سرپرست دانشگاه تهران گفت: پتانسیلهای بسیاری در همکاری بینالمللی علمی و فرهنگی دانشگاهها وجود دارد، اما تحقق آن منوط به اراده کشورها و مشروط به فراهم شدن ملزومات این همکاریها است.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه تهران، جلسه هماندیشی معاونان بینالملل دانشگاههای سطح یک کشور با حضور نمایندگانی از نهاد ریاست جمهوری، وزارت امور خارجه و معاونان و کارشناسان دانشگاههای برتر با هدف تبادلنظر و بهینهسازی برنامهها برای برگزاری بهتر اجلاس دانشگاههای برتر ایران و روسیه برگزار شد.
دکتر سیدحسین حسینی، سرپرست دانشگاه تهران در این نشست گفت: نشست دانشگاههای برتر که پیشینهای ۱۰ ساله دارد، هم در سطح رؤسا و هم در سطح معاونان عملکرد موفقی داشته است.
سرپرست دانشگاه تهران به دو تصمیم مهم و اثرگذار ملی که در اجلاس رؤسای دانشگاههای سطح یک اتخاذ شده اشاره کرد و گفت: آییننامههای آموزشی در این اجلاس مورد بازبینی قرار گرفت و پس از بازبینی به دانشگاهها اختیار بیشتری داده شد تا آئیننامه خاص خود را داشته باشند. تصمیم مهم دیگر، ادامه فعالیتهای آموزشی در دوره همهگیری ویروس کرونا بود. زمانی که برخی دانشگاههای کوچکتر تصمیم گرفتند آموزش را تعطیل کنند، معاونان آموزشی دانشگاههای برتر در این نشست اعلام کردند که دانشگاهها تعطیل نخواهند شد. این نه تنها یک پیام ملی، بلکه یک پیام جهانی بود.
وی ضمن اشاره به ظرفیت اجلاس رؤسای دانشگاههای بزرگ کشور در پرداختن به مسائل کلان آموزش عالی و مأموریتهای ملی و فراملی دانشگاه، گفت: درصد قابل توجهی از تبادلات علمی در قالب فرصتهای مطالعاتی و کنفرانسهای بینالمللی انجام میشود. با این وجود نباید از ظرفیتهای داخلی غفلت کرد، بلکه باید شرایطی فراهم آورد که استادان و دانشجویان از امکانات و ظرفیتهای داخلی نیز بهره لازم را ببرند.
برگزاری دورههای مشترک دانشگاهی بینالمللی
استاد دانشگاه تهران درباره رواج بینالمللی دورههای مشترک دانشگاهی گفت: در قالب دورههای مشترک، دانشجوی یک دانشگاه میتواند در دانشگاههای دیگر دورههایی را بگذراند و از دانشگاه اصلی خود مدرک بگیرد. ما نیز در دانشگاه تهران شرایطی را فراهم کردهایم که دانشجوی ما یک ششم واحدهای خود را در دانشگاه دیگری بگذراند، درحالی که در بسیاری از کشورها این میزان بسیار بیشتر و تا سقف یک دوم واحدها تعیین شده است.
وی در پایان در توصیف اهمیت همکاریهای بینالمللی گفت: پتانسیلهای بسیاری در همکاری بینالمللی علمی و فرهنگی دانشگاهها وجود دارد، اما تحقق آن منوط به اراده کشورها و مشروط به فراهم شدن ملزومات این همکاریهاست.