطلب کامل را بخوانید)
CinemaSerieTV.it – پائولو ریبری
محسن تنابنده در نقش شکیب یک نقش‌آفرینی به‌یادماندنی دارد. آنچه باعث می‌شود فیلم – که بخش اول آن قطعاً عاری از اشکالات روایی نیست – واقعاً خاطره‌انگیز و اصیل شود، بازی شگفت‌انگیز تنابنده است. بازیگر (و کارگردان) تحسین‌شده ایرانی در وظیفه دشوار جان بخشیدن به یک شخصیت چندوجهی و پیچیده مانند شکیب موفق عمل می‌کند و این کار را با یک بازی پرحرارت و غریزی انجام می‌دهد. تنابنده قادر است هم انسانی‌ترین و عاشقانه‌ترین لحظه‌ها را ثبت کند و هم فرورفتن عمیق شخصیت خود در ورطه‌ای از ویرانی را به تصویر درآورد. (مطلب کامل را بخوانید)
La Estatuilla – اسکیل بوئتی
کارگردان در ششمین فیلم بلند خود، به دور از ترحم و با یک دوربین سادیستی که انگار از رنج دیگران لذت می‌برد، این مسیر را رصد می‌کند. نیم ساعت آخر به شکنجه‌ای بی‌رحمانه و حساب‌شده تبدیل می‌شود که مشخص است هیچ‌کس سالم از آن بیرون نمی‌آید. (مطلب کامل را بخوانید)
te gusta mucho el cine
سیدی تخیل خود را به کار می‌برد تا ما را به مبارزه طبقاتی همیشگی نزدیک کند، جایی که هیتلر، مافیا و تهیه‌کنندگان یک فیلم، همگی مقابل زندانیان اردوگاه کار اجباری، قربانیان اخاذی و سیاهی لشگرهای فیلم یک نقش منفی بازی می‌کنند. (مطلب کامل را بخوانید)
Quinlan.it – جامپیرو راگانلی
عنوان «جنگ جهانی سوم» می‌تواند اشاره‌ای به شورش فقرا و حاشیه‌نشینان باشد، کاری که در پایان به نظر می‌رسد شکیب پس از سفری از آزار و اذیت بی‌پایان، به روش خودش می‌خواهد انجام دهد. (مطلب کامل را بخوانید)
View of the Arts – آماراسانا باتولگا
«جنگ جهانی سوم» مسلماً تماشاگران را شگفت‌زده می‌کند و کلی جایزه می‌گیرد. این فیلمی است که شما را وادار می‌کند منتظر فیلم بعدی سیدی باشید که اگر هم درخشش این یکی را تکرار نکرد، لااقل هم‌قافیه باشد. (مطلب کامل را بخوانید)
خورخه اسپینوزا لاسو، منتقد فیلم اسپانیایی
«جنگ جهانی سوم» به خاطر لایه‌های روایی متفاوت که از طریق آن به تقابل محوری خود می‌پردازد، فیلمی است که می‌توان ساعت‌ها و ساعت‌ها درباره‌اش صحبت کرد؛ مانند بهترین داستان‌ها، بعضی وقت‌ها تشخیص این که به کجا می‌رود دشوار است، اما وقتی به پایان می‌رسد، همه قطعات در جای خود قرار می‌گیرند و تجربه‌ای پربار به تماشاگر می‌دهند که او را برای مدت طولانی به فکر فرو می‌برد.
