به نقل از توریستگاه:
نام آبشار هفت طبقه ایراوان (Erawan) در کشور تایلند (Thailand) از نام موجودی اساطیری در آئین هندو برگرفته شده است. پیمودن مسیر و رسیدن به مرتفع ترین نقطه این شگفتی طبیعی، نوعی تجربه معنوی به شمار می رود. اگر به انتهای مسیر و بالاترین نقطه برسید علت نامگذاری آبشار را خواهید دانست، فقط باید در طول مسیر مراقب میمون های قاپ زن باشید.
پارک ملی ایراوان
در پارک ملی ایراوان شگفتی های طبیعی بی شماری از جمله غارها و مسیرهای جنگلی پوشیده از گیاهان مختلف وجود دارند، اما مهمترین جاذبه این پارک، آبشار دیدنی آن است. اگر سریع و پیوسته راه بروید می توانید در عرض حداقل یک ساعت خود را به بالاترین قسمت آبشار برسانید. این مسیر حدود ۱.۶ کیلومتر است و پیمودن آن چندان ساده نیست.
نقطه آغاز
در کافه واقع در اولین طبقه آبشار توقف کنید و قبل از پیمودن راه، آب مورد نیاز بدنتان را تامین نمایید. در طول مسیر هم باید حداقل یک بطری آب همراه خود داشته باشید. اولین طبقه آبشار لای کوئِن رِنگ (Lai Khuen Rang) نام دارد.
طبقه دوم
برای رفتن به طبقه دوم آبشار، پله هایی در مسیر وجود دارند و بالا رفتن از آنها راحت است. طبقه دوم آبشار که وَنگ ماچا (Wang Macha) نام دارد، به داخل یک برکه بزرگ فرو می ریزد. این برکه توقفگاه محبوب شنا گران است.
طبقه سوم
به سمت بالا حرکت کنید تا به طبقه سوم آبشار که فا نام کُو (Pha Num Tok) نام دارد برسید. رسیدن به این طبقه چند دقیقه طول می کشد. در برکه این طبقه، ماهی های فراوانی به چشم می خورند و البته مشاهده شنا گران هم در این برکه دور از انتظار نیست. آبشار سوم با دو آبشار دیگر متفاوت است، زیرا ارتفاع بسیار بلندتر و عرض کمتری دارد.
طبقه چهارم
پیمودن مسیر از اینجا به بعد سخت تر می شود. آبشار های طبقه چهارم اُو نَنگ فی چو (Oke Nang Phee Sue) نام دارند. بر خلاف طبقه سوم، آبشارهای این طبقه کوتاه هستند و شما می توانید بر روی آنها سُر بخورید.
در مسیر
اگر مسیر آب را دنبال کنید به طبقه پنجم می رسید و هرچه به سمت بالا پیش بروید، پرچم ها و تکه پارچه هایی را خواهید دید که به دور درختان پیچیده شده اند. اینها نمادهایی مذهبی به شمار می روند، اما در حقیقت نشانگرهای مسیر هستند.
طبقه پنجم
آبشار کوتاه طبقه پنجم، بوآ مای لانگ (Bua Mai Long) نام دارد. وجود صخره های آهکی که باعث ایجاد آبشارهای مواج گازدار می شوند، زیبایی خاصی به این طبقه بخشیده است. اینجا آخرین طبقه ای است که می توانید در آن شنا کنید. بنابراین اگر احساس گرما می کنید، تنی به آب بزنید. از آنجائیکه رسیدن به این طبقه کار ساده ای نیست، برکه این طبقه معمولاً خلوت تر از برکه طبقه دوم است.
مسیر ناهموار
مسیر رسیدن به طبقه ششم سخت تر است. تا اینجا حتماً احساس خستگی و گرمای شدید می کنید. برخی از نقاط مسیر شیب بسیار تندی دارند و در برخی قسمت ها هم باید از نردبان بالا بروید. علاوه بر این مسیر حرکت از این جا به بعد باریکتر می شود.
طبقه ششم
در طول مسیر آبشارهای کوچک متعددی را خواهید دید، اما تا زمانیکه به نُونگ پرُوگا سا (Dong Prouck Sa) نرسیده اید، وارد طبقه ششم نشده اید. این طبقه یک آبشار پلکانی عریض است. در طول مسیر مراقب میمون ها باشید. آنها به قدری گستاخ هستند که برای پائین آمدن و قاپیدن غذا، نوشیدنی و وسایل تان هیچ ترسی ندارند، زیرا به دیدن انسان ها عادت کرده اند.
رسیدن به مرتفع ترین نقطه
رسیدن به طبقه هفتم سخت ترین بخش مسیر است. در قسمتی از راه باید از داخل جریان آب عبور کنید، از نردبان ها بالا بروید و تعادل خود را در مسیرهای باریک نزدیک پرتگاه های وحشتناک حفظ کنید. حتی اگر در ابتدای مسیر افراد زیادی همراه شما باشند، وقتی به طبقه هفتم برسید افراد کمی در اطرافتان باقی مانده اند، زیرا این مسیر سخت و طولانی است و ضمناً پنجمین برکه به قدری جذاب است که بسیاری از افراد در آنجا متوقف می شوند و به راه خود ادامه نمی دهند.
طبقه باشکوه پایانی
در انتهای مسیر به آبشار طبقه هفتم، یعنی فو فا ایراوان (Phu Pha Erawan) می رسید. بسیاری از افراد معتقدند که این طبقه زیباترین و خیره کننده ترین آبشار را دارد. گفته می شود که صخره این آبشار به شکل فیل است و علت نامگذاری آبشار نیز همین شباهت می باشد. ایراوان در آئین هندو به خدایی گفته می شود که سه سر دارد و به فیل شبیه است. وقتی به این طبقه رسیدید استراحت کنید، زیرا شایستگی اش را دارید. برای اینکه خیالتان کمی راحت شود، مسیر برگشت بسیار آسانتر از مسیر رفت است.
منبع: allday.com
