به نقل از توریستگاه:
در پراگ که یکی از چشمگیرترین و رمانتیک ترین شهرهای اروپاست، کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. پایتخت جمهوری چک با داشتن خیابان ها، مناره ها، پل ها و مجموعه بینظیر معماری از ساختمان های گوتیک، رنسانس، باروک و هنر نو، شهری است که ارزش بازدید را دارد. این شهر مملو از تاریخچه بسیار طولانی است که باید در مورد آن یاد گرفت؛ شهر فرانتس کافکا و گولم افسانه ای، سلطنت هابسبورگ، امپراتوری اتریش-مجارستان و بوهمیای قدیمی.
با این حال پراگ در گذشته گیر نکرده است؛ در کنار تاریخ، ایده های تازه و صحنه های در حال تکامل غذا و نوشیدنی و هتل های افسانه ای مانند هتل چهار فصل پراگ و آگوستین، یک هتل مجلل را نیز خواهید یافت. بدون شک می توانید راه خود را به مکان های دیدنی معروفی مانند ساعت نجومی، میدان ونسسلاس (Wenceslas) و پل چارلز بیابید که با قفل های خوش شانسی پر شده است، اما در اینجا هنگام جستجو برای کارهایی که باید در پراگ انجام دهید چند پیشنهاد دیگر نیز وجود دارد.
برای یک تور دیدنی سوار تراموا شوید
دینگ دینگ! در سال ۲۰۲۱، معاون شهردار پراگ به عنوان جایگزین سبزتر برای اتوبوس های گردش شهری و برای کمک به کاهش ترافیک، مسیر تراموا ۴۲ را معرفی کرد، سرویس گردش شهری که در برخی از خیابان ها و مکان های دیدنی محبوب شهر تردد میکند. این سرویس از ترامواهای قدیمی استفاده می کند، بنابراین کمی مانند تجربه سوار شدن به اورینت اکسپرس است. قدمت یکی از آنها به امپراتوری اتریش-مجارستان بر می گردد. تراموای ۱۹۲۹ در سال ۱۹۷۴ بازنشسته شد و تراموا T1 متعلق به دوران دهه پنجاه میلادی است و با الهام از ترامواهای آمریکایی ساخته شده است (ممکن است طرفداران موسیقی بخواهند صحنه واگن برقی را از Meet Me در سنت لوئیس بازسازی کنند).
تراموای ۴۲ هر ۴۰ دقیقه یک بار در تعطیلات آخر هفته از دلاباکوف (Dlabacov) حرکت می کند و شما را از کنار قلعه پراگ و کاخ تابستانی بلودر (Belvedere)، به مالا استرانا (Mala Strana) و کنار تئاتر ملی، میدان ونسسلاس و در امتداد اسکله می برد. هزینه آن فقط ۲۵۰ کرون در روز است (حدود ۱۱ دلار) و می توانید با استفاده از روش پرداخت غیرتماسی یا حتی با رمزارز پرداخت کنید. مراکز اطلاعات توریستی که در سرتاسر شهر پراکنده شده اند مکان هایی هستند که می توانید اطلاعات آخرین زمان بندی ها و بلیط را دریافت کنید.
در امتداد خاکریز به دیدن بارها بروید
برای سالها به نظر می رسید که مرکز پراگ تغییر ناپذیر است، سرزمین افسانه ای جاودانی که پر از معماری گوتیک و روکوکو و رنسانس است، اما اخیرا این شهر از برخی تغییرات خیره کننده رونمایی کرده است. برای سالها اسکله وتلاوا بین ناپلاوکا و راسینوو، نیمه فراموش شده بود و از آن به عنوان انبار و پارکینگ استفاده می شد. تا اینکه معمار پتر جاندا و استودیوی برینورک (Brainwork) او به این فکر افتادند که طاق های دایره ای را در خاکریز (که زمانی برای ذخیره یخ استفاده می کردند) بازسازی کنند و یک مرکز فرهنگی جدید ایجاد کنند که امروزه پر از کافه ها، گالری ها و بارها شده است.
نتیجه کار به عنوان چشم های پراگ شناخته می شود، ردیفی از فضاهای تونل مانند که هر کدام روبروی یک پنجره شیشه ای شبیه عینک یک چشمی هستند و بیش از دو تن وزن دارند، که برای ورود به آن باز می شوند. اینجا یکی از شلوغ ترین مناطق شهر در شب است، قایق های رستورانی در کنار رودخانه ولتاوا از یک طرف لنگر انداخته اند و صدای کلوب از بارهایی که اکنون طاق های بتنی را از طرف دیگر اشغال کرده اند، بیرون می آیند.
