مجید معارف گفت: در جوامع استبداد زده که جامعه اموی نمونه‌ای از این جوامع است، کسانی که در رأس قرار دارند، سعی دارند چیزی را به گردن نگیرند و به عوامل زیردست ربط می‌دهند.
به گزارش خبرگزاری مهر، نشست «از عاشورا تا اربعین» دیروز دوشنبه ۲۹ مرداد با حضور مجید معارف در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
مجید معارف استاد علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران در این‌مراسم گفت: اربعین در آیات و روایات ما به نوعی رمز کمال است و این رمز کمال بودن، نشانه‌هایی دارد، مثلاً می‌توان به میقات حضرت موسی (ع) نگاه کرد. اخیراً دیدم که فردی در فضای مجازی می‌گوید که چهلم گیری منهای اربعین حسینی، بدعت است. اما بدعت به طور کلی یعنی چیزی که جز دینی نیست، ولی ما آن را به دین منتسب می‌کنیم. در مورد امام حسین (ع) قضیه مقداری متفاوت است. روایتی از امام حسن عسگری (ع) رسیده است که می‌فرماید پنج چیز از علائم مؤمن است، که یکی از آنها اهل زیارت اربعین بودن است.
وی افزود: در مورد زیارت اربعینی که ما روز اربعین می‌خوانیم، این زیارت سند دارد. در فاصله عاشورا تا اربعین، حوادثی رخ داده که بعضی از آنها برجسته است و برخی دیگر به اندازه حوادث برجسته مشهور نیست. اهل بیت وارد کوفه می‌شوند و دو مواجهه با مردم و ابن زیاد پیش می‌آید. مردم کوفه مردمی هستند که از جایگاه اهل بیت معرفت داشتند و هنگام مواجهه با اهل بیت، سرافکنده و شرمنده هستند. سال‌ها بعد مردم کوفه جز پیشگامان خونخواهی امام حسین (ع) می‌شوند. مردم شام نسبت به مردم کوفه شناخت لازم را نسبت به اهل بیت نداشتند و این به مغزشویی اهالی شام توسط معاویه بر می‌گردد.
این‌استاد دانشگاه در ادامه گفت: در مواجهه با ابن زیاد، حضرت زینب (س) ابن زیاد را نشانه رفته و تمام اتفاقات کربلا را به پای او گذاشته است. ابن زیاد سعی می‌کند حوادث را به پای خدا بگذارد و اینها را نمادی از تقدیرهای الهی عنوان کند؛ اما نه امام سجاد (ع) و نه حضرت زینب (س) زیر بار نمی‌روند.
معارف گفت: اهل بیت را در قالب اسیر وارد شام کردند و ذهنیت اهالی شام هم این بود که امام حسین خارجی است. در مواجهه حضرت زینب با یزید، خطبه‌ای بسیار طولانی ثبت شده است. یزید روی خارجی بودن حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) دست می‌گذارد. حضرت زینب (س) پاسخ می‌دهد اگر تو مسلمانی، تو در سایه دین پدر، برادر و جد من مسلمان شدی و حالا چطور می‌شود که ما از قالب دین خارج شده باشیم؟ همچنین امام سجاد (ع) رأس جامعه اسلامی (یزید) را مسئول قتل امام حسین می‌داند. حضرت زینب و امام سجاد روشنگری‌هایی در شام کردند که نتایجی مانند آگاه کردن مردم شام نسبت به اتفاقات رخ داده و تغییر موضع یزید از خشونت به احترام را در پی داشت.
وی در پایان گفت: متأسفانه در جوامع استبداد زده که جامعه اموی نمونه‌ای از این جوامع است، کسانی که در رأس قرار دارند، سعی دارند چیزی را به گردن نگیرند و به عوامل زیردست ربط می‌دهند.
