به نقل از توریستگاه:درگیری های نظامی، تغییرات آب و هوایی و بلایای طبیعی برخی از بزرگ ترین دستاوردهای انسان ها را در معرض خطر قرار گذاشته است. در این مقاله قصد داریم تا شما را با ۲۴ مورد از آثار باستانی دنیا که در معرض خطر هستند آشنا کنیم.
بر خلاف بسیاری از دیدنی های هند، معماری دهلی پس از استقلال توسط حکومت به صورت قانونی محافظت نمی شود. بدون اینگونه محافظت ها، این بناهای تاریخی در معرض خطر هستند.
ترمینال مرکزی بوفالو (Buffalo Central Terminal) در نیویورک
این بنا در سال ۱۹۲۹ ساخته شده است. ترمینال مرکزی بوفالو برای آسان کردن حمل و نقل طراحی شده بود. با ساخت بزرگراه ها در سال ۱۹۵۰ این ترمینال به مرور بلا استفاده ماند و سر انجام در سال ۱۹۷۹ نیز بسته شد. این بنا بعدها توسط ستاد بازسازی ترمینال مرکزی خریداری شد، یک گروه داوطلب پیشرو که به دنبال بازسازی سایت های مختلف هستند و این بنا را احیا کردند.
تبایدا لئونسا (Tebaida Leonesa)، ال بیرزو (El Bierzo) در کشور اسپانیا
برخی از مردم به این محل دره سکوت نیز می گویند. در تبایدا لئونسا بناهایی به سبک آنچوریت و موناستیک (Anchoritic and Monastic) ساخته شده است که قدمت آن به قرن ۷ میلادی باز می گردد. این بناها شامل کلیساهای قرون وسطایی نیز می باشند. با مهاجرت جوانان این منطقه به جاهای دیگر برای پیدا کردن شغل، بازمانده ها با توجه به گسترش تقاضای گردشگران برای بازدید از این بناها تمام تلاش خود را جهت نگهداری از این مناطق کرده اند. اما باید بدانید که تبایدا لئونسا همچنان در معرض نابودی است.
آثار به جای مانده از انسان های نخستین در پارک ملی ماتوبو (Matobo) در کشور زیمباوه
در جنوب زیمباوه، سنگ های گرانیتی در تمام منطقه دیده می شوند. در پارک ملی ماتوبو برخی از ابتدایی ترین مراحل تاریخ انسان ها در میان ۳۵۰۰ سنگ به جای مانده، یافته شده است. نقاشی روی سنگ ها در همه جای منطقه اعم از صخره ها و غارها دیده می شود و باید بدانید که ماتوبو بیشترین تجمع سنگی را در آفریقا دارد. اما متاسفانه توسعه منطقه و منابع طبیعی آن موجب به خطر افتادن این آثار شده است. انسان هایی که درختان منطقه را قطع می کنند باعث در معرض آفتاب و باران قرار گرفتن این سنگ ها و نابودی تدریجی آنها شده اند. از طرف دیگر آتش سوزی هایی که به دست انسان رخ می دهند هم خطر بزرگی برای این سنگ ها می باشد.
سوک آلپو (Souk of Aleppo) در سوریه
برای قرن ها گذرگاه هزارتویی مانند آلپو و دکان های سنتی آن مملو از فروشنده هایی بود که انواع شیرینی، فرش، چاشنی و سوپ مخصوص آلپو را می فروختند. در سال ۲۰۱۱ جنگ داخلی باعث به وجود آمدن خرابی های بسیاری شد که نه فقط مردم زیادی را به کام مرگ کشاند بلکه زندگی اجتماعی را نیز مختل کرد. سوک در شعله های آتش جنگ میان دولت سوریه و شورشیان در سال ۲۰۱۲ سوخت. بنابر گفته سازمان دابیلیو ام اف (WMF) بازسازی سوک یکی از کارهای مهم بعد از جنگ خواهد بود.