یکی از مناطق هیپستر را کاوش کنید
بر اساس یک روایت شهری قدیمی، پراگ دارای چندین محله فراموش شده است که بیشتر بازدیدکنندگان از جریان اصلی آن بی خبرند. از جمله این محله صنعتی سابق که در پیچ رودخانه روبروی شهر قدیمی قرار دارد. در طول سالها، پراها ۷ با غرفه های غذای خیابانی، بازارهای کشاورزان، فضاهای گالری، دفاتر و فروشگاه های خلاق مد روز که همگی در اطراف بازار پراگ جمع شده اند، دوباره متولد شده است که چشم اندازی از طراحی هنر نو است.
کارخانه ها و انبارهای سابق که قرار بود تخریب شوند، اکنون مکان های جذابی مانند وینتروبلاک، یک آسیاب بخار سابق که اکنون شامل یک سینما، کافه و یک اتوبوس مدرسه ایالات متحده است فراهم می کنند و همچنین مرکز هنرهای معاصر DOX، که به راحتی از کشتی هوایی چوبی بزرگی که در بیرون لنگر انداخته است و گالیور نامیده می شود و یک اتاق مطالعه در داخل دارد، قابل شناسایی است. با یک تور خودراهنما در اطراف منطقه بروید و مکان های دیدنی هنر نو و کوبیسم را ببینید، از اسکله ها و کارخانه نانوایی پراگ و شرکت نوشابه های گازدار، کشتی جنگی با رنگ آمیزی استتار قرمز و سفید، تا کاخ صنعتی ساخته شده در سال ۱۸۹۱ دیدن کنید.
از یک برج بالا بروید و از منظره دیدن کنید
پراگ آنقدر شهر دیدنی است که معماران آن در طول قرن ها برج های متعددی را ساخته اند تا نقاط دیدنی خوبی را فراهم کنند که همچنین برای شناسایی دشمنان نزدیک و برای اعلام اطلاعیه های مهم هم مفید بوده اند. آنها همچنین برای ورزش کردن هم مفید هستند، چرا که پله دارند. این شهر دارای حدود ۱۲۰ برج (بدون احتساب برج های کلیسا)، با برج های مهمی از جمله برج پل شهر قدیمی (گوتیک، مناظر عالی از ناحیه قلعه)، برج دروازه پودر (۱۸۶ پلکان مارپیچ) و برج آب Novomlynská است (فقط شش طبقه است، اما شما همچنان می توانید نمایی از مکان های معروف در شهر را ببینید).
با این حال، برج مورد علاقه من، برج مشاهده پترین است، که شباهت زیادی به برج های زیبا و معروف پاریسی دارد و روز شما را بیشتر می سازد، که شامل یک سواری سرگرم کننده با تله کابین ریلی از تپه پترین و بالا رفتن از ۲۹۹ پله چوبی کمی لرزان است. این برج بسیار کوچکتر از ایفل است، اما به دلیل تپه برج در ارتفاع مشابهی قرار دارد. وقتی اینجا هستید (تراموا ۲۲ را سوار شوید)، گردش در رصدخانه استفانیک را از دست ندهید. کسانی که دارای روحیه شاعرانه هستند ممکن است بخواهند به شاعر قرن نوزدهمی هاینک ماچا که در همان نزدیکی دفن شده است ادای احترام کنند.
صحنه طراحی پراگ را بررسی کنید
طراحی مبلمان در جمهوری چک واقعا در عصر بیدرمایر در قرن نوزدهم شکوفا شد، زمانی که آثار بسیار زیبا از چوب های محلی ساخته می شدند، در حالی که طراحان قرن بیستم انتزاعات هندسی کوبیسم و ترانس مدرنیسم را پذیرفتند.
می توانید طرح های بیشتری را از فروشگاه ها و گالری های اطراف شهر مانند دیلیو در نزدیکی تئاتر ملی انتخاب کنید، در حالی که کوبیستا در خانه مدونای سیاه، نسخه های اصلی و کپی های آرت دکو و طرح های کوبیسم را می فروشد (در حالی که اینجا هستید موزه کوبیسم چک را هم ببینید).