شهر قدیم تعز (TA’IZZ) در کشور یمن
این شهر که به علت تاریخ غنی، مساجد و مدارس باستانی اش معروف است بین سال های ۱۲۲۹ تا ۱۴۵۴ پایتخت یمن به شمار می رفت. جالب است بدانید که سه بنای مذهبی مهم آن از گذشته های دور تا قرن حاضر تقریبا سالم به جای مانده بودند اما در سال های اخیر و پس از جنگ داخلی که بیش از ده هزار نفر کشته و میلیون ها نفر آواره داشت این آثار در خطر نابودی قرار گرفته اند. در سال ۲۰۱۵ شورشیان کنترل دژ تعز را به دست گرفتند و در نتیجه آن مورد حملات هوایی قرار گرفتند که باعث تخریب دژ شد. در دو سال گذشته این جنگ ها باعث تخریب بناهای تاریخی زیادی همچون موزه ملی تعز و مجموعه کتب خطی آن و همینطور یک مسجد متعلق به قرن ۱۶ شدند.
رامال تالچا (Ramal Talca) در کانستیتوشن (CONSTITUCIÓN) کشور شیلی
آخرین بقایای خط ریلی روستایی در شیلی که ۹۰ کیلومتر طول دارد و شهر تالچا را به بندر کانستیتوشن وصل می کند در این لیست قرار دارد. در ژانویه سال ۲۰۱۷ و در جریان آتش سوزی جنگل ها به بخش هایی از این ریل آسیب رسید و این موضوع روی مردم محلی تاثیر زیادی داشت.
خانه دولت در سنت جان (ST. JOHN)، جزایر آنتیگوآ (ANTIGUA) و باربودا (BARBUDA)
خانه دولت که بنایی متعلق به قرن ۱۷ میلادی است در حقیقت دفتر رسمی ژنرال و فرماندار این کشور می باشد. بعد از سال ها خشکسالی، طوفان ها و زمین لرزه ها، بخش هایی از این ساختمان احتیاج به نوسازی دارند. البته اکنون یک گروه، بازسازی آن را به عهده گرفته است تا در آینده از آن برای گسترش فرهنگ و فعالیت های آموزشی استفاده کند.
مناره ال هادبا (Al Hadba Minaret) در کشور عراق
در ماه ژوئن ۲۰۱۷ ستیزه جویان با کار گذاشتن مواد منفجره مسجد جامع النوری (Great mosque of Al-Nuri) و مناره های معروف آن را تخریب کردند. این مسجد در سال ۱۱۷۲ میلادی ساخته شده بود و یکی از مهم ترین نمادهای شهر موصل به شمار می رفت. آینده این مکان پس از پایان درگیری ها مشخص نیست.
محله یهودی نشین اسوریا (Jewish Quarter of Essaouria) در کشور مراکش
این محله در اواسط قرن ۱۸ ساخته شده است و به عنوان منطقه داد و ستد میان اروپا و آفریقا شناخته شده می باشد. در گذشته های دور اسوریا به علت تنوع دینی مردمانش معروف بود. اما بعد از تشکیل کشور جدید بسیاری از یهودی هایی که در این منطقه زندگی می کردند مراکش را ترک کردند. بسیاری از ساختمان های تاریخی این محله هم اکنون رها شده و در معرض نابودی هستند.
کنیسه الیاهو هاناوی (Eliyahu Hanavi Synagogue) در مصر
این کنیسه در سال ۱۳۵۴ میلادی احداث شده و در سال ۱۷۹۸ میلادی توسط نظامیان کشور فرانسه بمباران شد. البته سپس در سال ۱۸۵۰ مورد بازسازی قرار گرفت. کنیسه الیاهو هاناوی یکی از آخرین آثار به جای مانده از یهودیان در اسکندریه می باشد. در سال های اخیر این بنا تقریبا تخریب شد و در سال ۲۰۱۷ دولت مصر ۲.۲ میلیون دلار برای بازسازی آن اهدا کرد.
بنای تئاتر بزرگ درون عمارت شاهزاده کونگ (Prince Kung’s Mansion) در کشور چین
این بنا به عنوان یکی از عمارت های پکن که از آن به خوبی محافظت شده شناخته می شود. عمارت شاهزاده کونگ در قرن ۱۹ میلادی احداث شده و حیاط و باغ هایی به سبک سیهیوآن (Siheyuan) دارد. اما بنای تئاتر این عمارت بزرگ باید مورد بازسازی قرار گیرد و برای این منظور باید متخصصین داخلی و محلی دست به دست هم دهند.
تکیه الگلشنی (Takkiyat of al-Gulshani) در کشور مصر
این بنا توسط یک شخص مهم در قرن ۱۶ میلادی ساخته شده است. بنای تکیه الگلشنی متعلق به صوفی های قاهره بود و بعد از پیروزی عثمانی ها در سال ۱۵۱۷ در این مکان ساخته شد. جالب است بدانید که بنای این ساختمان به سبک مملوک (Mamluk) طراحی شده. اما مسجد، آشپزخانه، مغازه و دیگر بناهای ساختمان به مرور زمان و با زلزله ها و در نتیجه غارت ها تخریب شده اند و هم اکنون نیاز به بازسازی دارند.
پوتاگر دو روی (Potager Du Roi) در کشور فرانسه
پوتاگر دو روی یا باغ آشپزخانه پادشاه در نزدیکی کاخ ورسای قرار دارد و در گذشته های دور کاربری آن تنها در تهیه کردن میوه و سبزیجات تازه برای پادشاه لویی چهاردهم بوده است. زمین این بنا بیش از ۴۵۰ نوع درخت میوه را در خود جای داده و امروزه بیش از ۳۰ تن میوه و ۲۰ تن سبزیجات تولید می کند. بنابر گفته سازمان دابیلیو ام اف ۴۰ درصد درختان این بنا باید تعویض شوند.
آماتریس (Amatrice) در ایتالیا
در ماه اوت سال ۲۰۱۶ زلزله ای بخش هایی از مرکز ایتالیا را نابود کردند که شهر آماتریس هم قسمتی از آن بود. این زلزله تلفات انسانی و آسیب های زیادی به بناهای تاریخی وارد کرد که ابعاد وسیعی داشت. تقریبا ۳۰۰ نفر در این زلزله کشته شدند، ۴۰۰ نفر زخمی و بسیاری از بناهای مهم نیز نابود گشتند.
ورزشگاه کاگاوا پرفکچورال (Kagawa Perfectural Gymnasium) در کشور ژاپن
این ورزشگاه در سال ۱۹۶۴ توسط معماری به نام کنزو تانگ (Kenzo Tange) طراحی شد. ورزشگاه کاگاوا پرفکچوال به سبک معماری زبره کاری ساخته شده و محل برگزاری ورزش های محلی در شهر تاکاماتسو (Takamatsu) بوده است. بعد از گذشت ۵۰ سال از ساخت آن و در سال ۲۰۱۴، درب های ورزشگاه بسته شدند و این ورزشگاه بلا استفاده ماند. بازسازی بنا بسته به این دارد که کارکرد جدیدی برای آن پیدا کنند یا خیر!
مناظر فرهنگی سوکور (Sukur Cultural Landscapes) در کشور نیجریه
این بنا در کوه های ماندارا (Mandara Mountains) بین نیجریه و کامرون قرار دارد. سوکور به علت باغچه های کشاورزی و بازار آهنش بسیار معروف است. در سال ۱۹۹۹ میلادی سوکور اولین منطقه ثبت شده در میراث جهانی یونسکو در نیجریه بود. اگرچه در سال ۲۰۱۳ این منطقه توسط سازمان تروریستی بوکو حرام مورد حمله قرار گرفت. ستیزه جویان به خانه ها و باغ ها حمله کرده و حتی محصولات کشاورزی را نیز تخریب کردند.
بخش باستانی کراچی (Historic Karachi) در کشور پاکستان
از زمان تقسیم بندی راج بریتانیا در سال ۱۹۴۷، جمعیت بزرگ ترین شهر پاکستان ۵۰ برابر شده است. بنابراین و به دلیل گسترش شهرنشینی و جمعیت شهر کراچی مردم به امکانات بیشتری احتیاج دارند. بسیاری از بناهای تاریخی کراچی در معرض خطر نابودی هستند که حتما باید به آنها رسیدگی شود.