در بازار جدید پراگ در فضای باز از غذاهای خیابانی لذت ببرید
در یکی از رستوران های سنتی پراگ، هر چقدر که دلتان می خواهد کوفته و گوشت خوک بخورید. اما برای دریافت تصویری از فرهنگ غذای خیابانی معاصر شهر، به منطقه مهم آندل در ساحل غربی ولتاوا و بازار مانیفست بروید. سازه بازار کمی شبیه POP Brixton لندن، ساختاری هوشمندانه دارد که از داربست های آبی پاستلی ساخته شده و به گونه ای طراحی شده است که به راحتی قابل تغییر است و از مواد مختلف مانند ورق های آلومینیومی، نورپردازی و با مبلمان بازارهای محبوب قبلی احیا شده است.
کوفته های وارنیکی اوکراینی در باروا، امپاناداها در دام دوس و بیبیمباپ کره ای در بابیریزه را امتحان کنید، هرچند غذای مورد علاقه ما تایکو برای تونکوتسو و رامن آن است. اگر گیاه خوار یا وگان هستید، اینجا مکان خوبی برای سر زدن است و استخر کوچک مرکزش، آن را مکانی مناسب برای یک توقف خانوادگی کرده است.
در موزه رترو جدید به دهه ۱۹۷۰ سفر کنید
طبقه بالای فروشگاه بزرگ کوتوا (Kotva) که خود یک معماری کلاسیک از معماری زیبای این موزه است، نمایی اجمالی از چکسلواکی در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ را می توانید تماشا کنید، دوره سوسیالیستی بین بهار ۱۹۶۹ پراگ و انقلاب مخملی دو دهه بعد، زمانی که دولت کمونیستی منحل شد. اتاق های آپارتمانی مشابه، پر از مبلمان، اسباب بازی ها، لباس ها و بسته های غذای آن زمان، در کنار یک کلاس درس ماکت، نشان می دهند که زندگی روزمره چگونه بوده است. نمایشگاه هایی در مورد کمپینگ، مد، تبلیغات تلویزیونی و ورزش نیز وجود دارد.
این موزه از جهاتی به حس نوستالژی که برخی از مردم نسبت به مصرف گرایی آلمان شرقی کمونیست احساس می کنند اشاره دارد، همانطور که در فیلم خداحافظ لنین به تصویر کشیده شده است. در برخی دیگر، همه جا حضور سانسور و نظارت دولتی به نمایش در آمده است.
قلعه را محاصره کنید
این یکی از محبوب ترین کارهایی است که می توانید در پراگ انجام دهید، اما اگر اولین بار است که به اینجا می روید، سفر به قلعه پراگ و حضور در بالای رودخانه ولتاوا را نباید از دست بدهید. منطقه قلعه، یک مکان گسترده میراث جهانی یونسکو است که معماری گوتیک، باروک و رنسانس را در هم آمیخته و از چندین ساختمان تشکیل شده است. می توانید به صورت رایگان در محوطه قدم بزنید، اما با خرید بلیط وارد کلیسای جامع سنت ویتوس می شوید، یک دستاورد شگفت انگیز با برج های دوقلو که در سال ۱۶۴۴ آغاز شد و تنها در سال ۱۹۲۹ تکمیل شد. مقبره سنت ویتوس را در اینجا خواهید یافت، همراه با جواهرات تاج، گارگویل های متعدد و پنجره های شیشه ای رنگی، به دنبال پنجره ای باشید که توسط آلفونس موچا، هنرمند هنر نو در قرن نوزدهم ساخته شده است.
به کونستاله پراها (Kunsthalle Praha) بروید که در سال ۲۰۲۲ در یک ایستگاه برق سابق در مرکز پراگ افتتاح شد و به خاطر تراس کافه اش که چشم اندازهای زیبایی از تپه پترین و قلعه پراگ دارد، ارزش دیدن را دارد. کونستاله تنها اثر هنر مدرن در شهر نیست، گالری ترافو در یک کشتارگاه سابق واقع شده است، در حالی که موزه کامپا که در سال ۲۰۰۳ توسط مدا ملادکس تاسیس شد، مجموعه ای از آسیاب های قرن چهاردهمی را در رودخانه ولتاوا اشغال می کند و مجموعه ای شگفت انگیز را در خود جای داده است که از هنرمندان عمدتا اهل چک، از جمله فرانتیشک کوپکا، پیشگام هنر انتزاعی است.
منبع: cntraveler