رودخانه چاو فرایا (Chao Fraya River) در کشور تایلند
این رودخانه که سرچشمه آن از شهر بانکوک است و به خلیج بانکوک می ریزد با نام رودخانه پادشاهان نیز شناخته می شود. اخیرا گروهی در امتداد این رودخانه در حال ساخت تفرجگاهی هستند که ممکن است محیط زیست این مکان را تحت تاثیر خود قرار دهد و آن را تخریب کند. علاوه بر آن چشم انداز رودخانه هم خراب خواهد شد. همچنین این ساخت و ساز ممکن است اثرات پیش بینی نشده دیگری هم داشته باشد، مثلا منجر به طغیان رودخانه شود. هنوز هیچ برنامه ای برای جلوگیری از این ساخت و سازها اتخاذ نشده است و رودخانه چاو فرایا یکی از مکان هایی به شمار می آید که در معرض خطر نابودی قرار دارد.
کرو ده اورو (Cerro De Oro) در کشور پرو
در جنوب پایتخت این کشور یعنی شهر لیما (Lima) شبکه گسترده ای از ساختمان ها و معابد، تپه ها و منسوجات متعلق به ۵۵۰ تا ۸۵۰ سال قبل میلاد وجود دارد که در منطقه ای به نام کرو ده اورو واقع شده اند. اگرچه این منطقه در سال ۲۰۰۶ توسط وزیر فرهنگ پرو به عنوان منطقه تاریخی ثبت شد اما همچنان از اثرات تخریبی همچون غارت و ساخت و سازهای غیر قانونی در امان نیست.
بلکپول پیرس (Blackpool Piers) در بریتانیا
این بنا در ساحل ایرلند واقع شده است و به عنوان اولین اقامتگاه ساحلی طبقه کارگر دنیا مشهور است. این اقامتگاه برای یک قرن مقصد گردشگری محبوبی بین بریتانیایی ها بود. اما اکنون بالا آمدن سطح آب و تغییرات آب و هوایی این منطقه را تهدید می کند. علی رغم ساخت یک دیوار محافظ برای جلوگیری از طغیان آب، این منطقه همچنان در خطر است.
سایت حقوق شهروندی آلاباما (Alabama Civil Rights Sites) در کشور ایالات متحده آمریکا
در آلاباما کلیساها، اقامتگاه های شخصی و اتاق های ملاقات و میتینگ درباره جنبش حقوق شهروندی آمریکا به ما می گویند که در طی سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ چه اتفاقاتی افتادند. به مرور بودجه برنامه هایی همچون حقوق شهروندی آمریکا ناتمام و نا مشخص ماند و شهرنشینی گسترش یافت و امنیت این بناها در معرض تخریب قرار گرفتند.
ساختمان سیریوس (Sirius Building) در کشور استرالیا
این بنا به سبک زبره کاری ساخته شده است و یکی از بناهای مهم شهر سیدنی محسوب می شود که در سال ۱۹۷۹ میلادی ساخته شده است. این ساختمان برای اسکان دادن مستاجرانی که به علت نوسازی مسکن نداشتند ساخته شده بود. در سال ۲۰۱۵ بسیاری از خانه های این بناها خالی از سکنه شد و در نهایت یک کمپانی تصمیم به خراب کردن آنها و ساختن بناهای لوکس در آن منطقه گرفت. این عمل با مخالفت های زیادی مواجه شد و مردم و فعالین مدنی در سال ۲۰۱۷ اجازه ساخت و ساز به این کمپانی را ندادند. آنها معتقدند دولت باید از این منطقه به عنوان یک میراث فرهنگی محافظت کند.
منطقه بحران زده کارائیب (Disaster Sites of Caraibban) در خلیج مکزیک
بعد از سلسله ای از حوادث و بلایای طبیعی که در ماه های اوت و سپتامبر ۲۰۱۷ در کارائیب، خلیج و مکزیک رخ داد، وضعیت مناطق تاریخی منطقه احتیاج به بازبینی و مرمت پیدا کردند.
منبع: nationalgeographic
